Mola-zwangerschap
Dit artikel gaat over een mola-zwangerschap. De meeste mensen hebben hier nog nooit van gehoord, inlcusief mezelf. Totdat het mezelf overkwam. Ik ben erachter gekomen dat er maar weinig mensen op de hoogte zijn van een mola-zwangerschap. Vandaar dit artikel.
Wat is een mola-zwangerschap
Een mola-zwangerschap is een bijzondere vorm van een niet goed aangelegde zwangerschap.
Bij de bevruchting van een zaadcel met een eicel, deelt de bevruchte cel zich. Er ontstaan twee cellen die zichzelf dan ook weer delen. Dit proces gaat door, zodat er steeds meer nieuwe cellen bijkomen. Bij een normalen zwangerschap ontstaat uit deze cellen een embryo. Ook ontstaat er een placenta. Bij een mola-zwangerschap is er bij de bevruchting, of iets na de bevruchting iets misgegaan. Hierdoor ontstaat er geen embryo, maar wel een placenta. De placenta groeit gewoon door, zoals bij een normale zwamgerschap. Maar in plaats van een embryo komen er allemaal vochtblaasjes in de placente, mola-blaasjes.
Oorzaken mola-zwangerschap
Het is niet bekend wat een mola-zwangerschap veroorzaakt. Het kan iedereen overkomen. Het is wel mogelijk dat er efelijke factoren in het spel zijn. Ook de leeftijd telt mee. Vrouwen jonger dan 15 jaar en ouder dan 40 jaar hebben een verhoogd risico. Meestal is er geen oorzaak te vinden. Onderzoeken hebben uitgewezen dat 1 op de 2000 zwangerschappen een mola-zwangerschap is.
Hoe wordt een mola-zwangerschap ontdekt
Een mola-zwangerschap wordt ontdekt bij een echo. Dit kan pas rond de twaalf weken zijn (eerste echo). Vaak gebeurt een echo al eerder. Een mola-zwangerschap gaat dikwijls gepaard met bloedverlies. Dit lijkt dan op een begin van een miskraam. Er wordt een inwendige echo gemaakt. Op deze echo is dan geen leven te zien, geen embryo. Wel kunnen ze alle mola-blaasjes zien.
Wat zijn de klachten
Er hoeven geen ongewone klachten te zijn. Wel is het zo dat de placente vaak sneller groeit dan bij een gewone zwangerschap. Bij waren de klachten overmatig misselijk, heel erg lamlendig en vlees kon ik echt niet ruiken of eten. Dit heeft een week of 6 geduurd. Het kan dus zijn dat er helemaal geen ongewone klachten zijn, en dat men er pas bij de eerste echo achterkomt dat er geen normale zwangerschap is.
Onderzoek en behandeling
Is er geconstateerd dat er sprake is van een mola-zwangerschap, wordt je doorverwezen naar een gynaecoloog. Deze zal de behandeling verder doen. In het ziekenhuis wordt nogmaals een echo uitgevoerd om er zeker van te zijn dat er geen embryo aanwezig is. Zijn ze er zeker van dat het om een mola-zwangerschap gaat, dan wordt je gecuretteerd. De mola-blaasjes moeten uit je lichaam. De mola-blaasjes zijn zeker niet ongevaarlijk. Als er blaasjes achterblijven in het lichaam, kan dit uiteindelijk kanker worden. Met de curretage kunnen ze niet alle blaasjes verwijderen. De rest moet je lichaam zelf opruimen. Om te controleren of de mola-blaasjes daadwerkelijk verdwijnen uit het lichaam, moet je onder controle blijven bij de gynaecoloog. Er zal regelmatig bloed worden afgenomen om zo de hoeveelheid hcg wat in je bloed zit, te controleren.
In mijn geval moest ik elke week bloed laten afnemen. Als de waarde van de hcg netjes zakt, dan is dat een teken dat de mola-blaasjes langzaam uit je lichaam verdwijnen. Neemt de waarde van de hcg niet af, of deze wordt hoger (in mijn geval), is er een grote kans dat je een chemokuur krijgt. Er zal eerst wat onderzoeken gebeuren. Er wordt nagegaan of de mola-blaasjes via de bloedbaan in andere organen terecht gekomen zijn. Er wordt een scan gemaakt van je hoofd, van je buik en er worden foto's van de longen gemaakt. In mijn geval was alles goed, maar ik had mijn afspraken voor drie chemokuren in 1 week al staan. Ik had het geluk dat de week voor mijn kuur zou beginnen, de hcg-waarde heel erg was afgenomen. De kuur ging niet door. Zonder chemokuur ben je een klein jaartje bezig totdat alle blaasjes uit je lichaam zijn. Moet je toch een chemokuur, dan mag je nadat de chemokuur is afgelopen, mag een tijd lang niet zwanger worden. De kans op nog een mola-zwangerschap is net zo groot als die van ieder ander. Er is geen verhoogd risico.
© 2007 - 2024 Angie73, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Oorzaken van roze afscheidingMeestal is afscheiding wit van kleur, echter soms kunt u roze afscheiding hebben. In de meeste gevallen zal het ontstaan…
De jongste moeder ter wereld!Je begint al aan het moederschap wanneer je zelf nog met poppen speelt, en het maakt jou de jongste moeder ter wereld. H…