Borderline persoonlijkheidsstoornis: Psychische aandoening
Een borderline persoonlijkheidsstoornis (emotie-regulatie persoonlijkheidsstoornis) is een complexe en ernstige psychische aandoening die wordt gekenmerkt door een aanhoudend patroon van instabiele stemmingen, zelfbeeld en gedrag. Dit leidt vaak tot impulsieve acties en problemen in relaties. Mensen met deze stoornis ervaren intense episoden van woede, depressie en angst, die variëren van enkele uren tot dagen. Ondanks de moeilijkheid om de aandoening te behandelen, kunnen verschillende therapieën en/of medicatie bij veel patiënten verlichting bieden van de meeste symptomen.
Epidemiologie
Borderline persoonlijkheidsstoornis komt voor bij 1,6% tot 5,9% van de algemene bevolking, en drie op de vier patiënten zijn vrouwen. De aandoening openbaart zich vaak in de adolescentie of vroege volwassenheid, met de meest ernstige symptomen die doorgaans optreden in het vierde en vijfde decennium van het leven. Anno augustus 2024 is bekend dat de intensiteit van de stoornis meestal afneemt naarmate de patiënt ouder wordt.
Oorzaken van borderline persoonlijkheidsstoornis
Hoewel de exacte oorzaak van borderline persoonlijkheidsstoornis onbekend blijft, wijzen onderzoeken anno augustus 2024 op een combinatie van genetische, neurobiologische, en omgevingsfactoren. Onderliggende genetische factoren kunnen de aanleg voor deze stoornis verhogen, terwijl omgevingsfactoren, zoals traumatische ervaringen in de kindertijd, een rol spelen in de ontwikkeling ervan. Specifieke veranderingen in hersenstructuren, vooral in gebieden die impulsen en emotionele regulatie beheersen, zijn geassocieerd met de stoornis.
Risicofactoren
Enkele belangrijke risicofactoren voor de ontwikkeling van een borderline persoonlijkheidsstoornis zijn:
- Structurele en functionele veranderingen in de hersenen, met name in de prefrontale cortex en amygdala.
- Erfelijke aanleg: een familiegeschiedenis van stemmingsstoornissen en andere persoonlijkheidsstoornissen.
- Omgevingsfactoren, zoals seksueel, fysiek of emotioneel misbruik in de jeugd.
- Verlatingsangst in de kindertijd of adolescentie.
- Een verstoord gezinsleven en slechte communicatie binnen het gezin.

Patiënten met een borderline persoonlijkheidsstoornis lopen een hoger risico op alcohol- en middelenmisbruik. /
Bron: Jarmoluk, PixabaySymptomen: Wisselende stemmingen, wisselend zelfbeeld en gedrag
Niet alle patiënten met een borderline persoonlijkheidsstoornis ervaren dezelfde symptomen. Sommige patiënten hebben slechts enkele symptomen, terwijl anderen een bredere waaier aan symptomen vertonen. De ernst, frequentie en duur van de symptomen variëren per persoon.
Kenmerkend voor de stoornis zijn plotselinge en instabiele stemmingen die van enkele uren tot dagen kunnen aanhouden. Relaties en zelfbeeld zijn vaak eveneens instabiel. Patiënten handelen impulsief en ontwikkelen vaak intense, maar korte emotionele banden met anderen. Een chronisch gevoel van leegte is ook een typisch kenmerk. Impulsief en risicovol gedrag komt veel voor, zoals onbeschermde seks,
zelfbeschadiging,
eetstoornissen, roekeloos rijden, excessief uitgeven van geld,
drugsverslaving,
alcoholmisbruik, en suïcidale gedragingen. Patiënten ondernemen vaak verwoede pogingen om werkelijke of ingebeelde verlating te voorkomen en vertonen een patroon van emotionele instabiliteit, met frequente woede-uitbarstingen, paniek en ernstige
depressies. Daarnaast kampen zij met een identiteitscrisis, een onstabiel zelfbeeld, en een chronisch gevoel van onbehagen.
