De geboorte van een dood kindje

De dood van een pasgeboren baby gaat gepaard met een rouwproces. Het gaat niet alleen om de dood van de baby, maar ook om het verloren gaan van uw beider rol als ouders en van alle verwachtingen die u tijdens de zwangerschap gezamenlijk opbouwde.

De begrafenis van de baby

Met uw partner zult u de begrafenis van de baby willen regelen. Sommige vrouwen willen niet weten waar de baby begraven wordt, anderen willen het wel weten. Daarover moet u zelf beslissen. Soms hebben vrouwen achteraf het gevoel dat de baby alleen in hun verbeelding bestond, en nooit echt heeft bestaan. Het werd bij hen weggehaald, zoals een tand of een kies getrokken wordt omdat ze pijn veroorzaken. Maar naast deze ontkenning van de realiteit komt ook het gevoel naar voren dat het lichaampje van de baby met onverschilligheid werd behandeld en u vraagt zich af wat ze ermee gedaan hebben. Het aan u overlaten of u de baby wilt zien, tegen u aan wilt houden en deel wilt nemen aan het regelen van de begrafenis is niet alleen bedoeld om u te helpen uw verdriet te verwerken. U wordt op een volwassen manier behandeld.

Het effect op uw relaties

Een depressie beïnvloedt onze relaties met anderen, ook met hen die we liefhebben en het meeste nodig hebben. Ofschoon de dood van een baby u en uw partner misschien dichter bij elkaar brengt, is er ook kans op spanningen die te ernstig zijn om door u beiden opgelost te kunnen worden. Het is verstandig dan steun te zoeken bij anderen. Uw partner heeft ook verdriet, maar kan het gevoel hebben dat hij dit als man niet mag tonen of dat hij flink moet zijn om u te kunnen steunen. Dit kan ertoe leiden dat hij aanstuurt op een nuchtere aanvaarding van het onvermijdelijke en u het gevoel geeft dat hij u afwijst en in de steek laat omdat hij u niet begrijpt. Als de baby nog een tijdlang in leven was in de couveuse, kon uw partner daar waarschijnlijk heengaan en de baby zien en aanraken terwijl u nog elders verpleegd werd. U bent dan afhankelijk van zijn beschrijving van de toestand van de baby en de details die hij u vertelt. Maar een vader die zelf in de put zit en verdriet heeft, kan het moeilijk vinden om over deze dingen te praten zonder zijn eigen verdriet te tonen. Dit geeft u het gevoel dat hij belangrijke informatie achterhoudt. Het verliezen van een baby veroorzaakt bijna altijd een verslechtering in de seksuele relatie. Depressieve gevoelens beïnvloeden seksuele opwinding. Wanneer u na enige tijd weer begint te functioneren, leiden plezierige gevoelens soms tot een terugvallen in een verdrietige stemming. Juist als u weer van het leven kunt genieten en zelfs weer naar seksuele bevrediging verlangt, kunt u zo nu en dan het gevoel hebben dat u uw gestorven baby verraadt. Met andere woorden, het overlijden van een baby bij de geboorte kan het begin zijn van een periode waarin man en vrouw elkaars reactie moeten leren begrijpen en respecteren.

Een volgende zwangerschap

Als u weer zwanger bent na een abortus, een miskraam of na de dood van een vorige baby bij de geboorte of kort daarna, werpt die ervaring vaak haar schaduw vooruit. Dit kan ook gebeuren als u de vorige zwangerschap niet gewild heeft en toentertijd blij was weer uzelf te zijn. Een vrouw die haar baby verloor door een miskraam of door bijvoorbeeld wiegedood zal zich er misschien aan ergeren dat de emoties van een vrouw die zich liet aborteren in hetzelfde verband besproken worden als haar moeilijkheden en vinden dat een vrouw die haar baby liet weghalen verdient wat haar overkomt. Maar het verwerken van zo'n ervaring en het schuldgevoel kunnen even benauwend zijn of zelfs groter. We hebben de neiging om het verloop van een zwangerschap te vergelijken met vorige zwangerschappen. Als een vorige zwangerschap fout afliep, beïnvloedt dit onze verwachtingen van een volgende zwangerschap en geboorte en het is normaal dat we ons veel meer bewust zijn van de risico's en gevaren. Ook een vrouw die zich schuldig voelt over een abortus of over een miskraam, kan deze schuldgevoelens betrekken op haar volgende zwangerschap. Ze kan bang worden voor een moeilijke bevalling, of gaan verwachten dat ze een abnormale of doodgeboren baby zal krijgen als een soort vergelding of straf, hetzij omdat ze van de baby af wou, of omdat ze nalatig en egoïstisch is geweest, of omdat zij zich niet voldoende op de komst van deze baby verheugt. Het is niet een redelijk en zelfs niet per se een bewust denken over de vele risico's, maar meer een soort primitieve verwachting dat je nu eenmaal gestraft moei worden voor ongewenste daden en gedachten.

Gevoelens verwerken

Als u te snel probeert te vergeten wat vroeger gebeurd is, of er niet meer over wil praten, bent u niet goed voorbereid op de talrijke emoties die u te verwerken krijgt als u zich in dezelfde situaties bevindt als voorheen, bijvoorbeeld de binnenkomst in hetzelfde ziekenhuis. En wanneer de weeën beginnen kunt u niet voorkomen dat u terugdenkt aan de vorige keer toen de baby stierf. U kunt uzelf voorhouden dat u verstandig moet zijn en niet moet stilstaan bij negatieve gedachten. Hoewel dit begrijpelijk is, lukt het niet altijd. U heeft gelijk als u uw gevoelens erkent en u heeft er recht op van degenen die u bijstaan te eisen dat ze serieus naar u luisteren. Maar stel dit niet uit tot het einde van uw zwangerschap en zeker niet tot het begin van de bevalling. Creëer het soort voorbereiding op bevalling en ouderschap waarbij u uw gevoelens kunt uiten en waar openhartig gepraat kan worden over tegenvallers van vroeger. Gedurende een zwangerschap die volgt op het sterven van een baby, hebben vrouwen vaak akelige dromen: dat ze zwanger zijn van een mismaakte baby, of dat hun een miskraam te wachten staat. En in zo'n droom stellen ze zich vaak op de een of andere akelige manier voor dat dit aan henzelf te wijten is. De dromen kunnen regelrecht gaan over geboorte en baby's, maar vaak ook zijn de gevoelens meer verpakt. De baby is bijvoorbeeld vermomd als een pop of een dier, maar ook wel eens als een van hun eigen tanden of ledematen, en in plaats van over de dood kan men dromen dat men iets dierbaars verliest. Sommige vrouwen vertellen zichzelf dat ze vast weer zwanger zijn van een jongen of meisje, of zelfs van hetzelfde kind dat ze verloren. Ook dat is een reactie op de vroegere pijnlijke ervaring. Er zijn mensen die zeggen dat je maar snel weer een baby krijgt, dan kun je het allemaal vergeten. Maar je kunt natuurlijk niet die ene baby vervangen door de andere en evenmin een gestorven baby levend maken door weer zwanger te worden. Het is zowel belangrijk voor uw welzijn als dat van de baby van wie u nu zwanger bent, dat u moeite doet om in te zien dat deze baby weer uniek is en niet een vervanger voor een andere baby.