Eileiderontsteking: symptomen, diagnose en behandeling

Bij een eileiderontsteking zijn de vrouwelijke voortplantingsorganen in het kleine bekken ontstoken. Vaak ontstaat deze ontsteking na het oplopen van een seksueel overdraagbare ontsteking. Dat is niet altijd het geval. Een eileiderontsteking staat ook bekend als pelvic imflammatory disease (PID), salpyngitis of als een ontsteking in het kleine bekken.

Symptomen

• Pijn in onderbuik, start vaak na de menstruatie
• Afscheiding uit de vagina (van lichte naar steeds zwaardere en etterachtige afscheiding)
• Koorts
• Komt alleen voor bij vruchtbare vrouwen
• Langdurige menstruatie
• Verlies van bloed na seksuele gemeenschap

Oorzaak

Een ontsteking aan de eileider begint vaak tijdens een ongesteldheid. Dat komt, omdat de baarmoedermond niet zo dicht zit als normaal. Ook kan een infectie optreden in de eileider als bijvoorbeeld een abortus of een curettage is gepleegd. In de helft van de gevallen ligt een seksueel overdraagbare ziekte ten grondslag aan een eileiderontsteking. In de meeste gevallen is dat chlamydia. Een eileiderontsteking kan ook veroorzaakt worden door bacteriën die in de vagina of darmen leven en doorgaans niet voor klachten zorgen. Als deze bacteriën gaan woekeren kunnen ze zorgen voor salpyngitis. Tampons geven geen extra risico voor het oplopen van een eileiderontsteking.

Diagnose

Bij vermoedens van een ontsteking aan de eileiders zijn verschillende onderzoeken mogelijk. Een arts zal inwendig onderzoek verrichten met een speculum om de vagina open te houden. Dit is meestal erg pijnlijk als de eileider daadwerkelijk is ontstoken. Ook kan een arts met zijn vingers de vagina inspecteren om de baarmoeder en de eierstokken te voelen. Het bloed en het urine wordt onderzocht. Vaginale afscheiding kan op kweek worden gezet om te kijken welke bacterie zorgt voor de eileiderontsteking. Er kan ook een zwangerschapstest worden gedaan om te kijken of er geen sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Via echografie kunnen andere oorzaken worden uitgesloten.

Behandeling

Voor het bestrijden van een eileiderontsteking is een antibioticakuur nodig. Meestal wordt een kuur voorgeschreven van ongeveer veertien dagen. Patiënten die ernstig ziek zijn worden in het ziekenhuis opgenomen en krijgen de eerste dagen antibiotica toegediend via een infuus. Het is belangrijk dat de antibioticakuur volledig wordt afgemaakt. Vaak is het nodig om rust te houden, zodat de infectie zich niet verder verspreidt. Als blijkt dat de salpyngitis wordt veroorzaakt door een seksueel overdraagbare aandoening (soa) is het belangrijk dat ook de soa wordt behandeld. Het is belangrijk om ook je bedpartner te laten onderzoeken op soa’s (en te laten behandelen) om te voorkomen dat de eileiderontsteking terugkomt. Ook is het belangrijk om tijdens de eileiderontsteking geen seks te hebben.

Voorkomen

Een eileiderontsteking is deels te voorkomen door veilige seks te hebben. Gebruik dus condooms om een soa te voorkomen. Zeker bij vrouwen die al een eileiderontsteking hebben doorgemaakt is het aan te raden om veilig te vrijen.

Gevolgen eileiderontsteking

Een eileiderontsteking kan blijvende gevolgen hebben. Een eileider kan blijvend beschadigd raken na de infectie. In twaalf tot vijftien procent van de gevallen kunnen vrouwen na een eileiderontsteking niet meer op een natuurlijke manier zwanger worden. 85 procent van de vrouwen die pelvic imflammatory disease doormaakt kan nog wel spontaan zwanger worden. Wel hebben zij een grotere kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De foetus nestelt zich dan vaak in de beschadigde eileider. Wanneer een patiënt die een eileiderontsteking heeft doorgemaakt zwanger wordt is het belangrijk om snel een echo te laten maken om te kijken of er sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Als die vroeg wordt ontdekt kan de eileider vaak worden gered.