Ziekte van Wilson
De ziekte van Wilson is een ziekte waarbij de bovenste huidlagen afschilferen. De ziekte komt niet vaak voor, maar is wel ernstig. De meeste patiënten zijn mannen van 50 jaar en ouder. De Latijnse benaming is 'dermatitis exfoliativa'.
Oorzaken
In de meeste gevallen onstaat de ziekte van Wilson als reactie op iets anders. Dit kunnen geneesmiddelen zijn, maar ook ziektes als kanker of andere (huid)aandoeningen kunnen de oorzaak zijn. In zeldzame gevallen komt het ook voor dat schimmelinfecties zoals bijvoorbeeld candidiasis de oorzaak zijn, deze verstoren het proces van de normale huidopbouw en leiden op die manier tot afschilfering van de huid.
Tot slot kan deze aandoening ook idiopathisch zijn, wat wil zeggen dat er in die gevallen geen duidelijke oorzaak bekend is.
Verschijnselen
Het eerste kenmerk van de ziekte van Wilson is het rood worden van de huid. Dit kan één enkele plek zijn, maar ook meerdere plekken. De plekken, die jeuken, komen in het begin vooral voor op het hoofd, de romp of de schaamstreek. Later breiden deze zich uit over het hele lichaam, waarbij mogelijk ook de handpalmen en voetzolen aangedaan raken. In de meeste gevallen blijven slijmvliezen van de neus en van de mond onaangedaan.
Na verloop van tijd zullen de rode plekken gaan schilferen, waarbij zowel kleine als grotere schilfers voor kunnen komen. Normaal gesproken verzorgt de huid voor een belangrijk deel het op temperatuur blijven van het lichaam. Door het afschilferen van de huid kan deze functie verstoord raken. Als gevolg daarvan kan de lichaamstemperatuur zowel stijgen als dalen.
Andere voorkomende verschijnselen zijn:
- Gewichtsverlies
- Verandering in de hartslag
- Verandering in de bloeddruk
- Aantasting van de structuur van de nagels
- Borstgroei bij mannen
- Vergroting van de lever
- Koorts
- Vergroting van de lymfeklieren
Diagnose
Voor het stellen van een diagnose kijkt men naar de voorgeschiedenis van de patiënt, de aanwezige verschijnselen en voert men lichamelijk onderzoek uit. Belangrijk is ook dat er gekeken wordt naar het geneesmiddelengebruik van de patiënt. Aanvullend kan laboratoriumonderzoek van het bloed gebruikt worden voor het stellen van een diagnose. Indien er reeds een vermoeden bestaat kan ook een biopsie van de huid gebruikt worden om de diagnose te bevestigen.
Behandeling
De behandeling van deze aandoening hangt af van de ernst ervan. In ernstige gevallen kan een ziekenhuisopname nodig zijn waarbij men in eerste instantie zal zorgen dat de hartslag en bloeddruk gestabiliseerd worden, de vocht- en zoutbalans hersteld worden en men infecties zal proberen te voorkomen.
Uiteraard zal daarna aandacht besteed worden aan het wegnemen van de oorzaak. Het bestrijden van de verschijnselen gebeurd meestal met diverse zalven en lotions om het ontstekingsproces te remmen, in combinatie met antibiotica in tabletvorm. Tevens kan met een antihistaminicum geven om de jeuk te verlichten.
Prognose
Met de juiste behandeling is de ziekte van Wilson meestal goed te genezen. Er kan echter sprake zijn van enkele restverschijnselen zoals kleurloze vlekken op de huid, nagelafwijkingen en haarverlies welke kan variëren in ernst.