Sporthernia: liesbreuk door intensief sporten

Een liesbreuk of hernia inguinalis die ontstaat als gevolg van intensieve sportieve activiteiten noemen we ook wel een sporthernia of sportershernia. Diverse professionele sporters zijn tijdens hun carrière getroffen door deze blessure waarbij een uitstulping van het buikvlies ontstaat in de lies. Vaak is dit het gevolg van een overbelasting maar de blessure kan ook acuut ontstaan. Om het probleem te herstellen is een operatie noodzakelijk, waarna een hersteltijd van enkele maanden volgt.

Sporthernia of hernia inguinalis

• Wat is een sporthernia?
• Het stellen van de diagnose
• Behandeling van de sporthernia
• Bekende sporters met een sporthernia

Wat is een sporthernia?

Een sporthernia of sportershernia is de veelgebruikte benaming voor een hernia inguinalis: een breuk in een lager gelegen buikspierwand in de lies. Het is niet zoals velen wellicht vermoeden een rugblessure. Het woord hernia zegt eigenlijk alleen maar dat er sprake is van een uitstulping van een orgaan of weefsel uit de lichaamsholte waar het hoort te liggen. Dit kan in de rug gebeuren met een tussenwervelschijf, maar komt ook voor in de lies en dan spreken we van een liesbreuk. Er ontstaat dan een uitstulping van het buikvlies in de lies met als gevolg dat organen die zich normaal in de buikholte bevinden gaan uitpuilen.

Een hernia inguinalis of liesbreuk kan bij iedereen optreden. Soms is deze aangeboren maar het kan ook optreden als gevolg van onder andere langdurige problemen met de stoelgang, veel hoesten, zwaar tillen of overgewicht. Het komt hoofdzakelijk voor bij mannen. Moet de oorzaak gezocht worden bij intensieve sportieve activiteiten dan wordt gesproken van een sporthernia. Deze vervelende blessure zien we vooral bij sporters die veel trappende bewegingen maken zoals in het voetbal of bij vechtsporten. Er ontstaat dan een uitstulping ter hoogte van de lagergelegen buikspieren. Hier kan een zwakke plek ontstaan door langdurige overbelasting of juist acuut door een verkeerde beweging. In het voetbal kan dat bijvoorbeeld een schot zijn dat geblokt wordt.

Het stellen van de diagnose

Een liesbreuk is niet lastig te diagnosticeren. Het kenmerkt zich door een bobbel in de liesstreek. Deze wordt extra goed zichtbaar door op de achterkant van de hand te blazen. Op deze manier wordt druk gezet op de hernia waardoor deze verder gaat uitpuilen. In het geval van een sporthernia die is ontstaan door overbelasting staan de klachten vaak niet op zichzelf. Niet zelden is er ook sprake van bijkomende klachten zoals een ontsteking van het schaambeen, een zenuwbeklemming in de lies of een peesontsteking. Sporters met deze blessure hebben vaak al langere tijd last van een zeurende pijn in de lies of een brandend gevoel ter hoogte van de buikwand. Niet zelden wordt nog een tijd doorgespeeld met de blessure. Zo speelde toenmalig FC Twente-speler Karim El Ahmadi naar verluidt ooit een jaar door met deze blessure.

Behandeling van de sporthernia

Is een sporthernia vastgesteld dan staat vast dat deze niet vanzelf zal genezen. Een operatie is meestal onvermijdelijk. Is de blessure plotseling ontstaan dan wordt meestal geadviseerd om eerst zeven tot tien dagen rust in acht te nemen alvorens over te gaan tot chirurgisch ingrijpen. Eventueel kan gelijktijdig begonnen worden met het innemen van ontstekingsremmende medicatie. Een tijdelijk oplossing om de klachten te verlichten kan gevonden worden in het gebruik van een liesbreukband.

Na de operatie waarbij de liesbreuk wordt hersteld - vaak door het plaatsen van een matje in de buikwand - moet tussen de zes en twaalf weken rust in acht worden genomen alvorens men de training weer kan hervatten. Ruim 90% van de atleten die deze operatie ondergaat kan daarna weer zonder problemen zijn carrière hervatten. Het kan echter voorkomen dat er pijn blijft bestaan aan de binnenkant van het dijbeen. In dat geval wordt vaak een adductor tenotomie overwogen. Dit is een aanvullende chirurgische procedure.

Bekende sporters met een sporthernia

Diverse professionele atleten hebben maanden vanaf de kant toe moeten kijken als gevolg van een sporthernia. Het overkwam onder andere de volgende sporters:

• Arjen Robben (voetballer Bayern München)
• Karim El Ahmadi (voetballer Feyenoord)
• Dani Carvajal (voetballer Real Madrid)
• Erik Pieters (voetballer Stoke City)
• Pelle Clement (voetballer Ajax)
• Damiano Schet (voetballer SC Cambuur)
• Beorn Nijenhuis (Nederlandse schaatser)
• David Nalbandian (Argentijnse tennisser)
• Paul Dogger (Nederlandse tennisser)
• Floris Evers (Nederlandse hockeyer)
• Aljamain Sterling (Amerikaanse MMA vechter)
• Grayson Allen (Amerikaanse basketballer)

Lees verder

• Liesbreuk: behandeling en gebruik liesbreukband