Voorhoofdsholteontsteking: wat te doen tegen de pijn?

Een voorhoofdsholteontsteking kan volgen op een verkoudheid. De slijmvliezen die de binnenkant van de holten bekleden worden dan aangezet om veel slijm te produceren. De kanalen die de holten met de neus en keel verbinden kunnen daardoor afgesloten raken. Wanneer zich hier veel slijm ophoopt kan een ontsteking ontstaan. Typische symptomen bij een voorhoofdsholteontsteking zijn hevige hoofdpijn, geelgroen snot en een drukkend gevoel op het hoofd en de kaken. De pijn wordt vooral erg bij het omhoog komen uit een liggen positie of voorover buigen. Een horizontale positie is daarom vaak het meest comfortabel. De pijn kan bestreden worden met paracetamol en stomen.

Klachten bij een voorhoofdsholteontsteking te lijf

• Wat is een voorhoofdsholteontsteking?
• Chronische voorhoofdholteontsteking
• Symptomen en typische pijn bij een voorhoofdsholteontsteking
• Behandeling van een voorhoofdsholteontsteking
• Horizontale positie het meest comfortabel
• Pijnstilling, neusspray en stomen
• Antibiotica nodig?

Wat is een voorhoofdsholteontsteking?

Een voorhoofdsholteontsteking wordt ook wel een sinusinfectie genoemd. Het gaat om een holteontsteking die doorgaans veroorzaakt wordt door een virus, maar het is ook mogelijk dat een bacterie of een allergie de veroorzaker is. Het begint meestal met een gewone verkoudheid waarbij je last hebt van een verstopte neus, loopneus, de aanmaak van veel snot, hoofdpijn, vermoeidheid en soms verhoging of lichte koorts. Zo'n verkoudheid kan echter overgaan in een ontsteking van de bijholtes of voorhoofdsholtes. Raken de voorhoofdsholtes ontstoken dan wordt gesproken van een voorhoofdsholteontsteking of sinusinfectie.

De schedel van de mens kent in totaal acht holten die normaliter met lucht gevuld zijn. Dit zijn de bijholten of sinussen. Meer specifiek gaat het om vier paren holten. Naast de voorhoofdsholten zijn er ook nog de wiggebeenholten, zeefbeenholten en kaakholten. Al deze holten zijn bedekt met een laagje slijmvlies en hebben een verbinding met de neus. De holten ontwikkelen zich pas zo rond het zesde tot achtste levensjaar. Jonge kinderen kunnen dus nog geen voorhoofdsholteonsteking krijgen. Bij een klein percentage van de volwassenen (circa 1 tot 4%) zijn de holten ook nooit ontwikkeld.

Wanneer je verkouden bent dan wordt het slijmvlies aangezet om veel slijm te gaan produceren. Het slijmvlies zwelt daarbij bovendien op. Zodoende kun je het gevoel krijgen dat je hele hoofd vol snot zit. Door het opzwellen van het slijmvlies kunnen de verbindingen tussen de holtes en de neus en keel verstopt gaan zitten waardoor ook de holten vol lopen met slijm. Als hier bacteriën of virussen in zitten dan kan dit uiteindelijk een ontsteking veroorzaken waardoor gesproken wordt van een bijholteontsteking of een voorhoofdsholteontsteking. Niet zelden wordt een kaakholteontsteking ook abusievelijk een bijholteontsteking genoemd.

Chronische voorhoofdholteontsteking

Normaliter gaat een voorhoofdsholteontsteking binnen circa tien dagen over. Houdt de ontsteking langer dan acht weken aan of komt deze vaker dan vier maal per jaar terug dan wordt ook wel gesproken van een chronische voorhoofdsholteontsteking. In sommige gevallen kan dit probleem middels een operatieve ingreep verholpen worden.

Symptomen en typische pijn bij een voorhoofdsholteontsteking

Veel van de eerste symptomen die je ervaart bij een opkomende voorhoofdsholteontsteking zijn gelijk aan die van een verkoudheid. Het gaat dan met name om de volgende symptomen:

• Verstopte neus of loopneus
• Niezen
• Hoesten
• Tranende ogen
• Keelpijn
• Hoofdpijn en een drukkend gevoel op het voorhoofd
• Verhoging van de lichaamstemperatuur

Gaat de verkoudheid over in een voorhoofdsholteontsteking dan komen daar vaak nog de volgende symptomen bij:

• Ernstige hoofdpijn
• Een ernstig drukkend gevoel op het voorhoofd of achter de ogen
• Pijnlijke kaken, tanden en kiezen bij het kauwen
• Verkleuring van het snot naar groengeel
• Slijm dat vaak de keel in stroomt, vaak met ophoesten van veel slijm
• Duizeligheid
• Algehele malaise en vermoeidheid

Zeer typisch bij een voorhoofdsholteontsteking is een hevige hoofdpijn en drukkende pijn op het hoofd die men voelt bij het omhoog komen uit een liggen positie of het voorover buigen. Sommige mensen omschrijven dit als de vervelendste hoofdpijn die ze ooit gehad hebben. De pijn wordt snel minder wanneer men weer achterover gaat liggen.

Behandeling van een voorhoofdsholteontsteking

Horizontale positie het meest comfortabel

Een behandeling is bij een voorhoofdsholteontsteking vaak niet noodzakelijk. Het gaat vanzelf over. Doorgaans wordt geadviseerd goed rust te houden. Juist omdat opstaan en rechtop gaan zitten bij een voorhoofdsholteontsteking zo pijnlijk kan zijn vinden de meeste mensen het het meest comfortabel om bedrust te houden. Bij een horizontale positie is de hoofdpijn vaak het minst aanwezig.

Pijnstilling, neusspray en stomen

De pijnklachten kunnen verlicht worden door het gebruik van pijnstillers. Men kan in dat geval paracetamol gebruiken. Ook het gebruik van een goede neusspray op basis van een zoutoplossing of xylometazoline kan de klachten verminderen. Omdat het snuiten van de neus pijnlijk kan zijn maar de klachten ook niet vermindert kan er ook voor gekozen worden goed te stomen. Dit doe je simpelweg door heet water in een kom te schenken en hier met het hoofd boven te gaan zitten. Om de stoom vast te houden kan een handdoek deels over het hoofd gehangen worden. Door het vocht kan het snot hierdoor uit de neusholten stromen zonder dat hierbij gesnoten hoeft te worden.

Antibiotica nodig?

Als de voorhoofdsholteontsteking door een bacterie veroorzaakt wordt is het mogelijk dat deze hardnekkiger is. Houden de klachten langer dan twee weken aan of hen je er meer dan vijf dagen aangesloten koorts bij dan is het raadzaam je huisarts te raadplegen. Mogelijk zijn dan antibiotica nodig om het probleem te bestrijden. Huisartsen zijn doorgaans terughoudend met het voorschrijven van antibiotica bij voorhoofdsholteontstekingen omdat het lichaam in principe goed in staat geacht wordt om de ontsteking zelf te bestrijden.