Ongemakken na de bevalling waarover niemand jou vertelde

Na de bevalling kun je enkele vreemde lichamelijke veranderingen waarnemen, waarover niemand jou ooit vertelde. "Waarom heeft niemand me ooit verteld dat ik ongemerkt urine ga verliezen", vraag je jezelf misschien af. Of: "Waarom heeft niemand me ooit verteld dat mijn voeten groter worden?" Tijd voor de waarheid. Een opsomming van de meest verrassende ongemakken na een geboorte. Én, tips hoe je er het beste mee om kunt gaan. Maar gelukkig krijgen niet alle jonge moeders met deze lichamelijke veranderingen te maken.

Incontinentie na de geboorte van de kleine

Het voelt zo oneerlijk. Naast constant wisselen van luiers, moet je ook voortdurend je eigen ondergoed of inlegkruisjes wisselen! Gelukkig gebeurt het niet iedereen, maar incontinentie na de bevalling is vrij normaal en voor de meeste moeders van voorbijgaande aard. Bij de geboorte van je baby is de bekkenbodem erg belast en uitgerekt. Soms duurt het even voordat de zenuwuiteinden rond de blaas genezen zijn. Tot die tijd krijg je van je lichaam geen duidelijke signalen dat je naar de wc moet. De spieren en zenuwen hebben tijd nodig, en soms ook wat hulp, om opnieuw te functioneren zoals vroeger. Helaas kan incontinentie ook optreden na een keizersnede, maar gelukkig komt dat niet zo vaak voor. Ook het gewicht van je baby heeft tijdens de zwangerschap je bekkenbodem belast en de spieren uitgerekt.

Wat kan je doen bij incontinentie na de bevalling?

Eerst het goede nieuws: vaak duurt het maar enkele dagen, hoogstens een paar weken, tot je weer droog ondergoed hebt. Tot die tijd: ga wat vaker naar het toilet, ook al heb je niet het gevoel dat je moet. Verlies je na een paar weken nog steeds urine, neem dan contact op met je huisarts of verloskundige. Je kunt een aandoening hebben die stress-incontinentie wordt genoemd. Dat probleem kan worden behandeld met bekkenbodemoefeningen.

Heftige bloedingen

Na negen maanden menstruatiepauze zijn de bloedingen nu verrassend heftig. Eerst dik en dieprood en na een paar dagen tamelijk donker of roodbruin. In tegenstelling tot een normale menstruatie duurt dit vloeien enkele weken.

Kraamvloed
Direct na de bevalling houd je nog ongeveer een week lang last van vaginaal bloedverlies. Die ‘kraamvloed’ bevat bloed, slijm en restanten van de placenta. Doorgaans neemt dat bloedverlies na enkele dagen af, tot de afscheiding lichter begint te kleuren. Maar het is niet ongewoon dat je tot 6 weken na de bevalling nog kraamvloed uitscheidt. Gebruik in deze periode absoluut geen tampons, want die verhogen de kans op een bacteriële infectie. Gebruik daarom in het begin kraamverband en daarna 'normaal' maandverband. Doe kalm aan, herstel en als het bloeden erger wordt, leg dan je voeten hoger en rust uit.

Ook eerste menstruatie na de bevalling kan heftig zijn

Het tijdstip dat vrouwen weer ongesteld worden na een bevalling kan variëren. Mogelijk is dat al na 1,5 maand, maar het is geen uitzondering als daar meerdere maanden of zelfs een jaar overheen gaan. Doorgaans word je na 3 tot 6 maanden weer ongesteld. Het hangt er ook vanaf of je al dan niet borstvoeding geeft. Dat de eerste menstruaties na de bevalling ongewoon heftig zijn, is niet uitzonderlijk. Komt de cyclus eenmaal weer op gang, dan verloopt die in de regel net als voor de bevalling.

