Manisch-depressief, wat houdt dit nu precies in?

Mds, 18-07-2017 14:45 #18
Pas als de diagnose "manisch depressief" is gesteld kun je pas zeggen dat je deze psychische ziekte hebt. Dus denken dat je het hebt wil niet zeggen dat je het hebt. @Ikke @Jill @Lambert.

Probeer niet zomaar te roepen dat je "depri" bent. Ik vind het altijd vreselijk als mensen dat zeggen als ze een dagje niet zo lekker in hun vel zitten. Ikzelf heb een depressie van 2 jaar achter de rug, maar het komt nu weer een beetje terug. Daarom wil ik het verschil weten tussen manisch-depressief en depressief.

Bedankt @Theo, @Maria, @Bipolair voor de mooie woorden.

Ikke, 31-07-2014 16:36 #17
Ik weet zo goed als zeker dat mijn zoon manisch depressief is. Hij is 27 jaar, gaat niet naar afspraken bij maatschappelijk werk, de huisarts, psycholoog. Woont op zich zelf in een caravan, relatie is over, zit al maanden zonder werk, inmiddels schulden. Ik weet zo goed als zeker dat hij allerlei medicijnen slikt om te ontspannen en te slapen Illegaal gekocht. Gebruikt ook WIET. Drugs bedoel ik. Wie kan me helpen?

Theo, 05-10-2013 00:44 #16
Mijn vader oudste broers en ikzelf had, hebben MDS. Acceptatie is het beste middel om met deze aangeboren psychysche ziekte om te gaan. Verder volg ik een aantal leefregels zoals. Nachtrust is heel belangrijk, geen alcohol, geen stress, proberen een dagvulling te verkrijgen of te volgen. Medicatie getrouw zijn en blijven ook in goede tijden. Partner op hoogte stellen van goede en minder goede dagen. Op tijd naar huisarts gaan voor hulp of ondersteuning.

Martijn, 06-06-2013 08:56 #15
Er wordt gesproken over "paasafdeling". Dat zou moeten zijn PAAZ-afdeling, hetgeen staat voor Psychiatrische Afdeling Algemeen Ziekenhuis.

Jill, 26-04-2013 23:02 #14
Ik weet niet of ik hier onder val maar heb periodes dat ik me goed voel, vrolijk ben en sterk in mn schoenen sta. Ook tegenover andere mensen. Als iets me niet bevalt dan zeg ik dat. Maar heb dus ook periodes dat ik me echt rot voel, kan huilen om alles, begin over alles te twijfelen en het gevoel dat ik in de war ben. Krijg het ff niet op een rijtje. Op deze momenten ben ik ook heel stil en terughoudend en dus weer verlegen naar andere mensen, dus zeg dan niks en laat over me heen lopen. Ik ben constant moe en heb moeite met opstaan. Dit wisselt dus elke maand zowat. Nu zat ik ook te denken of het de pil kon zijn. Ik ga het nu eens bijhouden. Hoop eigenlijk dat het dat is. Maar voel me dus verschrikkelijk momenteel.

Maria, 21-12-2012 20:59 #13
Met de diagnose manische/depressief zal je altijd afgepast en afgewogen moeten leven. Het vervelendste en donkerste gedeelte van een depressieve is het elke dag opknocken jezelf niet van de aard bodem te zetten. Het lijkt wel naar mate je ouder wordt en er ook veel lichamelijke kwalen bij komen steeds moeilijker te worden, kwetsbaarder en gevoeliger. Rustgevende natuurfilms, de tuin en het fietsen met de hond door het bos houdt mij naast een hele lieve man staande.

Ikke, 15-11-2012 20:27 #12
Mensen zeggen wel eens dat ik MDS heb, maar ik wil er niet met anderen over praten. is er dan een manier voor mij om het op te lossen?

Els Overbeek, 13-07-2012 02:21 #11
Hoe herken ik bij mij zelf een stoornis?

Lena, 25-03-2012 06:00 #10
Er was een lithiumpoli in de hoofdstad waar mensen hun lithiumwaarden onderzochten op tekorten. En had men die dan kreeg men lithium voorgeschreven en in het ernstigste geval bij zware depressies kreeg iemand een elecktroshock kuur. Of soms in een prikkelloze ruimte liggen in het ziekenhuis. Nu willen ze dit op een alternatieve manier te lijf gaan met veel beweging in plaats van anti depressieva. Ook dat zou het tekort van bepaalde stoffen weer aanmaken. De bijwerkingen van sommige medicijnen zijn niet gering. Er moet in sommige gevallen wel 24 uur iemand bij aanwezig zijn. Vooral de antpsychiatrie is erg tegen medicijngebruik. Vaak treedt er terugval op na behandeling. Of dat zeggen ze. Dat weet ik niet. Je zou zeggen waar is het dan nog goed voor. De tweede depressie is dan erger dan de eerste depressie. Het is moeilijk te doorgronden wat men gaat doen bij depressieve verschijnselen. Het lijktwel alsof iemand op is, en leeg is van binnen. Alsof iemand van binnen ijskoud is en geen leven meer uitstraalt. Ook al is het mooi weer, en ook al fluiten de vogeltjes buiten. En dan zijn ze desondanks dat niet vrolijk meer van binnen. Het is alsof het leven zich in een zwarte waas bevindt. Het is ondoorgrondelijk en onbegrijpelijk om in hun schoenen te staan.

