Niet meer goed kunnen zien

De ogen zijn in staat lichtprikkels op te vangen en die prikkels in de vorm van impulsen via de oogzenuw naar de hersenen door te sturen. Zo kunnen we zien. Soms word het opvangen van licht en beelden niet goed gedaan door het oog, en kunnen we dus minder zien. Hieronder een aantal voorkomende afwijkingen van het oog.

Beeldvorming

De oogbol is gevuld met doorzichtige structuren, die samen met het hoornvlies een duidelijk beeld moeten projecteren op het netvlies. Het zijn het kamervocht, de lens en het glasachtig lichaam. Zij zorgen ervoor dat er op het netvlies twee, iets verschillende, omgekeerde en sterk verkleinde beelden worden gevormd. De twee beelden, op ieder netvlies één, worden in de hersenen verwerkt tot één beeld. Hierdoor kunnen we goed diepte en afstanden schatten.

Geen scherp zicht (presbyopie)

Het oog bestaat uit verschillende onderdelen, zoals het hoornvlies, de ooglens en het netvlies. De ooglens kan haar sterkte in positieve aanpassen ( accomoderen), dit accomoderen gebeurt automatisch en zorgt ervoor dat het oog van dichtbij tot veraf scherp kan zien. Door het normale verouderingsproces neemt het accomodatievermogen van het oog af. Hierdoor kan de ooglens haar sterkte niet meer voldoende aanpassen om voorwerpen van nabij op het netvlies af te beelden. Deze aandoening heet presbyopie, het zich is niet scherp. Dit ongemak kan eenvoudig verholpen worden met een bril of lenzen met positieve lens (+).

Bijziend ( myopie)

Ook hier ligt de oorzaak bij het accomoderen. Bij myopie (bijziendheid) blijft het voorwerp waarnaar u kijkt wazig. Technisch gezien wordt het niet op het netvlies afgebeeld, maar ervoor. Met behulp van een negatieve lens (-) kan het voorwerp dichtbij weer haarscherp worden waargenomen.

Verziend (hypermetropie)

Ook hier speelt weer het accomoderen weer een rol. Bij hypermetropie ( verziendheid) wordt het voorwerp waarna u kijkt wazig waargenomen omdat het achter het netvlies wordt afgebeeld. Jonge mensen beschikken doorgaans over voldoende accomodatievermogen om deze fout te corrigeren. Oudere mensen, met een verminderd accomodatievermogen, kunnen ook veraf weer haarscherp waarnemen met behulp van een positieve lens (+).

Staar (cataract)

Naarmate je ouder wordt, wordt de lens minder helder. Dit kan gebeuren doordat een deel van de eiwitten waaruit de lens bestaat, samenklonteren. Dit kan gedeelten van de lens troebel maken. Staar is een oogziekte waarbij de lens heel geleidelijk verandert. De lens laat minder licht door en ook de gezichtsscherpte neemt af. Daarnaast krijgt men door verstrooiing van het licht meer last van zon- of daglicht. Als staar verder gevorderd is, kan de oogarts deze operatief verwijderen. Een goede begeleiding van de klachten is belangrijk, zodat u op het juiste tijdstip doorverwezen kan worden naar een specialist.