Een liesbreuk bij volwassenen: hernia in de liesstreek

Bij een liesbreuk ontstaat er een hernia in de lies. Dit is herkenbaar aan een bult in de lies die ook gezwollen aanvoelt. Verder is deze heel gevoelig. Deze bult is eigenlijk een stukje darm dat door een verzwakking van de buikwand is opgeschoven en tegen de huid zit. Een liesbreuk kan zowel bij kinderen als volwassenen voorkomen en geneest nooit uit zichzelf. Wanneer je druk zet op de buik kan deze liesbreuk zelfs erger worden. Een operatie is noodzakelijk om de liesbreuk te herstellen.

Wat is een liesbreuk?

Een liesbreuk is een breuk of hernia in de lies. Hierbij is door een opening of verzwakking in de buikwand een stukje van de darm door de opening gekomen. Deze darm zit nu tegen de huid. Daardoor is de liesbreuk zichtbaar als een uitstulping.

Symptomen van een liesbreuk

Een liesbreuk is zichtbaar. In de lies zit opeens een gevoelige bult. Je kan last hebben van een zeurende pijn of vervelend gevoel in de lies. Toch zijn er ook mensen die helemaal geen klachten ervaren en enkel de uitstulping zien. In uitzonderlijke gevallen ontstaat een knelling van de darmlis. De patiënt krijgt enorme pijn en misselijkheid met eventueel braken. Hij moet zo snel als mogelijk naar het ziekenhuis om een operatie te ondergaan. Zonder operatie kan het stukje darm dat afgekneld is afsterven. Bovendien is het afsterven van de darm gevaarlijk voor het leven van de patiënt.

Hoe ontstaat een liesbreuk?

Een liesbreuk ontstaat door een verzwakking of opening in de buikwand. Door druk te zetten op de buikwand door bijvoorbeeld hoesten of niezen kan de darm door de opening worden geduwd. Ook bij het persen bij moeilijke stoelgang kan de darm door de opening geduwd worden. Wanneer de darm door de buikwand zit, zal deze niet vanzelf terug op zijn plek komen. Als je al last hebt van een liesbreuk, kun je het beste extra voorzichtig zijn met druk zetten op de buik. Dit kan er namelijk voor zorgen dat de darm verder door de opening gaat en de liesbreuk groter wordt.

Wie kan een liesbreuk krijgen?

Een liesbreuk kan op elke leeftijd voorkomen. Ook kinderen hebben er last van. Er is ondervonden dat mannen meer kans hebben om een liesbreuk te krijgen dan vrouwen.

Diagnose van een liesbreuk

Het is makkelijk voor de arts om de diagnose van een liesbreuk te stellen. Hij doet een lichamelijk onderzoek bij de patiënt waarbij hij vooral aandacht besteedt aan de lies. Dit onderzoek gebeurt terwijl je recht staat. Zo is de liesbreuk makkelijker zichtbaar. Wanneer de arts niet zeker is, kan hij een echo van de lies laten maken. Wanneer na de echo nog getwijfeld wordt of het om een liesbreuk gaat, zal er een herniografie worden gedaan. Hierbij wordt er door middel van een lange naald contrast in de buikholte gespoten om alles goed te kunnen zien.

Behandeling van de liesbreuk

Een liesbreuk wordt voornamelijk geopereerd. Er is ook de mogelijkheid om een breukband te dragen. Toch is dit niet zo effectief als een operatie en moet de band heel de tijd gedragen worden. Soms durven patiënten zelf de breuk op te lossen door het stukje darm terug door de verzwakte buikrand te duwen. Dit is niet zonder gevaar en wordt ook niet aangeraden. Je hebt het risico dat je de darm op een verkeerde manier terug duwt en daardoor een afknelling van de darm veroorzaakt.

