Liesbreuk: Uitstulping of zwelling in lies of scrotum
Een liesbreuk ontstaat wanneer een deel van de buikinhoud, zoals de darmen, door een opening in de buikwand duwt. Deze aandoening kan aangeboren zijn of zich later in het leven ontwikkelen. Vaak is een liesbreuk pijnlijk bij activiteiten zoals hoesten of tillen, en hoewel het niet altijd ernstig is, kan het een belangrijke medische kwestie zijn. Grote liesbreuken vereisen vaak een operatie om de complicaties te voorkomen.
Synoniemen van een liesbreuk
Een liesbreuk staat ook bekend als ‘hernia inguinalis’ en ‘inguinale hernia’.
Epidemiologie
Een liesbreuk komt voor bij ongeveer 2% tot 3% van de mannelijke baby’s, terwijl minder dan 1% van de vrouwelijke baby’s wordt getroffen. Ongeveer één op de vier mannen krijgt ooit in zijn leven te maken met een liesbreuk. Bij mannen boven de 40 jaar komt de aandoening vaker voor. Vrouwen hebben zelden een liesbreuk omdat het brede ligament van de baarmoeder de buikwand ondersteunt en het lieskanaal afschermt. Mannen hebben deze bescherming niet, waardoor stress en verzwakking van de buikspieren met de leeftijd het risico verhogen.
Mechanisme
Een liesbreuk ontstaat wanneer een deel van de darm of vetweefsel door een zwakke plek in de buikwand steekt, meestal in de liesstreek. Het mechanisme wordt vaak veroorzaakt door verhoogde druk in de buikholte, waardoor een zwakke plek of opening in de buikwand ontstaat.
Drukverhogende factoren
Verhoogde intra-abdominale druk kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, zoals hoesten, zwaar tillen, obstipatie, of zwangerschap. Deze druk heeft invloed op de integriteit van de buikwand, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van een liesbreuk.
Anatomie van de liesstreek
De liesstreek bevat zwakke plekken, zoals de inguinale kanaal, waar structuren zoals zenuwen en bloedvaten passeren. Deze gebieden kunnen door de verhoogde druk verzwakken, wat leidt tot het uitpuilen van de darminhoud of vetweefsel.
Herstellen van de buikwand
Wanneer een breuk ontstaat, is de herstelfase van de buikwand belangrijk voor het vermijden van herhaling. Chirurgische ingrepen zijn vaak vereist om het gat in de buikwand te sluiten, waardoor verdere complicaties worden voorkomen.
Oorzaken van een liesbreuk
Een liesbreuk ontstaat wanneer vet- of darmweefsel door een zwakte in de buikwand in het lieskanaal uitsteekt. Dit kan optreden wanneer de buikspieren niet volledig sluiten of verzwakken. Bij mannen daalt gewoonlijk enkele weken voor de geboorte de teelbal door het lieskanaal. Bij vrouwen is het lieskanaal de doorgang voor het ronde ligament van de baarmoeder. Wanneer deze doorgang niet goed sluit, kan een breuk ontstaan.
Risicofactoren voor een liesbreuk
Er zijn verschillende factoren die het risico op een liesbreuk verhogen:
Risicogroepen
Er zijn verschillende risicogroepen die meer kans hebben om een liesbreuk te ontwikkelen. Deze groepen hebben vaak specifieke kenmerken of omstandigheden die het risico verhogen.
Mannen
Mannen lopen een groter risico op een liesbreuk, vooral in de inguinale regio, door hun anatomie en de verhoogde druk die het buikgebied ondergaat.
Ouderen
Ouderen hebben een verzwakte buikwand door de veroudering van bindweefsel, waardoor het risico op breuken toeneemt.
Vrouwen tijdens de zwangerschap
Zwangerschap verhoogt de druk op de buik, wat kan leiden tot een verhoogd risico op een liesbreuk. Het herstellende vermogen van de buikwand kan ook belemmerd worden door hormonale veranderingen.
Typen liesbreuken
Liesbreuken kunnen worden ingedeeld op basis van hun locatie en ernst:
- Indirecte liesbreuk
- Deze komt het vaakst voor, vooral bij premature baby’s. Het lieskanaal sluit niet volledig tijdens de ontwikkeling, wat resulteert in een opening waardoor een breuk kan ontstaan. Dit type breuk kan ook bij volwassenen optreden, maar mannen hebben hier vaker last van.
- Directe liesbreuk
- Directe liesbreuken ontstaan meestal bij ouderen door verzwakking van de buikwandspieren. Ze kunnen ook optreden na buikchirurgie. Ook bij dit type komen mannen vaker voor dan vrouwen.
- Opgesloten liesbreuk
- Bij een opgesloten liesbreuk blijft weefsel vastzitten in het lieskanaal en kan het niet meer worden teruggeduwd.
