Pfeiffer of Kissing Disease

Dit artikel gaat over Pfeiffer, een erg vervelende ziekte. Bij velen is het wel bekend dat deze ziekte gepaard gaat met vermoeidheid, maar wat houdt het verder allemaal in?

Pfeiffer:

Deze ziekte wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-Virus, afgekort met EBV. Het virus houdt zich op in de speekselklieren en wordt daarom veelal overgedragen door zoenen. Daarom wordt deze ziekte wordt ook wel Kissing Disease genoemd. Maar dat is niet de enige manier waarop je het virus kunt overbrengen. Het is echter nog niet helemaal duidelijk of het ook overgedragen kan worden door uit het glas van een besmet persoon te drinken. Waar het eigenlijk op neer komt is dat je een grote kans van besmetting hebt wanneer je in aanraking komt met het speeksel van een drager van het virus.

De besmetting:

Bijna alle personen dragen het virus in hun lichaam, maar lang niet bij iedereen komt het ook tot uiting. Iedereen die het virus meedraagt, ongeacht of deze persoon de ziekte zelf heeft meegemaakt of niet, kan het overdragen aan anderen. Personen die de ziekte net hebben ontwikkelt, of die de ziekte net hebben ervaren, zijn het meest besmettelijk. De meeste mensen krijgen de ziekte tussen hun eerste en vierde levenjaar, omdat er dan nog veel in de mond wordt gestopt, waardoor er een grote kans op besmetting is. Veelal zal het virus zich niet uiten bij deze kinderen, en krijgen ze ook geen symptomen. Hooguit zal een kind wat hangerig worden. Wanneer je de ziekte al eens hebt meegemaakt, kun je het niet nog een keer krijgen. Alleen bij een tweede besmetting in de puberteit kun je er wel ziek van worden. Het is dus een voordeel wanneer je de ziekte al in je eerste levenjaren krijgt, omdat je er dan hoogstwaarschijnlijk geen last meer van krijgt.

Symptomen:

De tijd die er tussen de besmetting en de vertoning van de eerste symptomen zit, varieert van tien dagen tot 6 weken. In zowat de helft van de gevallen komt de ziekte helemaal niet tot uiting. Het grootste deel hiervan bestaat uit kinderen en oudere mensen van boven de 60. Deze personen krijgen de symptomen waarschijnlijk niet. Deze personen zouden wel last kunnen krijgen van keelpijn, of aanslepende koorts. Bij pubers en jongvolwassenen zijn de eerste tekenen vaak heel onduidelijk: rillingen, gezwollen oogleden, lichte koorts, zich niet lekker voelen, hoofdpijn of gebrek aan eetlust. Maar dan verschijnen de meer specifieke symptomen zoals moeheid, koorts, keelpijn (soms heel erg, met gezwollen amandelen waardoor het slikken bemoeilijkt wordt), en gezwollen klieren in de hals en soms ook in de liezen en de oksels.

Complicaties:

De ziekte is verder niet gevaarlijk, maar er kunnen wel complicaties worden veroorzaakt. Een van de mogelijke complicaties is een gescheurde milt. Bij het waarnemen van Pijn ter hoogte van de milt, een snelle en luide hartslag, plotse daling van de bloeddruk en een moeilijke ademhaling, kan men het best de huisarts raadplegen. Deze kan al vrij snel bevestigen dat het om Pfeiffer gaat. Eventueel kan men een bloedtest laten afnemen, om er zeker van te zijn dat het wel of niet pfeiffer betreft.

Tips:

Maar wat valt er tegen te doen? Eigenlijk helemaal niets. De symptomen houden meestal tussen de 2 weken en 2 maanden aan. De acute verschijnselen zijn vaak al vrij snel weer verdwenen, maar de vermoeidheid blijft vaak nog heel lang hangen. Bij de minste of geringste inspanning kan deze persoon uitgeput raken. Er zijn echter wel manieren om het te verzachten, of gewoon een aantal tips om de ziekte zo snel mogelijk te laten verdwijnen:

• Allereerst is het noodzakelijk veel rust te nemen. Vooral bij koorts is het noodzakelijk dat je veel rust houdt, en ook veel drinkt. Een huisarts zal meestal na vaststelling van de ziekte een soort van ‘huisarrest’ voorschrijven. Het is alleen een advies, maar wel verstandig om je eraan te houden.
• Het is in het algemeen verstandig niet te sporten in de 2 maanden na de besmetting. Vooral de sporten waarbij de buik het zwaar te verduren krijgt, moeten worden vermeden.
• Voor de keelpijn kunnen warme dranken of ijsjes helpen om de pijn te verzachten. Voor sommige gevallen is het innemen van keelpastilles al voldoende.
• Paracetamol is natuurlijk altijd een goede oplossing voor de pijn. Ook bij koorts is het verstandig paracetamol in te nemen.
• Wanneer de ademhaling bemoeilijkt wordt door opzwellingen in de keel kan een arts medicijnen voorschrijven. Antibiotica helpen in geen geval, en kunnen alleen maar voor bijverschijnselen zorgen.