Gezwollen voeten

Kijk je langs het lichaam naar beneden, dan zul je je waarschijnlijk verwonderen: je benen zijn dikker en je voeten zijn veel groter dan normaal. Haal, in ieder geval voor de eerstkomende dagen, je meest gemakkelijke schoenen uit de kast. Deze zwellingen, ook wel oedeem genoemd, zijn absoluut normaal. Tijdens de zwangerschap hebben zich de bloedvaten onder invloed van hormonen verwijd. Ook de hoeveelheid bloed is toegenomen. Na de bevalling zal je lichaam weer in de oude toestand terugkeren en het kan zijn dat een beetje vloeistof tijdelijk in voeten of handen "verzakt". De zwelling moet echter binnen maximaal 10 dagen afnemen.

Als de voeten groter blijven
Soms merken vrouwen dat hun voeten na de zwangerschap en de bevalling iets groter blijven dan voorheen, ook al is de zwelling al afgenomen. Dit komt omdat de ligamenten (banden van bindweefsel) tijdens de zwangerschap uitrekken en dus ook de voeten vergroten. Bij sommige vrouwen blijven de voeten groter, maar niet bij allemaal. Geef het dus even de tijd voordat je je schoenenrek opruimt!

Stuwing

Enkele dagen na de bevalling zul je merken dat je borsten niet alleen groter zijn dan ooit tevoren, ze zijn ook hard als steen. Stuwing van melk kan optreden wanneer door de melkvorming ook meer bloed naar de borst stroomt. Sommige vrouwen ervaren hun volle borsten niet als onaangenaam. Bij anderen daarentegen voelen ze zeer pijnlijk aan. Wanneer je borstvoeding geeft, zullen jij en je baby geleidelijk meer balans vinden in vraag en aanbod. Bij zeer volle borsten kan je vóór het geven van de borst een beetje kolven. Anders kan de baby problemen hebben met aanleggen aan een volledig gevulde borst. Als je geen borstvoeding geeft, is het niet de bedoeling om de borst te legen. Maar dat is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan. Koel de borsten in plaats daarvan met koelpacks. Voel je je na een dag of twee niet beter, ga dan naar de dokter. Want van stuwing kan je ook een infectie in de borst krijgen.

Aambeien na de bevalling

Als je de hele zwangerschap zonder aambeien doorgekomen bent, is dat mooi meegenomen. Maar ook tijdens de bevalling zelf kan je aambeien krijgen! Gelukkig zijn er manieren om de klachten van aambeien te verlichten:

• koude kompressen gebruiken;
• na de stoelgang doekjes gebruiken gedrenkt in hamameliswater;
• en laat ook een verstopping onmiddellijk behandelen.

En bedenk wel, zolang je nog vloeit mag je geen bad of zitbad nemen. Dit in verband met risico op infectie.

Ga naar de dokter als de aambeien niet binnen een of twee weken verdwijnen, of als ze bloeden. Aambeien zijn een veel voorkomend probleem. In ieder geval geen reden om erover te zwijgen en met een gevoel van schaamte te lijden.

Waarom vertelde niemand iets over haaruitval

Nee, je beeldt het je niet in. Je hebt last van haaruitval. Normaal gesproken bevindt ongeveer 85 tot 95 procent van je hoofdhaar zich in de groeifase. En 5 tot 15 procent rust, valt uit en wordt vervangen door nieuwe. Tijdens de zwangerschap zorgt oestrogeen ervoor dat er meer haren groeien en er minder uitvallen. Vandaar die weelderige haarpracht die je net vóór de bevalling had. Na de bevalling neemt het oestrogeengehalte af ​​en keert je haar geleidelijk weer terug in de rustfase. Dat wil zeggen dat het stopt met groeien en uitvallen. Dat gebeurt doorgaans gedurende pakweg 12 weken na de geboorte van de kleine.

Dermatologen: "Binnen 6 tot 12 maanden weer je weelderige haarpracht terug"
Dermatologen beweren dat het haar zich al weer binnen zes tot twaalf maanden in volle glorie herstelt. Maar veel jonge moeders kunnen zich dat maar moeilijk voorstellen. Belangrijk is evenwel dat de haaruitval op enig moment stopt. Stel daarom de aankoop van die pruik nog even uit en troost jezelf met een nieuw coupe.

