Verloop van IVF (België)

Indien een IVF zich als vruchtbaarheidsbehandeling zich voordoet word je vaak met veel vragen overstelpt. In dit artikel wordt stap voor stap het proces beschreven bij een IVF procedure. Natuurlijk kan dit per persoon nog verschillen maar dit kan al een goede indicatie zijn van hoe dit kan verlopen.

Voorbereiding

Je kan niet zomaar kiezen voor IVF zonder eerst een gynaecoloog gecontacteerd te hebben. Indien er na een half jaar tot een jaar nog geen zwangerschap is opgetreden kan je een afspraak maken bij een gynaecoloog. Afhankelijk van de situatie kan deze bepalen wat de volgende stappen zijn. Omdat IVF een zwaar proces is zullen eerst verschillende mogelijkheden geprobeerd worden. Afhankelijk van het probleem kan er gewerkt worden met Clomid of een ander middel om de eisprong te bevorderen. De groei van de eitjes wordt dan strikt opgevolgd en op het juiste moment wordt dan meegedeeld dat er een bevruchting kan plaatsvinden. Voordeel is dat de natuurlijke gang van zaken toch nog deels gerespecteerd blijft. Nadelen zijn dat je resistent kan zijn voor het middel of gewoon teveel eitjes aanmaakt zodat het risico op een meerling te groot wordt. De slaagkansen zijn natuurlijk niet 100% maar in een goede situatie zijn deze toch niet min.
Indien deze of andere methodes niet werken kan er na verloop van tijd overgegaan worden naar de start van het IVF proces. Omdat dit toch strak opgevolgd moet worden zal je meestal worden doorverwezen naar een fertiliteitscentrum of afdeling in een ziekenhuis.

Verloop

Mogelijk kunnen er met een psycholoog gesprekken gehouden worden voor het proces kan starten maar dit is niet overal het geval. Vervolgens wordt via bloedtests en een echoscopisch onderzoek bepaald waar in de cyclus de vrouw zich bevindt. Het is belangrijk dat er op het juiste moment gestart wordt met de medicijnen.

Fase 1

Als er bepaald is dat er kan begonnen worden zal de vrouw moeten beginnen met een product om de cyclus stil te leggen en voor te bereiden. Vaak is dit de neusspray Suprefact. Soms kan het nodig zijn met spuitjes van dit product te werken, Het is belangrijk dat het opgegeven schema voor deze neusspray strikt gevolgd wordt. Een mogelijk schema kan zijn dat je zes maal per dag om de drie uur in één neusgat de spray verstuift. Dit moet echter op het exacte uur voor een optimale werking. Andere centra of dokters kunnen ook een ander schema voorstellen maar het is belangrijk om geen momenten over te slaan zodat het product zijn werk kan doen. Deze fase duurt meestal twee weken. Daarna en soms ook in tussentijd wordt gecontroleerd of de eierstokken geen eitjes laten rijpen en alles in orde is via een inwendige echo. Mogelijk wordt de fase verlengd of moet men beslissen om een andere manier aan te wenden. Doel is dat op het einde van deze fase de eierstokken rustig zijn zodat zij gestimuleerd kunnen worden om eitjes te produceren.
Suprefact kan wel een reeks bijwerkingen opleveren. Gaande van humeurwisselingen tot vlekken voor de ogen. Het product werkt in op de hormoonhuishouding dus al lijkt het slecht een neusspray, toch kan dit al een zwaar effect hebben op het lichaam en de gemoedstoestand van de vrouw. Het is belangrijk de dokters hiervan op de hoogte te houden.

Fase 2

Indien de eerste fase goed verlopen is kan men overgaan tot fase twee. De eitjes moeten groeien en dus gestimuleerd worden. Dit wordt gedaan dmv spuitjes met een bepaalde stof. Voorbeelden kunnen zijn Menopur of Puregon. Je krijgt hiervoor buisjes met een vloeistof en buisjes met poeder. Afhankelijk van de hoeveelheid moet je dit vermengen en inspuiten in je buik of bovenbeen. Je krijgt normaal de nodige instructies en een pakket met spuitjes, ontsmettingsdoekjes en ander nodig materiaal. De naaldjes zijn heel klein en er wordt niet diep ingespoten. Hoewel dit niet leuk is doet het inspuiten geen pijn. Soms wordt er ook met een soort prikpen gewerkt. De medicijnen bewaar je in de ijskast.
In deze fase moet er verschillende keren gecontroleerd worden hoeveel eitjes er groeien en hoe snel. Je moet dus verschillende keren naar het ziekenhuis of het centrum. De duur van deze fase is bij iedereen anders maar toch zeker tien dagen zijn nodig.

