De oorzaak van postnatale depressie is bekend
Voor het zwarte gat waarin pas bevallen moeders vallen, ook wel de ‘babyblues’ genoemd, is nooit een echte oorzaak gevonden. Nu blijkt de toename van een enzym in de hersenen de schuldige te zijn.
Somberheid na de bevalling
Menige jonge vader heeft het na de geboorte van een kind aan de lijve ondervonden dat de mama niet meer dezelfde is: ze is ongeïnteresseerd, moedeloos, kampt met angstgevoelens, heeft geen eetlust, ziet de toekomst somber in, is onderhevig aan stemmingswisselingen, heeft geen zin in seks meer…
75% van de moeders heeft kort na de bevalling te kampen met dit probleem, maar de meeste zetten zich erover en worden weer vlug de oude. Bij tien procent blijft het gevoel echter aanslepen en verzeilt men in een postnatale depressie.
Oorzaken
Wetenschappers hebben zich het hoofd erover gebroken wat de oorzaak van deze depressie zou kunnen zijn, maar veel verder dan de constatering dat het
oestrogeenniveau de eerste dagen na de bevalling tot het duizendvoudige was gedaald, raakten ze niet. Wel werd op een aantal omstandigheden gewezen die het risico op
babyblues verhogen.
Biologische factoren
- De aanleg tot postnatale depressie is aanwezig. Vaak heeft het te maken met erfelijkheid. Vrouwen bij wie in de familie een gelijkaardig fenomeen werd vastgesteld.
- Fysieke en emotionele uitputting te wijten aan een veranderde hormonenbalans, een gestoorde schildklierwerking of een tekort aan vitamines B6 en B12, zink en ijzer.
- Bloedarmoede ten gevolge van de bevalling.
- Na een lange periode van onvruchtbaarheid zwanger worden.
Sociale factoren
- Het krijgen van een kind is een ingrijpende gebeurtenis in het leven van een mens. Als die samenvalt met een andere ingrijpende gebeurtenis zoals het overlijden van een naaste kan dat een postnatale depressie in de hand werken.
- Relatieproblemen of een partner van wie ze weinig steun krijgt, hebben invloed op de psychische gesteldheid van de moeder.
- De problemen die opduiken als de kersverse moeder problemen ondervindt om de zorg voor haar kind en de huishouding met haar werk buitenshuis te combineren.
- Een onverwerkt verleden.
Psychische factoren
- Als blijkt dat het verwachtingspatroon dat ze heeft opgebouwd de weken en de maanden voor de bevalling, niet helemaal aan de werkelijkheid beantwoordt.
- Daaruit volgt een drukkend schuldgevoel: sommige moeders stellen zichzelf zulke hoge eisen inzake verzorging van hun kind dat ze daar nooit aan kunnen beantwoorden en het nooit voldoende zal zijn. Ze hebben het gevoel te kort te schieten in het vervullen van hun taak als moeder.
- Ook een schuldgevoel tegenover de partner, de andere kinderen of de werkgever houdt een reëel gevaar in.
- Nooit ‘nee’ te kunnen zeggen en haar eigen gevoelens moeilijk te kunnen verwoorden.
Monoamine oxidase A is de ware schuldige
Half juni 2010 meldden Duitse onderzoekers uit Leipzig dat er, naast de daling van het oestrogeengehalte bij de vrouw, een tweede element meespeelt die de babyblues kan verklaren.
Serotonine en
dopamine zijn twee stoffen, zogenaamde
neurotransmitters, die aan de basis liggen van ons welbevinden. De toename van het enzym ‘monoamine oxidase A’ na de bevalling zou een negatief effect hebben op deze twee stoffen zodat dat kan leiden tot depressie. Uit onderzoek bleek dat dit eiwit vijf dagen na de bevalling tot 43% is toegenomen. Met deze wetenschap in het achterhoofd wordt het nu mogelijk om postnatale depressies te voorkomen, aangezien er medicatie voorhanden is die monoamine oxidase A kan bestrijden.