- Verstikte liesbreuk
- Een verstikte liesbreuk ontstaat wanneer een deel van de darm in een opgesloten hernia afknelt, wat kan leiden tot een verminderde bloedtoevoer en weefselafsterving. Dit vereist onmiddellijke medische hulp.
Symptomen: Uitstulping of zwelling in lies of scrotum
Een liesbreuk wordt vaak gekenmerkt door een uitstulping of zwelling in de lies of het
scrotum (de balzak). Het
liesbultje is vaak het meest zichtbaar bij activiteiten zoals hoesten of tillen. De zwelling kan verminderen of verdwijnen wanneer de patiënt ontspant. Symptomen kunnen ook
pijn bij het hoesten, buigen of tillen omvatten, evenals een gevoel van druk of zwakte in het lieskanaal. Door de bult voorzichtig terug te duwen kan tijdelijke verlichting worden ervaren.
Alarmsymptomen
Een liesbreuk kan verschillende alarmsymptomen veroorzaken die op tijd moeten worden opgemerkt om complicaties te voorkomen.
Pijn in de liesstreek
De meest voorkomende klacht bij een liesbreuk is pijn of ongemak in de liesstreek, die kan verergeren bij fysieke activiteit of hoesten.
Zichtbare zwelling
Een zichtbare zwelling of uitstulping in de liesstreek kan duiden op een breuk. Deze kan groter worden bij inspanning en kan verdwijnen bij rust.
Verstopping of misselijkheid
In sommige gevallen kan de darminhoud gevangen raken in de breuk, wat leidt tot misselijkheid, braken, of een verstoorde stoelgang. Dit is een medisch noodgeval en vereist onmiddellijke aandacht.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose van een liesbreuk begint met een lichamelijk onderzoek waarbij de arts de liesstreek inspecteert en vraagt om te hoesten om de hernia beter zichtbaar te maken. Indien nodig kunnen aanvullende
beeldvormende onderzoeken worden uitgevoerd, zoals:
Behandeling van een liesbreuk
De enige effectieve behandeling voor een liesbreuk is een operatie. Voor constipatie kan een vezelrijk dieet met groenten, fruit en volle granen nuttig zijn. Tijdens de operatie wordt het uitpuilende weefsel terug naar binnen geduwd en wordt de buikwand verstevigd met hechtingen en soms met gaas. De procedure wordt meestal uitgevoerd via
laparoscopie, een minimaal invasieve techniek waarbij alleen kleine incisies worden gemaakt, wat de hersteltijd verkort in vergelijking met traditionele open chirurgie.
Nieuwste behandelingen en innovaties
Recent onderzoek en innovaties op het gebied van liesbreukbehandeling omvatten:
- Verbeterde technieken voor laparoscopische chirurgie met geavanceerdere apparatuur
- Gebruik van nieuwe materialen voor hernia-meshes met een lager risico op complicaties
- Onderzoek naar minder invasieve behandelingsopties en verbetering van hersteltijden
- Innovaties in pre- en postoperatieve zorg om herstel te optimaliseren
Het bijhouden van de laatste ontwikkelingen en het bespreken van behandelopties met uw arts kan bijdragen aan een effectieve managementstrategie voor liesbreuken.
Prognose van een liesbreuk
De prognose voor patiënten met een liesbreuk hangt af van de behandeling, de grootte van de breuk en de algemene gezondheid van de patiënt.
Zonder behandeling
Wanneer een liesbreuk niet behandeld wordt, kan deze in omvang toenemen en kan het risico op complicaties zoals beknelling van de darm stijgen.
Na chirurgische ingreep
Met een succesvolle chirurgische ingreep, zoals een herniareparatie, kunnen de meeste patiënten volledig herstellen zonder verdere problemen.
Langdurige complicaties
Soms kunnen er complicaties optreden, zoals terugkerende breuken of infecties, maar deze zijn zeldzaam wanneer de juiste zorg wordt geboden.
Complicaties van een liesbreuk
Bij een onbehandelde liesbreuk kan een 'verstikte liesbreuk' ontstaan, waarbij de darm vast komt te zitten en geen bloedtoevoer meer krijgt, wat kan leiden tot afsterven van het weefsel. Dit is een ernstige medische noodsituatie die onmiddellijke behandeling vereist. Andere mogelijke complicaties zijn infecties en terugkeer van de breuk na de operatie.
Preventie van een liesbreuk
Een aangeboren liesbreuk kan niet worden voorkomen. Voor verworven liesbreuken kunnen de volgende maatregelen helpen om het risico te verminderen:
- Vermijd roken
- Houd een gezond gewicht aan
- Voorkom constipatie door een vezelrijk dieet en voldoende hydratatie
- Gebruik de benen, niet de rug, bij het tillen van zware voorwerpen
- Voorkom persen bij het maken van stoelgang
- Wees voorzichtig na buikoperaties en volg de instructies van de arts op
Lees verder