Voorbereiding

Nadat de diagnose van een liesbreuk gesteld is, zal de arts je doorverwijzen naar een chirurg. Bij de chirurg wordt eerst de liesbreukhersteltechniek uitvoerig besproken. Je krijgt als je dit wenst ook nog een brochure mee om thuis rustig te bekijken. Verder wordt er ook uitgelegd welke verdovingsmogelijkheden er zijn en wat de voordelen en nadelen van elke verdoving is. Er kan gekozen worden voor een ruggenprik, waarbij je heel de operatie bij bewustzijn bent maar geen gevoel hebt in je lichaam. Ook is er de mogelijkheid om voor een gehele narcose te kiezen. Dan zal je niet bij bewustzijn zijn en voel je ook niets tijdens de operatie. Als je samen met de arts een keuze hebt gemaakt over de verdoving worden er afspraken gepland voor vervolgonderzoeken voordat de operatie van start kan gaan. Deze onderzoeken zijn een bloedafname, een ECG en een foto van de longen. Je krijgt verder alle info mee voor de operatie zelf zoals hoelang je nuchter moet zijn en waar je je moet aanmelden.

Operatie

Voor de operatie ga je eerst naar het daghospitaal. Daar wordt nagegaan of alle voorbereidingen goed zijn verlopen. Daarna word je verder naar de operatiezaal gebracht. Eerst wordt door het medisch team alle info gecontroleerd over je identiteit en de operatie. Daarna zal een anesthesist je de vooraf besproken verdoving toedienen. De operatie duurt zo'n dertig tot vijfenveertig minuten. Er zijn drie manieren om een liesbreuk te opereren namelijk, de endoscopische techniek, de Lichtenstein-techniek en TIPP-methode.

Endoscopische techniek
Bij deze benadering wordt er een prothese in de verzwakte buikwand geplaatst nadat de darm weer op zijn plaats zit. De arts maakt twee of drie sneden in de buikwand op verschillende plaatsen. In deze sneden plaatst hij buisjes tot door de buikwand. Langs deze buisjes wordt een camera ingebracht om alles in de buik goed te kunnen volgen. De arts werkt de liesbreuk weg via deze kleine openingen. Ook de prothese wordt door een van deze buisjes geschoven. De prothese wordt tussen het buikvlies en de verzwakte buikwand aangebracht. Het voordeel hiervan is dat je enkel drie kleine littekens overhoudt aan de operatie en je snel herstelt.

Lichtenstein-techniek
Bij deze techniek wordt een grotere snee gemaakt in de liesopening. Via deze opening in de lies wordt er een prothese geplaatst. Deze prothese wordt aan de voorzijde van de buikwand vastgehecht. Deze operatie is mogelijk zonder algemene verdoving. Net daarom is het een goed alternatief voor wie om gezondheidsredenen geen algemene verdoving kan krijgen. Dit wordt voor de operatie op consult bij de chirurg uitvoerig besproken.

TIPP-methode
De TIPP-methode wordt niet vaak uitgevoerd, maar is wel een mogelijkheid. De afkorting TIPP staat voor trans inguinaal pre-peritoneaal. Deze techniek lijkt erg op de Lichtenstein-techniek. Bij deze techniek wordt een snee gemaakt in de liesstreek. Deze snee is kleiner dan de snee bij de Lichtenstein-techniek. Eerst wordt de darm weer op de juiste plaats geduwd. De prothese wordt via deze techniek tussen het buikvlies en de buikwand geplaatst. Daarna wordt de snee gehecht.

Nazorg

Denk goed na hoe je naar huis gaat na de operatie. Je mag omwille van de verdoving 24 uur geen voertuig besturen. Ook het openbaar vervoer wordt afgeraden door de verdoving en het ongemak dat je kan ervaren door te wandelen en lang stil te staan. De draadjes hoeven niet verwijderd te worden omdat bij deze operaties meestal oplosbare hechtingen wordt gebruikt. Na zes weken kom je nog een keer op consultatie bij de arts. Hier wordt overlopen hoe het herstel thuis is geweest. De arts kijkt ook nog een keer naar de wond of deze goed herstelt. Verder moet je zelf aanvoelen wat kan. Als je je goed voelt, mag je bewegen zoals wandelen en fietsen. Als je na een tijdje geen last meer hebt van de operatie mag je ook weer dingen optillen.

Complicaties

Elke operatie heeft een risico op een complicatie. Gelukkig is een complicatie uitzonderlijk. Enkele complicaties bij een liesbreukherstel zijn:

• Nabloeding
• Infectie
• Blaasletsel of blaasontsteking
• Buikletsel
• longontsteking

Lees verder

• Een navelbreuk bij volwassenen: hernia rond de navel