Diagnose en onderzoeken
Door een professional in de geestelijke gezondheidszorg
De diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis wordt gesteld door een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psychiater of klinisch psycholoog. Huisartsen zijn doorgaans niet specifiek opgeleid om deze complexe psychologische diagnose te stellen. Er zijn geen laboratoriumtesten die direct kunnen aantonen of iemand aan een borderline persoonlijkheidsstoornis lijdt. De diagnose wordt gesteld op basis van een gedetailleerde anamnese, waarin de arts de symptomen van de patiënt beoordeelt in overeenstemming met de diagnostische criteria zoals beschreven in de DSM-5.
Pas op volwassen leeftijd
Aangezien persoonlijkheidsstoornissen langdurige en diepgewortelde gedragspatronen betreffen, wordt de diagnose meestal pas op volwassen leeftijd gesteld. In zeldzame gevallen kan de diagnose tijdens de adolescentie worden gesteld, mits de symptomen al minstens één jaar consistent aanwezig zijn.
Behandeling
Ondersteunende behandeling
De behandeling van borderline persoonlijkheidsstoornis is meestal langdurig en bestaat hoofdzakelijk uit psychotherapie. Dialectische gedragstherapie (DGT) wordt vaak gebruikt en richt zich op het helpen van patiënten om zichzelf te accepteren zoals ze zijn, terwijl ze tegelijkertijd werken aan het aanbrengen van positieve veranderingen in hun leven. Andere vormen van therapie, zoals mentalization-based therapy (MBT) en schema-therapie, worden ook ingezet. Medicatie kan in sommige gevallen worden voorgeschreven om specifieke symptomen zoals depressie of angst te verlichten, hoewel medicatie geen eerste keuze is bij de behandeling van de stoornis zelf. In ernstige gevallen kan intensieve behandeling nodig zijn, zoals intramurale zorg in een psychiatrische instelling.
Geassocieerde aandoeningen
Borderline persoonlijkheidsstoornis gaat vaak gepaard met andere psychische aandoeningen, zoals depressie,
bipolaire stoornis,
angststoornissen, stoornissen in het gebruik van middelen en eetstoornissen. De aanwezigheid van comorbide aandoeningen maakt de behandeling complexer en vereist een geïntegreerde benadering waarin alle symptomen worden aangepakt.
Prognose
De prognose voor patiënten met borderline persoonlijkheidsstoornis varieert. Bij veel patiënten verminderen de symptomen na middelbare leeftijd, en met adequate behandeling kunnen patiënten leren omgaan met hun symptomen en hun kwaliteit van leven verbeteren. De ernst van de symptomen kan echter fluctueren, en langdurige therapie is vaak nodig om blijvende verbeteringen te bewerkstelligen.
Complicaties van psychische aandoening
Zonder adequate behandeling hebben patiënten met borderline persoonlijkheidsstoornis een verhoogd risico op het ontwikkelen van andere chronische medische of psychische aandoeningen. Ze zijn vaak minder geneigd gezonde levensstijlkeuzes te maken, wat hun algehele gezondheid verder kan verslechteren. De stoornis gaat bovendien gepaard met een significant hoger risico op zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag, wat het belang van tijdige en doeltreffende behandeling benadrukt.
Preventie
Preventie via vroege interventie
Hoewel er geen gegarandeerde manier is om borderline persoonlijkheidsstoornis te voorkomen, kan vroege interventie bij mensen met risicofactoren of vroege tekenen van de stoornis de ernst en het verloop van de aandoening verminderen. Dit omvat vroege therapie, het versterken van sociale steunnetwerken en het aanpakken van traumatische ervaringen in de jeugd.
Omgevings- en genetische factoren
Het aanpakken van omgevingsfactoren, zoals een instabiele thuissituatie of traumatische ervaringen, kan helpen het risico op de ontwikkeling van de stoornis te verminderen. Genetische expertise kan ook nuttig zijn voor mensen met een familiegeschiedenis van psychische aandoeningen om zich bewust te worden van hun risico’s en om tijdig preventieve maatregelen te nemen.
Praktische tips voor het omgaan met borderline persoonlijkheidsstoornis
Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) kan gepaard gaan met stemmingswisselingen, impulsief gedrag en een instabiele zelfbeeld. Er zijn effectieve manieren om de symptomen te beheersen en je dagelijks leven te verbeteren.