Pijn in rug en heupen

Hoewel veel vrouwen erover klagen tijdens de zwangerschap, realiseren ze zich niet dat ze er ook na geboorte van de baby onder kunnen lijden. Na een bevalling kunnen er meerdere redenen zijn voor heup- en rugklachten. Een veel voorkomende reden is het oprekken van divers weefsel (spieren en ligamenten) tijdens de zwangerschap. Bespreek je pijnklachten met een bekkenbodemfysiotherapeut, je arts of je verloskundige.

Een buikje: maanden later nog steeds een beetje zwanger

Heb je in een vlaag van optimisme je jeans van vóór de zwangerschap ingepakt, en dan moet je het ziekenhuis na de bevalling toch nog in positiekleding verlaten. Menige jonge moeder had de hoop dat haar buik vlak na de geboorte weer net zo vlak zou zijn als eerst. De realiteit is dat de meeste vrouwen er maanden na de geboorte nog steeds een beetje zwanger uitzien.

Heb geduld
Je baarmoeder heeft zich negen maanden lang uitgerekt. Het is niet reëel om te verwachten dat die meteen weer helemaal samentrekt. Na vier tot zes weken zou die weer zijn normale omvang moeten hebben. Het kan echter negen maanden of een heel jaar duren voordat je buikje weer normaal is. Maar ook na die tijd merken veel jonge moeders dat hun buikje hardnekkig stand houdt. Sporten kan helpen om de spieren weer strakker te krijgen en calorieën te verbranden. En bedenk, hoe vervelend jij je buikje ook vindt, je lichaam heeft geweldige dingen gedaan.

Dof gevoel "daar beneden"

Sommige vrouwen maken zich zorgen omdat ze niet meer zo'n prettig gevoel hebben in het vaginale gebied. En ze vragen zich af of het ooit wel weer hetzelfde zal zijn. Welnu, niemand moet denken dat dit alleen maar inbeelding is. Je baarmoeder, blaas en endeldarm kunnen lichtjes dalen na de geboorte. Sommige moeders voelen zich daardoor bijzonder slap. Gelukkig gaat dit meestal binnen enkele weken over. Blijft het gevoel na een zestal weken aanhouden, bespreek het dan met je arts of verloskundige. Je kunt je bekkenbodem laten onderzoeken om te beoordelen of er sprake is van een verzakking.

Wat is de functie van de bekkenbodemspier?

Hiervoor is al een aantal malen sprake geweest van kwalen en ongemakken die verband houden met de bekkenbodem. Maar wat is eigenlijk de functie van de bekkenbodem? Wel, de bekkenbodem verleent steun aan organen in je onderbuik:

• de blaas;
• de endeldarm;
• en je baarmoeder.

Door een stevige bekkenbodem kunnen deze organen niet uitzakken. De bekkenbodemspieren helpen ook om de sluitspieren van de anus, vagina en plasbuis onder controle te houden. Als de bekkenbodemspieren verzwakt of geraakt zijn, bijvoorbeeld tijdens een bevalling, is die controle niet meer optimaal.

Welke problemen kunnen de bekkenbodemspieren veroorzaken
De meeste problemen van de bekkenbodemspieren komen voor na eerdere zwangerschappen en bevallingen. Men kan daarbij denken aan slecht uitgevoerde hechtingen die pijn veroorzaken tijdens de geslachtsgemeenschap. Maar denkbaar is ook gevoelloosheid als zenuwbanen zijn doorgesneden. Dat kan leiden tot incontinentie, onbevredigende geslachtsgemeenschap en baarmoederverzakking. Stressincontinentie betekent dat je kleine hoeveelheden urine kunt verliezen bij hoesten, niezen, lachen of sporten. Geschat wordt dat 25% van alle moeders kort na de geboorte last heeft van stress-incontinentie.