Hulp bij verwerking van een miskraam

Een miskraam is een ingrijpende gebeurtenis. Waar je eerst dolgelukkig was met de komst van een baby, ben je nu intens verdrietig om het verlies van je kindje. Je zwangerschap is abrupt beëindigd en na dit verlies komt een periode van rouw. Hoe lang dit duurt, is per persoon verschillend. Dit artikel is bedoeld om een overzicht te geven van instanties die je kunnen helpen bij de verwerking van de miskraam. Daarnaast wordt er een aantal tips gegeven die je kunt gebruiken in deze verdrietige periode.

Een periode van rouwverwerking

Je hebt een kindje verloren, hoe klein het dan ook is geweest. De verwerking van deze gebeurtenis gaat op dezelfde manier als wanneer een ander familielid sterft. Je doorloopt de fases van ontkenning, boosheid, vechten, depressie en aanvaarding. Hoe lang de rouwverwerking duurt, verschilt van persoon tot persoon. Er staat geen tijd voor gegeven. Bepaalde data, zoals de uitgerekende datum en de datum van de miskraam, zullen nog lange tijd moeilijk voor je zijn.

Belangrijk is dat je kunt praten over hetgeen wat er is gebeurd. Verwijt jezelf niets, bij een miskraam is er vaak iets verkeerd gegaan in de aanleg van het kindje. Dit heeft niets te maken met zwaar tillen o.i.d.. Misschien ben jij wel iemand die er moeilijk over kan praten, maar het juist verwerkt door het schrijven van gedichten of het schilderen van schilderijen. Dit is prima, ieder heeft zo zijn manier. Het belangrijkste is dat je er iets mee doet. Kun je er met niemand over praten of heb je het gevoel dat je je verdriet niet kwijt kunt, dan kun je contact opnemen met verschillende instanties.

Bij welke instanties kun je terecht voor hulp?

Verloskundige / Gynaecoloog

Je verloskundige of gynaecoloog dien je op de hoogte te stellen van je miskraam. Deze zal je vragen naar het verloop van de miskraam en de hoeveelheid bloedverlies. Afhankelijk van de persoon zal er een aantal weken na de miskraam een controleafspraak plaatsvinden.

Huisarts

Bij je huisarts kun je niet alleen terecht voor je verhaal, maar hij of zij kan je ook doorsturen naar een hulpverlener in de buurt die gespecialiseerd is in rouwverwerking.

FIOM

Het FIOM is een hulporganisatie met negen bureaus verspreid over Nederland. Het FIOM biedt niet alleen hulp bij ongewenste zwangerschap, maar ook bij het zwangerschapsverlies. Je kunt terecht voor individuele hulpverlening of groepsbijeenkomsten met lotgenoten. Zowel de individuele hulpverlening als de groepsbijeenkomsten staan onder leiding van een maatschappelijk werker. De individuele hulpverlening is gratis, voor de groepsbijeenkomsten wordt een kleine vergoeding gevraagd. Voor meer informatie en contact kijk op www.fiom.nl.

Stichting Contactpunt voor miskramen

Deze stichting is opgezet voor en door lotgenoten. Je kunt bellen voor een luisterend oor, op de site informatie vinden en je kunt door middel van de verschillende fora contact krijgen met lotgenoten. Daarnaast organiseert de stichting verschillende themabijeenkomsten. De stichting kun je bereiken via de site www.miskramen.nl.

Freya

Deze patientenvereniging voor vruchtbaarheidsproblematiek kan je helpen bij het zoeken van lotgenoten van (herhaalde) miskramen. Op www.freya.nl vind je de contactinformatie.

Enkele tips

Onderstaande tips kunnen je helpen bij de verwerking van je miskraam:

Begraven

Denk na of je je kindje ergens wilt begraven. In het bos, in je tuin, in een bloempotje, in het bloemperkje van een grafsteen van een familielid… in Nederland mag je een foetus tot 24 weken begraven op de plek die jij wilt. Zo’n plekje kan een waardevolle plek voor jullie zijn. Een plek waar je nog even dichtbij je kindje kan zijn.

Echo foto

Gooi je echo foto’s niet gelijk weg. Misschien wil je de mooiste wel uitzoeken om in een lijstje te zetten als herinnering. En zo niet, leg ze dan een periode onder in een kast. Je kunt ze later altijd nog weggooien.

Voetafdrukje/handafdrukje

Van een ouder kindje kun je nog een mooi voetafdrukje of handafdrukje maken als herinnering.

Foto

Je mag best een foto maken van je kindje. Dit kan je als ouder helpen bij je verwerking. In het ziekenhuis maken ze vaak standaard foto's van doodgeboren kindjes. Vraag of ze foto's hebben gemaakt als je dat niet meer weet. De foto's kun je dan opvragen om mee te nemen.

Naam

Geef je kindje een naam, ook al weet je misschien het geslacht niet. Misschien heb je wel het gevoel dat het een jongen of meisje was. Vaak zien ouders het geven van een naam ook als bewijs van het bestaan van het kindje.

Dagboek

Schrijf het verhaal van je af in een dagboekje, als je dat helpt.

Boeken over de verwerking van een miskraam

Er zijn een aantal boeken geschreven over het verwerken van een miskraam:

Voor volwassenen

• Annemarie Vermeer (2008) . Ongekend verlies. Uitgeverij: Sirene
• Hettie Janssen en Marianne Cuisinier (2002). Als je baby sterft.Uitgeverij: Het Spectrum.
• Bernard Spitz, Manu Keirse en Annemie Vandermeulen (2004). Omgaan met een miskraam. Uitgeverij Lannoo.
• Ida de Vries (1994). We hadden haar Anna willen noemen. Uitgeverij Jan van Arkel.

Voor broertjes en zusjes

• Leen van den Berg (2006). In de zee van mama’s buik. Uitgeverij: De Eenhoorn.