Psychotherapie en dialectische gedragstherapie (DBT)
Dialectische gedragstherapie is bewezen effectief voor BPS. Dit helpt je om emoties te reguleren, impulsief gedrag te beheersen en stabiliteit in relaties te bevorderen. Regelmatige sessies kunnen helpen om beter om te gaan met stressvolle situaties.
Mindfulness en zelfzorgtechnieken
Mindfulness-oefeningen kunnen helpen om je emoties beter te begrijpen en te reguleren. Dit kan ook angst verminderen en zelfdestructief gedrag helpen voorkomen. Zorg voor voldoende rust, een gezond voedingspatroon, en regelmatige lichaamsbeweging.
Ondersteuning in relaties en sociale interacties
Het kan nuttig zijn om je sociale netwerk te versterken door met vrienden en familie te praten over je aandoening. Het zoeken van steun bij vertrouwde mensen kan helpen om gevoelens van eenzaamheid of misverstand te verminderen.
Misvattingen rond borderline persoonlijkheidsstoornis
Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) is een complexe aandoening die vaak verkeerd begrepen wordt. Door de vele misvattingen over de symptomen, oorzaken en behandelbaarheid kunnen mensen met BPS te maken krijgen met stigma en verkeerde aannames. Het is daarom belangrijk om feiten en fictie van elkaar te scheiden.
Borderline persoonlijkheidsstoornis is een zeldzame aandoening
BPS wordt soms gezien als een zeldzame stoornis, terwijl het in werkelijkheid relatief vaak voorkomt. Onderzoek wijst uit dat een aanzienlijk percentage van de bevolking kenmerken van BPS vertoont. De stoornis wordt echter niet altijd correct gediagnosticeerd, wat kan leiden tot een onderschatting van het aantal mensen dat ermee te maken heeft.
Mensen met BPS zijn manipulatief en zoeken alleen aandacht
Een van de meest schadelijke misvattingen is dat mensen met BPS opzettelijk manipuleren of aandachttrekkerig gedrag vertonen. In werkelijkheid zijn de sterke emotionele reacties en impulsieve gedragingen vaak een gevolg van diepgewortelde emotionele pijn en angst voor verlating. Dit is geen bewuste manipulatie, maar een kenmerk van de stoornis zelf.
Borderline persoonlijkheidsstoornis is niet te behandelen
Veel mensen denken dat BPS een levenslange, onbehandelbare aandoening is. Hoewel de stoornis chronisch kan zijn, zijn er effectieve behandelingen beschikbaar, zoals psychotherapie. Dialectische gedragstherapie (DGT) en andere vormen van therapie kunnen de symptomen aanzienlijk verminderen en de levenskwaliteit van patiënten verbeteren.
Hoewel BPS kenmerken kan delen met andere psychische aandoeningen, zoals depressie of angststoornissen, is het een op zichzelf staande diagnose met specifieke symptomen. De intense stemmingswisselingen, impulsiviteit en moeite met het reguleren van emoties onderscheiden BPS van andere aandoeningen.
Alle mensen met BPS vertonen gewelddadig gedrag
BPS wordt soms geassocieerd met agressie of gevaarlijk gedrag, maar dit is een vertekend beeld. Hoewel sommige mensen worstelen met impulsiviteit en emotionele uitbarstingen, uiten de meeste patiënten hun emoties op andere manieren, zoals zelfbeschadiging of terugtrekking. De stoornis betekent niet automatisch dat iemand gewelddadig is naar anderen.
Borderline persoonlijkheidsstoornis is het gevolg van een moeilijke jeugd
Hoewel traumatische ervaringen in de jeugd een risicofactor kunnen zijn, is BPS geen direct gevolg van een moeilijke opvoeding. Erfelijke factoren, neurobiologische afwijkingen en andere omgevingsfactoren spelen eveneens een belangrijke rol bij het ontstaan van de stoornis. Niet iedereen met BPS heeft een traumatisch verleden, en niet iedereen met een moeilijke jeugd ontwikkelt BPS.
Lees verder