Nierinfarct: oorzaak, gevolg en behandeling van stolsels
Een nierinfarct is een zeldzame - en daardoor vaak gemiste - oorzaak van nierproblemen met een daling van de nierfunctie tot gevolg. Een plotselinge onderbreking van de bloedtoevoer van de nierader door een stolsel of vernauwing treedt vooral bij volwassen en ouderen op. In zeldzame gevallen kan een afsluiting ook bij pasgeboren baby’s ontstaan. Snelle diagnose en een adequate behandeling zijn van belang om de gevolgen op de korte en lange termijn te beperken. Omdat de klachten vaak niet duidelijk zijn, wordt de diagnose echter niet altijd tijdig gesteld.
De afsluiting van de nierslagader of van een grote vertakking van een bloedvat in de nier is zeldzaam maar vaak ernstig. Meestal komt het stolsel uit een andere plek in het lichaam en eindigt in een relatief kleiner bloedvat. De afsluiting kan ook in de nier zelf ontstaan door een beschadiging van de slagader of een vernauwing van het bloedvat.
Oorzaak van een nierinfarct
Er zijn verschillende redenen waardoor een nierinfarct kan ontstaan. Bij al aanwezige hart- en vaatziekten bestaat een verhoogd risico op het optreden van een stolsel in de nier. Een nierinfarct treedt dan op als gevolg van atriumfibrilleren, een hartontsteking, aderverkalking, een defecte hartklep of een hartinfarct. Fibrodysplasie komt vooral bij jonge vrouwen voor, waarbij één of beide nierslagaders vernauwd raken door de aanwezigheid van vezelig materiaal in de bloedvaten. Bij een nierinfarct kan er tevens sprake zijn van de gelijktijdige aanwezigheid van een stolsel in andere bloedvaten.
Stoornis in de bloedstolling
De aanwezigheid van een bloedstollingsaandoening, zoals
Factor V Leiden of APS (antifosfolipidensyndroom), kan een mogelijke oorzaak zijn van een stolsel in de nier. Daarnaast kan er een (deel van) een stolsel aanwezig zijn in een van de andere kleine bloedvaten zoals vaten in de longen, de darmen, het hart, de hersenen, handen, voeten of in de ogen. Een stolsel op één van deze plekken kan soms ook ernstige problemen zorgen, zoals een CVA, hartinfarct of necrose van het weefsel.
Symptomen van een afgesloten bloedvat in de nier
Bij een klein infarct of een geringe afsluiting van een slagader of bloedvat zijn meestal geen symptomen aanwezig. Geleidelijk kan steeds hogere bloeddruk ontstaan of al bestaande hoge bloeddruk kan verergeren. Als er sprake is van een groot infarct, dan treedt vaak ernstige en onverklaarbare buikpijn op in de flank of rug, vergezeld door temperatuursverhoging of koortsklachten en/of misselijkheid. Soms bevindt zich ook bloed in de urine. De urineproductie kan afnemen door de verminderde nierwerking.
Diagnose van een infarct in de nier
Bloedonderzoek laat een plotselinge stijging zien van het LDH-gehalte en soms ook van het serum creatinegehalte. LDH is een enzym dat vrijkomt wanneer een orgaan beschadigd is. De waarden van het bloedonderzoek leveren een verdenking op, maar de diagnose kan alleen met aanvullend onderzoek definitief gesteld worden. De meest betrouwbare diagnose wordt verkregen door toepassing van angiografie. Dit onderzoek vindt echter alleen plaats als de arts operatieve verwijdering van het stolsel overweegt. Ook een CT-scan of een echografisch onderzoek kunnen afwijkingen laten zien, waardoor de diagnose gesteld kan worden.
Behandeling van een stolsel met medicijnen of katheterisatie
Tijdige diagnostiek is van groot belang, zowel voor een goede behandeling als voor het voorkomen van een recidief (opnieuw optreden) van een nierinfarct of trombosevorming in een ander bloedvat. Een nierinfarct wordt bestreden door het toedienen van medicijnen zoals bloedverdunners, eventueel in combinatie met bloeddrukverlagende middelen. De antistollingsmiddelen worden door injecties of via een infuus toegediend. Later kunnen deze middelen via tabletten ingenomen worden. Soms wordt een nierkatheterisatie uitgevoerd, waarbij het verstopte bloedvat met een ballon geopend wordt en eventueel een stent geplaatst wordt om het bloedvat doorgankelijk te houden. In uitzonderlijke gevallen wordt het stolsel operatief verwijderd.