Sophie, 23-03-2012 19:46 #9
Ik hoopte d.m.v. dit artikel wat meer te weten komen over depressiviteit; met name MDS. Om eerlijk te zijn vind ik dit artikel maar matig. Het is erg subjectief geschreven en in het stuk over depressie staat sowieso wat onjuiste informatie (niet per se onjuist, maar er ontbreekt zodanig iets dat hetgene dat verteld wordt niet meer klopt).

Wel ben ik blij dat iemand eindelijk iets kan vertellen over MDS. Ik heb lang gezocht en had tijden niks kunnen vinden hierover, en zelfs Wikipedia is er zeer onduidelijk over.

Is er hier iemand die mij kan uitleggen wat nou precies het verschil tussen MDS en een depressie is? Ik heb vaak te horen gekregen van kennissen dat ze denken dat ik MDS heb i.p.v. een depressie, maar hoe kan ik dat zeker weten als ik het verschil niet weet?

Zelf slik ik nu een vorm van anti-depressiva, maar dit houd ik maar een aantal weken vol. Na een paar weken raak ik in een dal, wegens het feit dat ik deze medicijnen slik. Het klinkt raar, maar ik word dan erg down, omdat ik die medicijnen moet slikken en stop hier vervolgens mee. Weet iemand wat ik hieraan kan doen? Ik zit in therapie bij een psychiater, en volgens mij weet zij ook niet wat ze daaraan moet doen, dus verhoogt ze steeds maar mijn medicijnen.

Ik ben trouwens gediagnosticeerd met een "aangeboren depressie" en vraag mij af of dit überhaupt bestaat. Heeft iemand hier een antwoord op?

Bij voorbaat dank!

Tiede Lanting, 18-01-2012 19:04 #8
Bedankt voor deze informatie. Zelf beleef ik nu mijn 2e depressie na een manie van bijna 1,5 jaar.

Marie-José, 03-12-2011 21:53 #7
Lieve Jeannette,
Jouw reaktie van 24 mei gelezen. Maak je niet teveel druk over andere mensen. We kunnen niet heel de wereld op onze nek nemen, ook niet door dieper na te denken. Ieder mens heeft genoeg aan zijn eigen. Laten we gelukkig leven zoveel als we kunnen en dankbaar zijn dat wij geen MDS hebben. Liefs, Marie-José

Bipolar 1., 10-10-2011 11:35 #6
Na een heftige manie met psychotische verschijnselen in 2003 ben ik opgenomen geweest voor 3 maanden, heb ik de diagnose MDS gekregen en sinds toen slik ik lithium, 2jaar later kreeg ik seraquel omdat lithuim niet voldoende werkt. het is een helle erge ziekte die niet te genezen is maar met medicijnen wel beheersbaar kan zijn.
Het is wel een dagelijkse strijd, we moeten ons leven aanpassen, ik ben stress gevoelig en alles wat de meeste mensen wel kunnnen z.o.a. werken, relaties, vakantie, kinderen krijgen enz. kan voor mensen met MDS een trigger zijn voor een manie of een depressie.
En voor iedereen die aan deze ziekte lijd, wees sterk en houd moed en besef dat je een mooi, slim en een sterke mens bent en dat de meeste mensen geen dag in onze schoenen zouden kunnen overleven. En ik ben het met met Bipolar, Jeannette jij hebt geen flauw idee waar je over praat en het zijn mensen zoals jij, die het moelijk maken voor mensen met een psychische stoornis! Die denken het allemaal te weten, maar eigelijk niets weten. En voor lotgenoten, heel veel sterkte met het overleven! en een kaarsje voor degene die het niet hebben gehaald.

Lambert Kleibisch, 30-09-2011 12:39 #5
Ik vrees dat ik een vorm van MDS heb als ik bovenstaande lees! Ik zou graag willen weten hoe ik er mee om moet gaan als de diagnose voor 100% is vastgesteld!

Yvanka, 14 Jaar, 28-09-2011 14:30 #4
Mijn vader had deze ziekte en heeft er 51 jaar tegen gevochten. Ik heb m zondagavond toen ik thuiskwam van een weekend bij mijn moeder gevonden in zijn bed. Hij had zelfmoord gepleegt. Deze ziekte is verschrikkelijk voor degene die het hebben en voor de mensen eromheen. Mijn vader was de belangrijkste persoon in mn leven en ik ook voor hem. Ik zal m heel erg missen en besef het nog niet dat die weg is. Papa je hebt nu rust en daar ben ik blij om.

Bipolair, 30-05-2011 10:22 #3
Beste Jeannette, het spijt me, maar je weet niet wat je zegt. Jammer. Ik gun niemand de ziekte die ik heb, het is elke dag vechten om staande te blijven, het maakt relaties moeilijk, het maakt werken soms bijna onmogelijk en je zelfbeeld is ook niet bepaald geweldig. Je weet niet wat je overkomt. Het is geen ziekte die 'alleen in het hoofd zit', het is gewoon een aantoonbare ziekte. Lees er eens wat meer over, zou ik zeggen.
@ Harald: nee, niet te genezen, wel te verlichten met medicatie.

Jeannette, 24-05-2011 22:52 #2
Volgens de DSM kan iedereen op deze aardbol gediagnostiseerd worden met welke
psychiatrische stoornis dan ook! Het is alleen 'kassa' voor de farmaceutische bedrijven!
Wie niet dieper na wil denken, blijft alles geloven…

Harald, 13-05-2011 20:29 #1
Er staat geschreven dat manisch-depressiviteit niet echt te genezen is. Is hij nu wel of niet te gezen. Graag duidelijkheid.

• Plaats zelf een reactie, vraag of opmerking bij dit artikel…