Hypochloremie: Verlaagde chloridewaarden in bloed

Chloride is een essentiële elektrolyt die samenwerkt met andere elektrolyten, zoals kalium en natrium, om de vochtbalans en de zuur- en basebalans in het lichaam te reguleren. Deze elektrolyten zijn cruciaal voor het handhaven van de juiste pH-waarde in het bloed en voor de goede werking van zenuwen en spieren. Chloride wordt voornamelijk via de voeding binnengekregen, vooral door het consumeren van keukenzout (natriumchloride).

• Oorzaken
• Aandoeningen
• Medicijnen
• Symptomen van Hypochloremie
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Preventie van hypochloremie

Oorzaken

Hypochloremie is een aandoening waarbij het chloridegehalte in het bloed lager is dan normaal. Dit kan leiden tot verschillende gezondheidsproblemen. De oorzaken van hypochloremie kunnen variëren van medische aandoeningen tot medicijngebruik.

Aandoeningen

Hypochloremie kan veroorzaakt worden door een aantal medische aandoeningen, waaronder:

• Congestief hartfalen: Een aandoening waarbij het hart niet efficiënt bloed rondpompt, wat kan leiden tot vochtretentie en elektrolytenstoornissen.
• Aandoeningen die langdurige diarree of langdurig braken met zich meebrengen: Vochtverlies door diarree of braken kan leiden tot een verminderd chloridegehalte.
• Een chronische longziekte, zoals emfyseem: Deze aandoeningen kunnen het zuur-base-evenwicht verstoren en bijdragen aan hypochloremie.
• Nieraandoeningen: De nieren spelen een cruciale rol in het reguleren van elektrolyten. Een nieraandoening kan leiden tot een onbalans in chloride en andere elektrolyten.
• Metabole acidose: Een aandoening waarbij de zuurgraad van het bloed verhoogd is, wat kan bijdragen aan een lager chloridegehalte.
• Mucoviscidose (taaislijmziekte): Deze erfelijke aandoening veroorzaakt verstoppingen in verschillende organen, wat het chloride-niveau kan beïnvloeden.

Medicijnen

Sommige medicijnen kunnen hypochloremie veroorzaken. Voorbeelden zijn:

• Laxeermiddelen: Deze kunnen leiden tot een verhoogd verlies van chloride via de stoelgang.
• Diuretica (plaspillen): Deze medicijnen bevorderen de uitscheiding van vocht en elektrolyten via de urine, wat kan leiden tot hypochloremie.
• Corticosteroïden: Sterke ontstekingsremmers die, indien langdurig gebruikt, een elektrolytenbalans kunnen verstoren.
• Bicarbonaten: Deze stoffen kunnen het zuur-base-evenwicht beïnvloeden en bijdragen aan een verminderd chloridegehalte.
• Bepaalde vormen van chemotherapie: Chemotherapie kan leiden tot bijwerkingen zoals langdurig braken en diarree, wat het chloride-niveau kan verlagen.

Symptomen van Hypochloremie

Hypochloremie kan soms asymptomatisch zijn, vooral in milde gevallen. Echter, als de aandoening voortschrijdt of samenvalt met andere elektrolytenstoornissen, kunnen de volgende symptomen optreden:

• Ademhalingsproblemen: Het lichaam kan moeite hebben om voldoende zuurstof op te nemen en kooldioxide af te voeren.
• Diarree of braken: Vochtverlies door diarree of braken kan bijdragen aan het chloride-tekort.
• Lage bloeddruk (hypotensie): Een verminderd volume van het bloed kan leiden tot een lagere bloeddruk.
• Ondiepe, depressieve ademhaling: Kan optreden als het lichaam probeert te compenseren voor het elektrolytentekort.
• Hoge koorts: Kan het gevolg zijn van een infectie die ook het chloride-niveau beïnvloedt.
• Spasticiteit (verhoogde spierspanning) of spierstijfheid: Door elektrolytenstoornissen kunnen spieren gespannen of stijf aanvoelen.
• Spiertrekkingen: Onwillekeurige spiercontracties door een verstoorde elektrolytenbalans.
• Spierzwakte: Het gebrek aan chloride kan spierfuncties beïnvloeden.
• Tetanie (spierkrampen): Verhoogde spierspanning door een elektrolytenstoornis.
• Uitdroging (dehydratie): Vermindering van lichaamsvocht kan leiden tot een verlaagd chloride-niveau.
• Vermoeidheid: Algemeen gevoel van uitputting door een onbalans in elektrolyten.
• Vloeistofverlies: Door diarree, braken of overmatig zweten kan het lichaam veel vocht en elektrolyten verliezen.
• Zwakte: Een algemeen gevoel van zwakte door het verstoorde elektrolytenevenwicht.
• Zweten: Overmatig zweten kan bijdragen aan het verlies van elektrolyten, inclusief chloride.

Diagnose en onderzoeken

Om hypochloremie te diagnosticeren, is het belangrijk dat de patiënt zijn medische geschiedenis volledig deelt met de arts, vooral als hij lijdt aan een nieraandoening, hartaandoening, leveraandoening of diabetes mellitus (suikerziekte). De arts moet ook op de hoogte zijn van alle medicijnen die de patiënt gebruikt.

Diagnostische tests omvatten:

• Bloedonderzoek: Dit test de chlorideconcentratie in het bloed, uitgedrukt in milli-equivalenten (mEq) per liter (L). Referentiewaarden zijn:
• Kinderen: 90-110 mEq / L
• Pasgeboren baby's: 96-106 mEq / L
• Premature baby's: 95-110 mEq / L
• Volwassenen: 98-106 mEq / L
• Urinechloridetest en urine-natriumtest: Worden uitgevoerd bij vermoedelijke stofwisselingsalkalose om de oorzaak van het chlorideverlies te bepalen. Resultaten worden eveneens uitgedrukt in mEq / L. Bij een chloridegehalte in de urine lager dan 25 mEq / L kan dit wijzen op verlies via het maagdarmkanaal of mucoviscidose.

Behandeling

De behandeling van hypochloremie richt zich op het verhelpen van het onderliggende probleem en het aanvullen van de chloridevoorraden. Behandelopties kunnen zijn:

• Aanpassing van medicatie: Als medicijnen de oorzaak van hypochloremie zijn, kan de arts de dosis aanpassen of alternatieve geneesmiddelen voorschrijven.
• Intraveneuze vochttoediening: Normale zoutoplossing kan intraveneus worden toegediend om het chloride-niveau in het bloed snel te herstellen.
• Voedingsaanpassingen: Bij milde hypochloremie kan het verhogen van de zoutinname via de voeding helpen om het chloridegehalte op peil te brengen.
• Behandeling van het onderliggende probleem: De arts zal ook het primaire medische probleem behandelen dat heeft bijgedragen aan het chloride-tekort.

Preventie van hypochloremie

Om hypochloremie te voorkomen, zijn er enkele belangrijke maatregelen:

• Voldoende hydratatie: Het is essentieel om voldoende te drinken om een goede elektrolytenbalans te behouden. Vermijd echter overmatige consumptie van alcohol en cafeïne, omdat deze stoffen dehydratie kunnen bevorderen.
• Gezonde voeding: Zorg voor een dieet dat voldoende chloride en andere essentiële elektrolyten bevat.
• Regelmatige medische controle: Voor mensen met risicofactoren of bestaande medische aandoeningen is het belangrijk om regelmatig medische controles en bloedonderzoeken te ondergaan om elektrolytenniveaus in de gaten te houden.