Bron: Dream designs / FreeDigitalPhotos.net Behandeling van baby's
Bij baby’s vindt geen behandeling van het stolsel plaats, het lost spontaan op als meer drinken aan het kindje gegeven wordt waardoor de urineproductie toeneemt. De verschijnselen verdwijnen geleidelijk en volledig binnen 10-15 dagen bij pasgeboren baby’s.
Gevolgen van weefselschade: nierinsufficiëntie
Afhankelijk van de duur van de verstopping van het bloedvat kunnen de gevolgen variëren van weinig tot geen schade, tot een langdurige daling van de nierfunctie. De nierfunctie kan na verloop van tijd nog verbeteren, maar herstelt meestal niet volledig door afsterving van het nierweefsel (necrose). De opgetreden necrose kan blijvende nierinsufficiëntie veroorzaken, waarvoor verdere behandeling moet plaatsvinden.
Lees verder
Reacties
Dre, 26-08-2018
Ik heb net de diagnose gehad (Nierinfarct), nu krijg uit mijn levensomgeving constant een lichte aanval over dat het met drank te maken heeft (ben een weekendgenieter). Mijn leefstijl qua eten is in balans en ik beweeg voldoende (ADHD). Wat is de grootste trigger (bij een gezonde knaap) van de stolsels in mijn bloedvaten?
Reactie infoteur, 28-08-2018
Hallo Dre, bloedstolling is een ingewikkeld chemisch proces dat door een groot aantal factoren wordt beïnvloed. Bij overmatig/excessief alcoholgebruik kan een beschadiging van de lever ontstaan. Dit heeft invloed op de stabiliteit van het proces van bloedstolling. Of daarvan in jouw geval sprake is, kan alleen je behandelend arts beoordelen. Mijn advies is om open te zijn over je alcoholgebruik waardoor ook deze factor meegenomen kan worden in het zoeken naar de oorzaak van het nierinfarct. Sterkte!
Vaner, 09-05-2017
Over 'zeldzaamheid' gesproken; begin 2014 kreeg ik, kort na elkaar 2 nierinfarcten, de eerste links, de tweede rechts. De buikpijn die erbij hoorde was onverdraaglijk. Huisarts en internist stonden voor een raadsel. Zelf kon ik mij nog maar net verplaatsen, terwijl ik daarvóór halve marathons liep. Uiteindelijk, na 3 maanden, besloot de chef chirurgie tot een bypass operatie… in mijn been, want de prop bleek dáár beland en had de hoofdslagader afgesloten. Na een stent plaatsing en twee jaar strompelen bleek mijn voet zich te misvormen, onder invloed van artrose en een streptococcen infectie. Thans loop ik langzaam en uitsluitend nog met een stok. Ik ben een alleenwonende man van 74 jaar. Ik verbaas mij erover dat de artsen, zelfs de 'internisten', zo bitter weinig afweten van een nierinfarct. Ook in bovenstaand artikel komen de zaken die ik hierbij aankaart, nauwelijks aan de orde. Dankzij mijn ijzersterke conditie heb ik mijn infarcten overleefd, maar aan dit feit schenken de artsen geen aandacht; ze kijken slechts naar de cijfertjes, zoals de 'nierfunctie'. "Rookt u soms veel?" vragen ze. Wanneer ik, bij wijze van antwoord, dan wijs op mijn 2 nierinfarcten, beginnen ze glazig te kijken, net als iemand die zijn huiswerk niet af heeft.
Reactie infoteur, 11-05-2017
Beste Vaner, wat een vervelende samenloop van omstandigheden. De gevolgen zijn duidelijk en ingrijpend, maar is de aanleiding uiteindelijk duidelijk geworden? Dat is ook het probleem van een nierinfarct: het is een gevolg van een probleem elders in het lichaam. Daarbij is de aandoening zeldzaam en wordt vaak over het hoofd gezien. Artsen lopen hierbij vaak tegen de grenzen van hun vakgebied aan, vooral omdat de oorzaak zich bij een ander specialisme kan bevinden. Multidisciplinaire samenwerking is altijd wenselijk bij complexe ziektebeelden, zodat de aanwezige kennis wordt ingezet voor een optimale behandeling van de patiënt.