CIIP: niets kunnen eten, darmobstructie en zwarte gal braken
Voor een gezond lichaam zijn we afhankelijk van goede voeding en hoe dat door de verteringskanalen wordt verwerkt. Het kan echter voorkomen dat de darmen een voedselblokkade veroorzaken, waardoor men compleet niets kan eten. Men kan geen energie uit eten halen of noodzakelijke stoffen opnemen. Wat houdt de zeldzame ziekte Chronische Intestinale Idiopathische Pseudo-obstructie CIIP in, wat zijn de gevolgen en hoe wordt het behandeld?
Chronische Intestinale Idiopathische Pseudo-obstructie
Invloed wel of niet eten
Goed eten is noodzakelijk voor ons lichaam, omdat we er alle noodzakelijke stoffen door binnenkrijgen. Daarbij gaat het om vitaminen, eiwitten, koolhydraten, mineralen en vetten. Een gebalanceerde maaltijd zorgt ervoor dat we sterk en gezond zijn. In het geval van Chronische Intestinale (Idiopathische) Pseudo-obstructie zijn de darmen ontregeld, waardoor een blokkade ontstaat. Die blokkade kan dermate heftig en aanhoudend zijn, waardoor men geen voeding meer kan innemen. Oftewel zonder sondevoeding of voeding via het infuus kan men als het ware niet verder leven. Het niet kunnen eten zorgt er eveneens voor dat men veel gal moet
braken, waarnaast de voedselblokkade tot het uitblijven van ontlasting leidt. Wat houdt CIP of CIIP in, waardoor wordt het veroorzaakt en wat kan eraan worden gedaan?
Veroorzakers van CIP
Indien er sprake is van CIP oftewel Chronische Intestinale Pseudo-obstructie dan is er een aanwijsbare reden, waarom de darmen heftig reageren. De doorgang wordt belemmerd, waardoor het lichaam geen voeding, mineralen, vitaminen en energie kan opnemen. Dit kan aan de volgende redenen liggen.
Aangetaste zenuwen
Om voedsel te verteren dienen de darmspieren goed door de hersenen te worden aangestuurd. Indien de zenuwen worden aangetast kan de hersenstam minder goed tot niet met de darmen communiceren, waardoor stilstand optreedt. De automatische beweging valt dus uit, waardoor obstipatie wordt veroorzaakt. Dit kan bijvoorbeeld bij M.S. van toepassing zijn, maar ook door kaliumtekorten of naar aanleiding van diabetes.
Aangetaste darmspieren
De darmspieren welke de peristaltische beweging in gang moeten houden, zijn aangetast. Dit kan komen door
amyloïdose, waarbij eiwitten als afvalstoffen in darmweefsel zijn neergeslagen en gaan stapelen. Daarnaast kan het ook komen door (reumatische)
sclerodermie, waarbij bindweefsel om de darmen verharden en de spieren dus niet goed kunnen werken.
Te trage schildklier
De schildklier geeft een aantal noodzakelijke hormonen af, waarmee de stofwisseling wordt geactiveerd. Het metabolisme is van toepassing op energie, vetten, zouten, mineralen en afvalstoffen. Indien er minder hormonen worden afgegeven kan een deel van de stofwisseling stilvallen. Daarnaast zorgt een onbalans in het
calcitoninegehalte ervoor, dat de opname van calcium via de darmen wordt geremd.
Overgevoelige darmen
Indien de darmen niet goed tegen bepaalde stoffen kunnen, dan kan het heftige reacties geven. Denk aan coeliakie, waarbij de darmen niet goed tegen
gluten kunnen. Bij lactose-intolerantie reageren de darmen heftig op zuivelproducten.
Overige
Medicijngebruik kan heftige darmreacties geven. Zeker de inname van Prednisolon kan nadelige gevolgen voor de werking van de darmen hebben. Ook behandelingsmethoden zoals chemo en/ of bestralen kan één en ander aantasten.
