Ken uzelf: persoonlijkheid of essentie?

- Gurdjieff
- Bronnen van Gurdjieff
- Ken uzelf
- Gurdjieff over voorwaarde tot groei
- De persoonlijkheid is het valse zelf
- De essentie, het ware zelf, ons oorspronkelijk wezen is zichtbaar in het kind
- De actieve essentie, het ware zelf tot groei brengen
- Groei van de essentie
- De persoonlijkheid als het valse zelf, verdringt de essentie
Gurdjieff
De Grieks-Armeense leraar Gurdjieff (1877-1949), geboren in Alexandropol in Armenië begon zijn bewustwordingswerk aan het begin van de twintigste eeuw in Moskou met het geven van lezingen en dansvoorstellingen, dit werk eindigde met zijn dood in Parijs enkele jaren na de 2e w.o. Zodoende heeft hij de russische revolutie, de eerste en de tweede wereldoorlog meegemaakt, wat hem belette een spirituele school op te bouwen zoals hij die voor ogen had. Zijn invloed is echter wijd verbreid. Zonder zijn voorwerk zou de spirituele ontwikkeling zoals wij die in het westen kennen niet zo zijn verlopen als ze verlopen is en zoals ze zich nu ontwikkelt. Gurdjieff richtte zich op de rationele aanleg van de redelijk goed gesitueerde westerling en prikte deze vaak door. De dunne beschavingslaag, bleek niet meer dan een uiterlijk kenmerk. De persoonlijkheid was een lege huls, geconditioneerd door opvoeding en uiterlijkheden, de essentie was infantiel, achtergebleven in groei, maar in ieder geval puur.Bronnen van Gurdjieff
Zijn bronnen zijn o.a. de Sarmoun broederschap, een esoterische school die terug gaat tot 2400 voor Christus. In het boek "Meetings with remarkable men", beschrijft Gurdjieff hoe hij deze broederschap op het spoor komt. Een deel van de kennis van Gurdjieff heeft hij als soefi-leerling opgedaan. Gurdjieff heeft veel gereisd en sprak zeer veel talen en heeft zoveel als mogelijk kennis weten te nemen van oeroude wijsheid en vermogens. Hij is in Noord-Indië geweest, een jaar in Tibet waar hij de taal, de rituelen, de geneeskunde en psychologische inzichten en technieken bestudeerd heeft. Hij is in Turkestan, in Siberië geweest , in de Gobiwoestijn... Twintig jaar lang heeft hij gereisd.Ken uzelf
De woorden: "Ken uzelf" zijn onder andere toegeschreven aan de Griekse wijsgeren: Socrates, Pythagoras en Thales van Milete, ook wordt Phemonoe genoemd, een Griekse dichteres en priesteres (en waarschijnlijk orakel) van de Tempel van Apollo in Delphi.Deze woorden liggen ten grondslag aan vele zeer oude stelsels en (mysterie)scholen. De intrigerende leraar Gurdjieff, beschrijft hoe wij bestaan uit aangeleerd gedrag, welke de persoonlijkheid vormt, en een authentieke kern, die echter belemmerd wordt door onze persoonlijkheid.
Gurdjieff over voorwaarde tot groei
Het is nodig te beseffen dat je werkelijk uit twee personen bestaat. Zolang je jezelf als één persoon beschouwt zul je altijd blijven zoals je nu bent, er zal geen verandering of groei optreden.De persoonlijkheid is het valse zelf
De persoonlijkheid is degene die de ruimte inneemt waar je ware zelf behoort te zijn, je essentie. Het is de persoon waar je je mee identificeert, de persoon die je naam draagt, die de anderen kennen, de acteur in je bestaan. De persoonlijkheid bestaat alleen maar uit aangeleerd gedrag en gewoonten. Hij is degene die meester denkt te zijn van het spel, maar slechts als automaat functioneert. De bedoeling is dat deze persoon(lijkheid) dienaar wordt van het ware zelf, de essentie. De essentie is het eigene in de mens, de persoonlijkheid het niet-eigene. Zijn handelingen en gevoelens zijn ontstaan door nabootsing. De persoonlijkheid weerspiegelt slechts wat aan indrukken tot hem gekomen is in zijn leven, dat wat in zijn herinnering en gewaarwording is blijven hangen, dat wat hij geleerd heeft. Dit is het niet-eigene; het niet-eigene kan verloren gaan, het eigene nooit.De essentie, het ware zelf, ons oorspronkelijk wezen is zichtbaar in het kind
De essentie is de mens werkelijk, zoals hij authentiek is, ongeconditioneerd. Essentie is de waarheid in de mens, zoals de persoonlijkheid de leugen is. Elk klein kind is nog authentiek en heeft nog geen persoonlijkheid. Het kind is wat het in wezen is. Wat het wil, waar het wel of niet van houdt, is uitdrukking van zijn originele wezen. Elke uiting is een uiting van zijn essentie.Als het kind opgroeit, wordt de persoonlijkheid van het kind gevormd. Het wordt geconditioneerd tot gewenst gedrag d.m.v. de opvoeding en ook copiëert het kind de volwassenen, die hoofdzakelijk hun persoonlijkheid laten zien. Aanvankelijk weet het kind het echte van het onechte te onderscheiden. Het ervaart op natuurlijke wijze het wezen, de essentie, de kern van de verschijnselen. Het wordt hierin echter niet bevestigd en na verloop van tijd voelt het kind zich in verwarring gebracht. Het kind vertrouwt niet meer op wat het van nature aanvoelt, ziet en weet. Het contact met het eigen innerlijk weten en wezen, raakt steeds meer verstoord.