Behandeling door middel van osteopathie

Een osteopaat activeert de zelfgenezende krachten van het lichaam van de patiënt en checkt diens lichaamshouding. Door de mobiliteit van de lendenwervels en met name de relatie tussen de darm en de rug te checken, komt de osteopaat te weten of de oorzaak van een probleem in één van de organen, lendenwervels, spieren of in het bekken ligt. De eerste doelstelling van de osteopaat bestaat erin de oorsprong van het verstoorde evenwicht te behandelen en niet de symptomen van een ziekte. Hij behandelt patiënten derhalve in hun geheel. De osteopathie tracht de beweeglijkheid van weefsels, benige- en visceralegewrichten (viscera =orgaan) in het menselijk lichaam te genezen.

• Algemeen
• Voorkomende problemen
• Functionele beschadigingen
• Behandeling

Algemeen

De allereerste sessie begint een inleidend gesprek (anamnese) waarin de patiënt wordt gevraagd zijn probleem te omschrijven. Daarbij is van essentieel belang voor de behandelaar te weten, waar en wanneer de pijn optreedt. Ook informeert de osteopaat naar uw familiale voorgeschiedenis en stelt vragen over elk orgaan in het lichaam van de patiënt. Met elke vraag onderzoekt de osteopaat het daarmee corresponderende systeem in het menselijk lichaam door dat gebied af te tasten. Osteopatische aandoeningen zijn opeenstapelingen van spanningen in de lichaamsweefsels. Bij een verlies aan weefselmobiliteit neemt de lokale bloedstroom toe, gevolgd door een bloedstuwing en een zwelling. Het oedeem vermindert dan weer de weefselelasticiteit, waardoor er minder zuurstofvorming in de weefsels ontstaat. Zodoende worden de gewrichts- en spierweefsels onvoldoende gevoed. Deze ischemie veroorzaakt uiteindelijk stijfheid in het aangedane gewricht, waardoor het gewricht blokkeert en men pijn lijdt.

Pijnbestrijding

Een behandeling mag in principe geen (extra) pijn doen. Het gaat hierbij om een nauwkeurige en pijnloze beweging die de druk ter hoogte van het gemanipuleerde gewricht wijzigt. Het hierbij optredende krakgeluid is een chemische reactie als gevolg van de overgang van een overdruk naar een onderdruk in het gewricht.

Voorkomende problemen

Bij verkrampte spiervezels kunnen twee behandelingsmethoden worden onderscheiden:

• het in de lengterichting uitrekken van de aangedane spier(en)
• druk uit te oefenen op een pijnpunt, die een rek in de dwarsrichting van de spier uitlokt

Het uitoefenen van druk op een pijnpunt

Deze methode wordt veelal door een osteopaat gebruikt middels de uitoefening van een gedoseerde lokale druk. Osteopaten onderscheiden zich van manueel therapeuten, die een blokkering tot elke prijs tegen de richting in van het letsel behandelen. Ze kunnen soms zeggen welk onderliggend trauma de oorzaak van het probleem is en kunnen daarbij een adviserende rol naar de huisarts toe hebben. Via een echografie kan nagegaan worden welk mechanisme de peesontsteking heeft veroorzaakt. Viscerale verzakkingen kunnen onder andere ontstaan door een verslapping van de buikspieren, wat resulteert in een zwaar gevoel na de maaltijd. Om het neuromusculaire systeem van hoofd en hals 's nachts tot rust te laten komen kan door een tandchirurg een bruxismeplaatje geplaatst worden. Littekens zijn de ijsbergen van ons lichaam, waaronder heel wat problemen kunnen schuil gaan, doordat de vezels onder de littekens enorm sterk zijn en zich vasthechten aan de aangrenzende organen. Ze zullen dan ook altijd door een osteopaat behandeld worden. Dit geschiedt door de huid op te tillen en los te maken. Organen, zenuwen, bloedvaten en spieren zijn alle omgeven door vliezen, bij botten botvlies of periost genaamd.

Peesontstekingen

Deze kunnen onder andere veroorzaakt worden door:

• resten van urinezuur: die hechten zich aan de pezen en verzwakken ze
• artrose: het gewricht wordt verkleind en eist daardoor meer van de pezen

Ischias

Dit is een (uitstralings) pijn in het bezenuwingsgebied van de nervus ischiadicus, onder andere als gevolg van een vervorming van de tussenwervel die de zenuw irriteert en pijn veroorzaakt ter hoogte van de bil, het been en de voet. In ernstige gevallen is de pijn ondragelijk en spreekt men van een noodgeval, namelijk als:

• de patiënt zijn urine en stoelgang niet kan ophouden
• men niet meer op zijn hielen en tenen kan steunen

Functionele beschadigingen

Functionele beschadigingen en ziekten kunnen door een osteopaat aan de wervelkolom of door het aftasten van de schedelbotten worden opgemerkt. Een verstoorde functie uit zich door een verminderde beweging van de structuur. Via de fasciën, dunne omhulsels van bindweefsel die bekleed zijn met een kleverige vloeistof, zijn alle structuren met elkander verbonden. Verder beschikt osteopathie over aangezichts- en functionele therapie. De kaken verbinden de spieren van de schedel met de spieren van de romp. Bij nekpijn behandelt de osteopaat de te weinig beweeglijke nek- of rugwervel. Komt de pijn tijdens een volgende sessie op dezelfde plaats met dezelfde intensiviteit terug, dan ligt de oorzaak van het probleem ergens anders.

Behandeling

Die is er op gericht de doorstroming van het bloed vooral in de schedel te verbeteren, zodat de stofwisseling tussen de zenuwcentra verbetert. De mobiliteit van het middenrif is bepalend voor de gezondheidstoestand van de patiënt. Het diafragma, een spier- en peesachtig vlies is daarbij belangrijk voor de bloedcirculatie, ademhaling, spijsvertering en het regelen van de spierdruk. De stand van het bekken is derhalve essentieel. Als de pijn een craniosacrale oorsprong heeft, brengt de therapeut de schedel en het heiligbeen (sacrum) opnieuw in evenwicht. Aan de hand van sommige symptomen is snel te concluderen of het emotionele niveau getroffen is. In dat geval tracht de osteopaat de emotie, die aan de basis ligt van de klachten en de pijn, te bevrijden. Verder kan een osteopaat door te kloppen een goed mechanisch beeld krijgen van de verschillende organen. Hij kan de spanning testen in de falx, het hersenvlies dat linker- en rechterhelft van de hersenen scheidt, waarvan het verlengde doorloopt tot in het bekken. Er bestaat derhalve een nauw verband tussen de schedel en het sacrum.

Een bloedtest IMU 300 kan uitsluitsel geven over de gevoeligheid van meer dan 270 voedingsmiddelen en additieven. Mochten de kosten voor een behandeling moeilijk zijn op te brengen dan is behandeling bij een osteopatische stage kliniek of bij faculteiten geneeskunde te overwegen. Aldaar worden behandelingen door studenten uitgevoerd onder toezicht van hun docenten tegen een veel goedkoper tarief. Een behandeling na een zwangerschap is altijd aan te bevelen. Neem in alle gevallen altijd een osteopaat die de titel osteopaat D.O. voert en is ingeschreven in het NRO register.