Naevus van Hori: Huidziekte met bruine vlekken in gezicht

Vooral Aziatische vrouwen krijgen mogelijk te maken met bruinachtige vlekken in het gezicht. De goedaardige huidaandoening komt tot stand doordat melanocyten niet aanwezig zijn in de bovenste huidlaag maar in de huidlaag hieronder (lederhuid). De exacte oorzaak van de huidziekte is niet bekend maar wellicht spelen genetische en hormonale factoren een rol. De arts zet lasertherapie in om de vlekken te verwijderen al is dat niet altijd eenvoudig.

• Synoniemen
• Epidemiologie: Aziatische vrouwen
• Oorzaken van de naevus van Hori
• Risicofactoren
• Symptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van goedaardige huidaandoening
• Prognose van huidziekte

Synoniemen

De naevus van Hori is ook bekend als:

• acquired bilateral nevus of Ota-like macules
• bilaterale verworven dermale melanocytose
• Hori’s nevus
• naevus fusco-caeruleus zygomaticus

Epidemiologie: Aziatische vrouwen

De onschuldige aandoening verschijnt meestal op volwassen leeftijd in het vierde en vijfde decennium. De naevus van Hori komt het meest voor bij Aziatische vrouwen. Mannen zijn zelden aangetast. De exacte prevalentie is niet bekend anno oktober 2020.

Oorzaken van de naevus van Hori

De exacte oorzaak van de aandoening is niet bekend anno oktober 2020, maar genetische en hormonale factoren spelen een rol bij de ontwikkeling van de naevus van Hori. In de normale huid zijn melanocyten (melanineproducerende pigmentcellen) alleen aanwezig in de bovenste huidlaag (de opperhuid) en haarzakjes. Wanneer deze cellen echter aanwezig zijn in het onderliggende huidgebied (de lederhuid), veroorzaakt dit dermale melanocytose. Dit is een spectrum van aandoeningen die bestaat uit archipelvlekken (onschuldige blauwe geboortevlekken bij baby), de naevus van Ota (huidaandoening met blauwe vlek bij oog), de naevus van Hori en de naevus van Ito. Wanneer melanine dieper in de huid aanwezig is, wijzigt de waargenomen kleur van zwartbruin naar blauwgrijs. Voorts is de naevus van Hori niet aanwezig bij de geboorte; daarom is de huidaandoening een vorm van verworven melanocytose.

Risicofactoren

Een zwangerschap en de langdurige blootstelling aan de schadelijke UV-stralen van zonlicht vormen risicofactoren voor de totstandkoming van de vlekken.

Symptomen

Bij de huidaandoening verschijnen symmetrische kleine blauwgrijze tot bruine vlekkerige pigmentvlekken op de jukbeenderen en op de wangen (soms ook op één wang). Minder vaak komen de vlekken voor op de slapen, de neus (neusvleugels en neusrug), de oogleden en het voorhoofd. Donkere kringen rond de ogen verschijnen wanneer de naeus van Hori aanwezig zijn rond de oogleden. Het oogbindvlies (oogwit), de slijmvliezen van de mondholte en neus zijn echter niet getroffen.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van de naevus van Hori is gebaseerd op een klinisch onderzoek. In zeldzame gevallen is een huidbiopt nodig. De aandoening diagnosticeert de arts vaak verkeerd omdat het klinisch beeld doet denken aan melasma (donkere huidvlekken door overproductie van melanine) of de naevus van Ota. Soms gaat de aandoening ook gepaard met deze aandoening en stelt de arts enkel de diagnose van melasma maar niet van de naevus van Hori.

Behandeling van goedaardige huidaandoening

Een blekende crème peeling of microdermabrasie (dode huidcellen van het gezicht verwijderen) zijn geen effectieve behandelingen voor de naevus van Hori, omdat de pigmentcellen zich in de lederhuid bevinden (dieper dan de opperhuid). De arts behandelt de naevus van Hori bijgevolg via lasertherapie. Hij gebruikt hiervoor de met de Q-switched robijnlaser, Q-switched alexandriet laser of Q-switched Nd: Yag-laser. Meestal zijn meerdere lasertherapiesessies (minimaal vier) nodig opdat de vlekken verdwenen zijn. Tijdens de behandeling wordt de huid soms tijdelijk bruin (post-inflammatoire pigmentatie). Deze vorm van hyperpigmentatie vermindert echter meestal in de loop van de tijd, al mag de patiënt hiervoor wel blekende crèmes inzetten. Het risico op post-inflammatoire pigmentatie neemt toe als de patiënt ook lijdt aan melasma. De arts behandelt bovendien melasma. Patiënten krijgen tot slot het advies om zonnebrandmiddelen met een hoge beschermingsfactor te gebruiken.

Prognose van huidziekte

Het is voor de arts niet altijd eenvoudig om de vlekken te verwijderen met lasertherapie. Littekenvorming en een lichtere huidskleur (hypopigmentatie) zijn mogelijke permanente gevolgen van de behandeling. Verder verdwijnen de vlekken niet spontaan en is bescherming tegen de zon noodzakelijk omdat de vlekken anders verdonkeren. De huidziekte ontaardt niet in huidkanker.