Onbekende oorzaak
Indien het onbekend is waardoor CIP wordt veroorzaakt, dan gaat het om CIIP. De term ‘Idiopathische’ is daarbij toegevoegd om aan te geven dat het een onbekende oorzaak heeft. Het kan mogelijk genetisch bepaald of erfelijk zijn. Dit is tot dusver nog niet wetenschappelijk aangetoond. Omdat het niet bekend is, kan het ook niet adequaat worden behandeld. De persoon zal dus op een structurele manier van de chronische aandoening overlast hebben. Dit kan betekenen dat men voeding via een infuus toegediend moet krijgen.
Plek van de versperring
Overal in de verteringswegen kunnen problemen met de doorgang optreden. Oftewel het kan van toepassing zijn van de slokdarm tot de endeldarm. Doorgangvernauwing in de slokdarm wordt meestal gediagnosticeerd als
slokdarmspasme. Komt het echter in de darmen voor dan gaat het om CIP of CIIP, waarbij het invloed op de maag en slokdarm kan hebben. Oftewel voedsel uit de maag kan in de darm komen, echter door de versperring komt het niet verder. Het kan daarbij in de dunne of
dikke darm van toepassing zijn. Dit houdt in dat men niet verder kan eten. Deze aandoening komt bij mannen als vrouwen voor en kan op elke leeftijd van toepassing zijn. Het houdt meestal enkele dagen of langer aan, waarna de obstructie weer wegtrekt. Na een zekere periode zal de vernauwing wederom van toepassing zijn.
Symptomen
De overlast van CIP of CIIP kan heftig zijn. Het gaat om stevige
buikpijn, welke eveneens gefaseerd komt en weer wegtrekt. De blokkade kan een opgezette buik veroorzaken, waarbij alles overgevoelig is. Omdat men voeding niet kan wegkrijgen, zal men onverhoopt veel moeten overgeven en zal de stoelgang uitblijven. Komen de darmen dan wel weer in beweging, dan kan het helder hoorbare geluiden geven. Geeft men over dan ziet het er gallig uit, waarbij de kleur geel, groen tot bruin of zwart kan zijn. Ondanks dat het om een blokkade gaat, komt het vaak voor dat er bij een operatie niets wordt aangetroffen. Daarom is de term pseudo-obstructie aan de aandoening gegeven.
Bloedafvalstoffen braken
Indien men last heeft van een persistente darmblokkade, dan kan de ontlasting niet worden afgevoerd. Een functie van de stoelgang is de afvoer van restanten van bloed. Specifiek gaat het daarbij om
bilirubine en dat is een restant van in rode bloedlichaampjes zittend hemoglobine. Normaal wordt het via de lever en galblaas na de maag aan de te verwerken voeding afgegeven. Bij een blokkade is er geen sprake meer van voedsel, echter blijft de gal-aanvoer doorgaan. De opbouw van gal met bilirubine daarin zorgt voor vloeistofopbouw in de darm en dat zal na verloop van tijd worden overgegeven. Het geeft het braaksel een geelgroene tot soms zwarte kleur.
Behandeling
Gaat het om CIP dan dienen de achterliggende veroorzakers te worden behandeld. Betreft het echter CIIP dan is niet duidelijk, waardoor het wordt veroorzaakt. Oftewel slechts de symptomen kunnen worden behandeld, zodat de overlast minder wordt. Soms kan een maagsonde afdoende zijn, echter in ernstige gevallen dienen de maagsappen te worden afgevoerd en krijgt men een infuus. Daarnaast kan het gaan om medicatie om de darmen te stimuleren en om overmatige activiteit van bacteriën tegen te gaan.
Omdat het bij CIIP om een zeer
zeldzame ziekte gaat, zal gespecialiseerd advies van belang zijn. Laat u goed informeren omtrent wat u kunt doen om de darmactiviteit te stimuleren en de overlast te minimaliseren. Benader daartoe de darm-maag-leverziekten specialist.
Lees verder