Eeltpit of likdoorn zelf verwijderen

Een eeltpit wordt ook wel een eksteroog of een likdoorn genoemd. Allemaal benamingen voor eelt dat naar binnen keert met een zwarte harde kern. Juist die kern is zo ontzettend pijnlijk. Hoe ontstaat een eeltpit en belangrijker nog: hoe verwijder je deze zelf?

Waardoor ontstaat een eeltpit?

Een eeltpit is eelt met een harde kern. Eelt ontstaat door wrijving op de huid. Deze wrijving kan ontstaan door schoenen (eelt aan de voeten, vaak op de hiel of bovenop / tussen de teen), werk (eelt op de handen door gereedschap of anders) of door andere invloeden. Langdurige schuring en wrijving van de huid zorgt ervoor dat de opperhuid een verhoornde laag gaat aanmaken om de huid te beschermen tegen deze wrijving of druk. De hoornlaag voelt hard aan, is verdikt en heeft een gelige kleur.

Een eeltpit is een verhoornde laag met daarin een harde kern. Deze kern heeft zich naar binnen gedrukt door grote druk op deze plek. In de binnenkant van de kern ontstaat een zwarte punt die zo hard kan zijn als een steentje. Het zwarte puntje bestaat uit een opeenhoping van dode huidcellen.

Waarom doet het pijn?

Dat een eeltpit pijn doet is voor de meeste wel heel erg duidelijk. Wie de zwarte kern ooit eens los heeft weten te peuteren en vast gehouden heeft, weet hoe hard de kern kan zijn. Soms is deze echt zo hard als een klein steentje. Het is dan niet onlogisch dat een kern zo hard als een kiezel kan drukken op onderliggende zenuwen en dus pijn doet. vooral wanneer de oorzaak niet wordt weggenomen blijft de druk en daarmee de pijn aanwezig.

Zelf de eeltpit verwijderen

De grens tussen zelf weghalen of laten weghalen is vaak een grijs gebied. Wanneer je zelf niet handig bent, niet lenig/ soepel genoeg om bijvoorbeeld bij de voet te kunnen of geen zin hebt om zelf aan de slag te gaan, dan is een bezoek aan de pedicure aan te raden. Deze kan vakkundig de eeltpit verwijderen.

Om zelf aan de slag te gaan, kan het volgende stappenplan genomen worden:

• Neem de druk weg. Draag geen knellende schoeisel meer of zorg dat gereedschap anders wordt vastgehouden.
• Plak eventueel de eeltpit af met een likdoornpleister.
• Verweek de huid dor gebruik te maken van een zalf met salicylzuur.
• Eventueel kan ook gebruik worden gemaakt van likdoornpleisters met daarin salicylzuur. Vaak kan hier gelijktijdig de druk mee weggenomen worden.
• Na enkele dagen is de huid zodanig verweekt dat het eelt gemakkelijk verwijderd kan worden. Zorg dat ook de zwarte kern verwijderd wordt.
• Wanneer dit niet in één keer gaat, herhaal de behandeling dan.

Een eeltpit verwijderen kan pijnlijk zijn. Soms wordt er gebruik gemaakt van een scherp mesje om de eeltpit te verwijderen. Doe dit alleen als de eeltpit niet te diep zit en je voldoende vertrouwen hebt in je eigen vaardigheid hierin. Wanneer het gaat bloeden, stop dan met het snijden en ontsmet de wond. Hele diepe eeltpitten kunnen beter door een pedicure verwijderd worden. De kosten voor het laten verwijderen bedragen ongeveer 35 euro. Dit is exclusief de chemische pakking die de pedicure gebruikt. Deze bedraagt tussen de 10 en 15 euro. Vaak adviseert de pedicure nog eens een nabehandeling waardoor de kosten nog hoger op kunnen lopen. Nabehandeling is echter niet altijd nodig. Dit is ook prima zelf te doen.

Voorkom dat nieuwe eeltpitten in de toekomst kunnen ontstaan. Let op schoeisel: dit kan gaan wrijven of drukken op de huid. Vaak hebben vrouwen vaker last van eeltpitten door het dragen van strakke schoenen. Wie eelt krijgt door het gebruik van bijvoorbeeld gereedschap moet goed opletten dat dit niet erger wordt. Gelukkig komen likdoorns door gereedschap-gebruik erg weinig voor. Sommige mensen wisselen regelmatig van schoeisel maar dit blijkt allemaal niet voldoende: de eeltpitten blijven terugkomen. Vaak heeft dit met een standafwijking van de voet te maken.

Een neurovasculaire likdoorn is een likdoorn waarbij gevoelszenuwen zijn doorgegroeid in de eeltpit. Deze is nog pijnlijker dan een gewone likdoorn,. behandeling geschiedt middels een chemische pakking door een pedicure. Geprobeerd kan worden om zelf aan de slag te gaan met pleisters of zalf die salicylzuur bevat. Dit soort likdoorns zijn meestal zelf zeer moeilijk te verwijderen. Laat dit dan ook liever aan de pedicure over. Let wel op dat deze de likdoorn goed behandeld: soms wordt er bij dit soort likdoorns alleen de verhoornde huid wat weggesneden en wordt de kern achtergelaten. Dit lost de pijnklachten niet op.