Blinde lis-syndroom: Darmaandoening met symptomen aan buik
Het blinde lis-syndroom is een aandoening waarbij de darminhoud door een ziekte of operatie stagneert (stilstaat), wat leidt tot een abnormale bacteriegroei in de darm. Daarnaast is de patiënt bij de ziekte onvoldoende in staat om alle voedingsstoffen te absorberen, hetgeen uiteindelijk leidt tot voedings- en vitaminetekorten. Buikgerelateerde symptomen zoals buikpijn, een verlies van eetlust en ondervoeding zijn mogelijke tekenen van de ziekte. De behandeling bestaat uit een antibioticakuur en een chirurgische operatie. Onbehandeld leidt de darmziekte tot tal van ernstige darmcomplicaties, maar wanneer de patiënt een behandeling krijgt, is de prognose meestal goed.
Synoniemen blinde lis-syndroom
Het blinde lis-syndroom kent enkele andere bewoordingen zoals:
- het bacteriële-overgroeisyndroom van de dunne darm
- het blindlis-syndroom
- het blind-loop syndroom
- het stagnerende lis-syndroom
- het statis-syndroom
Oorzaken: Voedsel stopt met bewegen in dunne darm
Dunne darm
In de dunne darm mengt het voedsel zich met spijsverteringssappen. Vervolgens worden de voedingsstoffen geabsorbeerd in de bloedbaan. De dunne darm bezit in tegenstelling tot de dikke darm in principe weinig bacteriën. Wanneer echter een overgroei van bacteriën verschijnt, resulteert dit in diverse problemen.
Gestopte beweging is broedplaats voor bacteriën
De blinde lis is een niet normaal functionerend gedeelte van de dunne darm, dat meestal ontstaat na een darm- of maagoperatie of na een ziekte. Het is een gevormd gedeelte waarbij een deel van de darm omzeild wordt. Bij het blinde lis-syndroom stopt of vertraagt het verteerd voedsel door een deel van de dunne darm. De langzame of gestopte verplaatsing van voedingsstoffen vormt een ideale broedplaats voor bacteriën. De overmatige hoeveelheid bacteriën produceren vervolgens toxines (gifstoffen) en blokkeren zo de opname van voedingsstoffen. De stoffen die nodig zijn om vetten te verteren (galzouten) werken niet normaal wanneer een gedeelte van de darm door het blinde lis-syndroom is aangetast. Vetoplosbare
vitaminen kunnen zo niet meer in het lichaam worden opgenomen.
Obesitas is een risicofactor voor het blinde lis-syndroom /
Bron: Tobyotter, Flickr (CC BY-2.0)Risicofactoren van overgroei bacteriën
Het blinde lis-syndroom komt sneller tot stand in volgende situaties:
- als symptoom van een ziekte; deze aandoeningen vertragen mogelijk de beweging in een darmsegment, wat tot leidt tot het blinde lis-syndroom. Dit gebeurt bij:
- bij schade of een defect aan de dunne darm of een abnormale verbinding (fistel) tussen twee darmsegmenten
- een complicatie na vele operaties zoals een subtotale gastrectomie (chirurgische verwijdering van een deel van de maag) en bariatrische chirurgie (operatie met als doel om ernstig overgewicht te behandelen)
- een complicatie van een inflammatoire darmaandoening (ontstekingsaandoening van de darm) zoals de ziekte van Crohn (aandoening met diarree en buikpijn) en coeliakie (maag- en darmproblemen door het eten van gluten)
Symptomen aan buik en tekorten aan vitaminen en voedingsstoffen
De patiënt heeft een opgezette buik,
buikkrampen,
misselijkheid, een
opgeblazen gevoel, een ongemakkelijk en vol gevoel na het eten,
winderigheid en
diarree. De patiënt heeft voorts een vette ontlasting, meestal in de vorm van
vetdiarree (steatorree). Bij de ziekte is het verteerde voedsel niet in staat om normaal door het darmkanaal te stromen. Dit resulteert meestal na de buikklachten in problemen met de opname van voedingsstoffen (
malabsorptie). De extra bacteriën in zich vormen in de blinde lis, gebruiken de vitamine B12. Hierdoor is sneller sprake van een
vitamine B12-tekort. Ook andere
vitaminetekorten treden op zoals een
ijzertekort, een
vitamine A-tekort, een vitamine
D-tekort en een
vitamine K-tekort. De buikgerelateerde klachten leiden tot een
verlies van eetlust,
gewichtsverlies en
ondervoeding.
Een bloedonderzoek is vereist /
Bron: Frolicsomepl, PixabayDiagnose ne onderzoeken
De arts test een
ontlastingsmonster op het aanwezige vetgehalte. Daarnaast is een
bloedonderzoek vereist waarin de arts het vitaminetekort en het tekort aan andere voedingsstoffen identificeert.
Beeldvormende onderzoeken in de vorm van een
bariumklysma, een waterstofademtest, een
röntgenfoto en
CT-scan zijn tot slot inzetbaar om de blinde lis aan te tonen.
Behandeling via antibiotica
De arts behandelt de overmatige hoeveelheid bacteriën door middel van een
antibioticakuur die zeven tot tien dagen duurt. Het aantal bacteriën vermindert hierdoor. Daarna is een chirurgische ingreep nodig om de blinde lis te herstellen. Verder moet de patiënt vitamine- en voedingssupplementen nemen zoals vitamine B12,
calcium,
ijzer en andere via de mond ingenomen vitaminen. Soms moet de patiënt een aangepaste voeding consumeren, waarvoor hij via de arts een verwijzing krijgt naar een voedingsdeskundige.
Complicaties darmaandoening
In het slijmvlies van het stilstaande gedeelte van de darminhoud, ontwikkelen zich mogelijk darmzweren, hetgeen mogelijk resulteert in een darmbloeding. Een
darmobstructie (verstopping in de darm met
buikpijn en
braken), een
darminfarct (ernstige buikpijn met
koorts) en een
darmperforatie (gat in darm) zijn ook nog mogelijk. Ook
osteoporose (tekort aan vitamine D), spontane bloedingen en
kneuzingen (vitamine K), een verminderd gezichtsvermogen (tekort aan vitamine A) en
nierstenen zijn andere mogelijke complicaties van de darmaandoening.
Prognose darmziekte
Veel patiënten verbeteren dankzij de antibioticakuur. Indien een chirurgische reparatie nodig is, is het resultaat van de darmaandoening vaak erg goed. De prognose hangt echter af van de onderliggende oorzaak van het blinde lis-syndroom.