Bloed ophoesten: oorzaak en behandeling

Bloed ophoesten is het meekomen van bloed wanneer er gehoest wordt, normaal is het bloed vermengd met slijm. Meestal is het ophoesten van bloed onschuldig en is het eenmalig. Je hoeft je dan ook geen zorgen te maken. Soms is er veel meer aan de hand, van een gesprongen ader in de neus tot soms wel maagkanker. De oorzaak kan dus heel verschillend zijn.

Bloed ophoesten is niet altijd kwaadaardig

Bij bloed ophoesten wordt er vaak gedacht aan ernstige ziekten, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. Het hoesten van bloed kan veel verschillende oorzaken hebben. In de meeste gevallen gaat het om een gesprongen adertje. Wanneer het bloeden aan blijft houden of in hoeveelheid toeneemt dan is er soms meer aan de hand. Geadviseerd wordt om opgehoest nooit in te slikken. Hier kan je erg misselijk van worden.

Bloeding uit neus of uit de mond

Vaak wordt er bloed opgehoest dat afkomstig is uit de neus of van de slijmvliezen of het tandvlees in de mond. Bij een ernstige verkoudheid kan het neusslijmvlies zodanig geïrriteerd raken dat er adertjes springen. Ook een flinke hoestbui kan een adertje in de keel of slokdarm laten springen. Het gevolg: een beetje bloedverlies dat vermengd is met het slijm dat opgehoest wordt. Niks ernstigs dus. Ook kan het tandvlees bloeden zoals bij een tandvleesontsteking, parodontitis of een verwonding. Het bloed is dan rechtstreeks afkomstig uit de mond en wordt mee opgehoest met slijm.

Bloeding van de maag

Een maagbloeding kan herkent worden door het ophoesten van bloed. Soms ook is er sprake van zwarte of donkere ontlasting. Bij een ernstige maagbloeding komen er grote golven bloed uit de maag. Een maagbloeding kan ontstaan door een irritatie van het slijmvlies in de maag waardoor er een maagzweer kan ontstaan. Medicijnen of alcohol kunnen hiervan de oorzaak zijn. Ook kan een maagbloeding direct door medicijnen veroorzaakt worden. Een maagzweer kan vaak herkent worden door pijn aan de maag gedurende meer dan drie dagen in combinatie met bloed ophoesten. Een maagbloeding stopt meestal vanzelf maar moet in enkele gevallen direct behandeld worden. Belangrijk is dat de oorzaak van de maagbloeding ontdekt wordt.

Een longontsteking

Bij een longontsteking is er sprake van een infectie van de luchtwegen: de longblaasjes. De oorzaak is vaak een verwaarloosde verkoudheid of een infectie met een bacterie. Bij een longontsteking vullen de longblaasjes zich met vocht en witte bloedcellen. Het gevolg is dat er minder zuurstof door de longblaasjes heen kan. Vaak is slechts één log ontstoken en neemt de andere long het werk grotendeels over. Wanneer beiden longen ontstoken zijn is dit zeer gevaarlijk. Bij een longontsteking is het eerste symptoom veel hoesten met slijm en soms ook bloed. Verder komt vermagering voor, zweten, koorts en vermoeidheid. Een bloeding in de long bij een longontsteking wordt veroorzaakt door het vele hoesten of door de ontsteking zelf. Het bloed is vaak helderrood van kleur en is maar een klein beetje.

Gestoorde leverfunctie

Wanneer de lever niet optimaal functioneert kan er ook bloed opgehoest worden. De lever maakt stollingsfactoren aan en geeft die af aan het bloed. Bij een gestoorde leverfunctie werkt de bloedstolling niet goed. Dit is ook te merken aan wondjes die blijven nabloeden. Vaak wordt er extra vitamine K toegediend. Wanneer de klachten aan blijven houden moet er een andere behandeling worden toegepast.

Grote longbloeding

Het komt weinig voor maar in een enkele geval is er sprake van een grote longbloeding. Vaak is dit voelbaar door het opborrelen van bloed in de long waarna er bloed opgehoest wordt, maar meer nog is er sprake van een plasje bloed dat uitgebraakt wordt. Vaak is er een groter bloedvat gesprongen door een ontsteking. Vaak is er behandeling nodig waarbij het bloedvat wordt afgesloten. Patiënten die golven bloed ophoesten of braken moeten altijd gezien worden door een arts. Bel bij spoed het alarmnummer.

Maagkanker

Zelden is bloed ophoesten het gevolg van maagkanker, maar kan wel een symptoom zijn. Vooral wanneer er een chronische ontsteking van het maagslijmvlies aan vooraf gaat. Jaarlijks krijgen ongeveer 2.000 Nederlandse patienten te maken met maagkanker.