Anhidrose: Onvermogen om te zweten

Anhidrose is de medische term voor "onvermogen om te zweten", wat af en toe voorkomt bij patiënten. Deze aandoening kent diverse oorzaken en risicofactoren die de ontwikkeling van anhidrose kunnen bevorderen. Wanneer het gebrek aan zweten slechts in een klein gebied voorkomt, is het meestal niet gevaarlijk, maar wanneer dit over het hele lichaam plaatsvindt, kan het potentieel levensbedreigend zijn. Zowel de patiënt als zijn omgeving kunnen maatregelen nemen om de gevolgen van anhidrose te minimaliseren, maar soms is een snelle professionele medische behandeling vereist.

• Synoniemen van anhidrose
• Oorzaken van anhidrose: Onvermogen om te zweten
• Symptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandelingen
• Prognose van anhidrose
• Complicaties: Hittekrampen, hitte-uitputting en hitteberoerte

Synoniemen van anhidrose

Anhidrose staat ook bekend onder de volgende synoniemen:

• anhidrosis
• gebrek aan zweten
• geen zweetproductie
• hypohidrose
• hypohidrosis
• minder transpireren
• niet kunnen zweten
• verminderd zweten

Oorzaken van anhidrose: Onvermogen om te zweten

Oorzaken

Anhidrose kan verschillende oorzaken hebben:

• Aangeboren aandoeningen, zoals ectodermale dysplasie
• Bepaalde genetische syndromen, zoals ziekte van Fabry (stapelingsziekte met vetophoping)
• Neuropathieën, zoals diabetes mellitus (suikerziekte), alcoholisme en Guillain-Barré syndroom
• Bindweefselaandoeningen, zoals het syndroom van Sjögren
• Bestralingstherapie
• Brandwonden
• Dehydratatie (uitdroging)
• Gebruik van bepaalde geneesmiddelen
• Huidaandoeningen, zoals psoriasis (chronische huidziekte met droge huid en schilfers), exfoliatieve dermatitis, warmte-uitslag, sclerodermie (opbouw van littekenweefsel in huid en organen) en ichthyosis vulgaris (medische term voor extreem droge en schilferige huid)
• Huidlittekens die de zweetklieren blokkeren
• Trauma aan de zweetklieren

Risicofactoren

Patiënten van 65 jaar en ouder, zuigelingen en kinderen zijn meer vatbaar voor stress, wat een mogelijke risicofactor voor anhidrose is. Personen met aandoeningen die de autonome zenuwen aantasten, zoals diabetes, lopen ook een verhoogd risico op zweetklieraandoeningen. Daarnaast kunnen veel huidaandoeningen de zweetklieren beïnvloeden. Deze aandoeningen omvatten onder andere psoriasis, exfoliatieve dermatitis, en ichthyosis vulgaris. Tot slot hebben patiënten met bepaalde genetische afwijkingen soms een verhoogd risico op anhidrose.

Symptomen

Anhidrose kan aangeboren zijn of zich ontwikkelen door trauma aan de zweetklieren. Symptomen van anhidrose kunnen variëren afhankelijk van de ernst en de verspreiding van de aandoening. Ze omvatten:

• Blozen
• Het warm hebben
• Duizeligheid
• Misselijkheid
• Een hoge hartslag (tachycardie)
• Kippenvel op de huid, ondanks warme temperaturen
• Spierkrampen
• Spierzwakte
• Weinig of geen transpiratie (zweet)
• Algemene zwakte

Bij uitgebreide anhidrose kan het lichaam niet goed afkoelen, wat kan leiden tot warmtekrampen, hitte-uitputting of zelfs een hitteberoerte tijdens intensieve lichaamsbeweging, zwaar lichamelijk werk, of bij warm weer.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

De arts zal een uitgebreid lichamelijk onderzoek uitvoeren en de zichtbare symptomen van anhidrose beoordelen. Vaak zijn aanvullende onderzoeken nodig om de diagnose te bevestigen. De arts kan de patiënt bijvoorbeeld in een warm lokaal plaatsen of een elektrisch deken gebruiken om te observeren hoe het lichaam reageert op hitte. Milde gevallen van anhidrose worden soms niet onmiddellijk opgemerkt.

Diagnostisch onderzoek

Een genetisch onderzoek kan nodig zijn om onderliggende genetische aandoeningen te identificeren. Ook kan de arts een huidbiopt afnemen om de aanwezigheid van anhidrose te bevestigen. Andere diagnostische tests kunnen bestaan uit een thermoregulatie-test om de reactie van het lichaam op temperatuurveranderingen te meten.

Behandelingen

Professionele medische z

De behandeling van anhidrose hangt af van de onderliggende oorzaak. De arts streeft ernaar om complicaties zoals hitteberoerte, hittekrampen, en uitdroging te voorkomen. Behandelopties omvatten:

• Behandeling van de onderliggende aandoening die anhidrose veroorzaakt
• Stoppen met geneesmiddelen die anhidrose als bijwerking hebben
• Gebruik van medicatie om het zweten te bevorderen
• Snelle koelingsmaatregelen en vochttoediening in noodgevallen
• Fysiotherapie om de werking van zweetklieren te stimuleren, indien van toepassing

Zelfzorg

De patiënt moet voldoende vocht binnenkrijgen, bij voorkeur koele dranken zoals vruchtensap of sportdrank met elektrolyten. Het vermijden van zware inspanningen en het verblijven in een koele omgeving zijn cruciaal om oververhitting te voorkomen. Aanvullende zelfzorgmaatregelen omvatten:

• Langzaam bewegen en het nemen van een koude douche of zitten in een koud bad
• Wachten met zware inspanningen tot enkele uren na hittekrampen
• Regelmatige monitoring van de lichaamstemperatuur tijdens warme periodes
• Gebruik van luchtkoelers of ventilatoren om de omgevingstemperatuur te verlagen

Prognose van anhidrose

De prognose van anhidrose hangt af van de onderliggende oorzaak en de snelheid van diagnose en behandeling. Vroege detectie en passende behandeling verbeteren de kansen op herstel en verminderen het risico op ernstige complicaties. Het is belangrijk dat patiënten met anhidrose regelmatig worden gecontroleerd door een zorgverlener om eventuele veranderingen in hun toestand tijdig te detecteren.

Complicaties: Hittekrampen, hitte-uitputting en hitteberoerte

Anhidrose kan leiden tot ernstige complicaties door het onvermogen van het lichaam om zichzelf af te koelen, wat resulteert in oververhitting.

Hittekrampen

Hittekrampen kunnen zich voordoen als spierspasmen in de benen, armen, buik en rug. Deze krampen zijn vaak pijnlijk en kunnen langer duren dan de typische nachtelijke krampen. Ze worden vaak veroorzaakt door een combinatie van overmatige inspanning en een tekort aan elektrolyten.

Hitte-uitputting

Hitte-uitputting, ook bekend als warmte-uitputting of zonnesteek, begint vaak na zware lichamelijke inspanning en wordt gekenmerkt door symptomen zoals zwakte, misselijkheid, en een snelle hartslag. Het is belangrijk om onmiddellijk koeling en hydratatie te bieden om verdere complicaties te voorkomen.

Hitteberoerte

Een hitteberoerte is een ernstige aandoening waarbij de lichaamstemperatuur boven de 40°C stijgt. Dit kan leiden tot hallucinaties, bewustzijnsverlies, coma, en in ernstige gevallen zelfs de dood. EHBO bij een hitteberoerte kan helpen om de gevolgen te verminderen en omvat het snel verlagen van de lichaamstemperatuur en medische hulp zoeken.