Motiveren van alcoholisten

Motiveren van alcoholistenExcessief drinken werd lang gezien als een onomkeerbare, diepgewortelde ziekte of aandoening. Diepgeworteld is verslavingsproblematiek nog steeds, maar men spreekt niet langer van een ziekte of aandoening maar van een slechte gewoonte.

Gebrek aan motivatie

Gebrek aan motivatie wordt vaak verondersteld bij probleemdrinkers, en dit zou zich uiten in ontkenning en weerstand. Dit is echter geen handige benadering, omdat je de probleemdrinker direct een stempel opplakt en degene met een gekleurde bril bekijkt. De ontkenning en weerstand komt waarschijnlijk meer voort uit een innerlijke tweestrijd tussen geholpen willen worden en het verlangen naar drank. Alcohol heeft namelijk ook positieve en aantrekkelijke kanten, het is niet één en al slecht en duivels.

Geheelonthouding

Is geheelonthouden een voorwaarde voor een goede kans op het verminderen van het excessief drinken? Wel nee, er is ook nog een grijs gebied tussen het witte geheelonthouden en het zwarte excessief door blijven drinken. Wanneer je alleen stelt dat geheelonthouding dé juiste manier is, faal je compleet wanneer je tóch een keer terugvalt. Het is belangrijk het onderscheid te kunnen maken tussen een terugval en een misstap.

Stadia van verandering

Volgens Prochaska en DiClimente zijn er vijf stadia betrokken bij het proces van het stoppen met drinken, het proces van verandering.

Stadia
[OLIST]Het stadium van voorbeschouwing, men is nog niet geneigd te stoppen en ontkent de problemen soms zelfs nog
Het stadium van overpeinzing, het overwegen te stoppen, men heeft nog geen beslissing genomen
Het stadium van beslissing, men besluit wel of niet te stoppen
De actieve verandering wordt ingezet
Integratie van de verandering in alle aspecten van het leven. In dit stadium kan men ook terugvallen en weer overnieuw moeten beginnen[/OLIST]

In veel gevallen kloppen probleemdrinkers wel aan voor hulp bij een instelling of vriend, zij zijn echter nog lang niet allemaal op het punt dat zij de beslissing genomen hebben om te stoppen. Vaak gaat er een hevige emotionele gebeurtenis (scheiding, overlijden, huwelijk, zwangerschap) vooraf aan de beslissing te stoppen of in elk geval te minderen met excessief drinken. Men kan helpen door de aandacht op deze factoren te richten en positieve of negatieve gebeurtenissen van allerlei kanten te belichten als een mogelijke nieuwe start of wijze levensles.

Om het gedrag vol te houden is het belangrijk dat men stappen van verandering kwantificeert en bijhoudt. Men leert tactieken om om te gaan met verleiding en moet leren plannen voor de lange termijn. Deze lange termijn doelen moet men vooral in kleinere, haalbare subdoelen opstellen.

Motiveren

De probleemdrinker zelf zal eerst de beslissing genomen moeten hebben voor je hem of haar daadwerkelijk goed kan steunen en motiveren. Probeer niet moraliserend op te treden en de motivatie voornamelijk te richten op de zelfredzaamheid en zelfstandigheid van de probleemdrinker. Het is diens eigen verantwoordelijkheid. Je kan iemand helpen bij het opzetten van een efficiënt systeem om voortgang te bewaken en registreren en bij het formuleren van (sub)doelen.

Interventies
[OLIST]Geef de probleemdrinker heldere en concrete feedback over het gedrag en de situatie
Probeer keuzemogelijkheden en opties te formuleren en aan te dragen
Blijf in contact met de probleemdrinker
Probeer de aantrekkelijkheid van het probleemgedrag te verminderen[/OLIST]

Specials

Bezoek ook mijn special Alcohol en verslaving voor meer informatie.
Bezoek ook mijn special Alcoholprobleem oplossen voor meer informatie.
© 2008 - 2025 Melod, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Vanaf 2021 is InfoNu gestopt met het publiceren van nieuwe artikelen. Het bestaande artikelbestand blijft beschikbaar, maar wordt niet meer geactualiseerd.
Bronnen en referenties
  • Motivatie en probleemdrinken - G. Schippers, A. van Ernst & H. van Bilsen (1988)