Fase 3

Via inwendige echo wordt vastgesteld of er niet teveel eitjes rijp zijn zodat de risico's op overstimulatie beperkt zijn. Ook de grootte van de eitjes wordt goed bepaald. Als alles in orde is krijg je een voorschrift voor de spuit Pregnyl en een datum voor de pick up van de eitjes. Pregnyl moet je op een voorafbepaald uur laten zetten op de spoedafdeling indien het 's avond laat is of via een arts. Afhankelijk van de arts wordt je 24 tot 36uur later verwacht in het ziekenhuis. Pregnyl zorgt dat de eitjes gaan springen zodat deze via een naald kunnen worden opgezogen bij de pick up.
Voor de pick up zal je waarschijnlijk een licht kalmeringsmiddel krijgen en enkele lichte pijnstillers. Vervolgens wordt je naar een kamer gebracht waar de gynaecoloog de ingreep uitoefent. Omdat de omgeving zo steriel mogelijk moet zijn kan je partner vaak niet mee. Mogelijk wordt je vaginawand met enkele prikken verdoofd. Dit kan vervelend zijn maar normaal niet heel pijnlijk. Vervolgens brengt de dokter een holle naald in door de vaginawand tot in de eierstok. Hij zuigt als het ware de rijpe eitjes hiermee op. In het labo wordt gekeken of de aangeprikte follikels ook eitjes bevatten en hoeveel. Het aanprikken is bij sommige vrouwen pijnlijk terwijl andere vrouwen hier geen last van hebben. Op de dag van de pick up moet de man ook een spermastaal inleveren om de eitjes te bevruchten. Na de ingreep kan het nodig zijn om het nog even kalm aan te doen. Je buik kan ook nog pijnlijk aanvoelen. Als je veel eitjes had is het belangrijk om veel te drinken en de signalen van overstimulatie in de gaten te houden. De achtergebleven lege follikels kunnen dit in gang zetten en bij zware overstimulatie kan terugplaatsing van een embryo onmogelijk zijn. Signalen zijn een opgezwollen buik en extreme gewichtstoename door het vocht dat wordt geproduceerd in je buikholte.

Fase 4

De eitjes worden samengezet met de zaadcellen en de bedoeling is om zo een bevruchting te laten plaatsvinden. Soms wordt de zaadcel geïnjecteerd in de eicel als er voor ICSi is gekozen maar dit is niet voor iedereen zo. Na ongeveer twee dagen wordt de celdeling in de gaten gehouden door het labo en wordt er gekeken welke embryo's geschikt zijn voor terugplaatsing. Je wordt dan met je partner verwacht en via een dun buisje worden één of twee embryo's in je baarmoeder geplaatst. Normaal doet dit geen pijn. Indien er nog geschikte embryo's zijn kunnen deze worden ingevroren. De slaagkansen zijn mede afhankelijk van de celdeling. Bij een celdeling van 8 of 9 met weinig fragmentatie wordt bijvoorbeeld soms gesproken van een topembryo. Slaagkansen kunnen dan tot 40 procent zijn. Maar ook bij een mindere celdeling kan een goede zwangerschap volgen. De innesteling is hierbij heel belangrijk. Daarom zal je na de terugplaatsing mogelijk vaginale capsules moeten gebruiken om dit te bevorderen. Verder kan je zelf echter niets anders meer doen dan afwachten.

Na de terugplaatsing

Twee weken na de terugplaatsing wordt je bloed nagekeken om te zien of het zwangerschapshormoon HCG aanwezig is. DIt is een eerste indicatie van innesteling. Deze waarde moet ongeveer om de twee dagen verdubbelen en na een week wordt dit gecontroleerd. Zijn de waarden in orde dan ben je pril zwanger. Je wordt dan rond 8 weken verwacht om te kijken of de zwangerschap stand houdt en eventueel kan je al een hartje zien kloppen. Daarna ben je eigenlijk gewoon zwanger en heeft de IVF cyclus geen verdere invloed meer.
Indien de bloedtest negatief is heeft er geen of een korte innesteling plaatsgevonden. Je moet dan best je maandstonden afwachten en een nieuwe afspraak maken om het verdere verloop te bespreken. De wachttijd is vaak het moeilijkste omdat je even niets kan doen. Probeer afleiding en steun te zoeken zodat deze periode snel voorbijgaat.

Kosten?

In België kan je zes pogingen IVF ondernemen. Je moet altijd toestemming aanvragen! Na deze pogingen zijn er geen terugbetalingen meer. Sommige ziekenfondsen komen ook extra tussen in de kosten voor een bepaald bedrag. Bij CM is dit bijvoorbeeld de eerste 500 EURO. Hoewel de grootste kosten worden terugbetaald leg je zelf als patiënt nog gemiddeld per ronde tussen de 300 en 400 EURO op.