Kosten en vergoeding werkgever bij behandeling burn-out

Wie met een burn-out kampt voelt zich opgebrand en is niet langer in staat goed te functioneren. Een intensieve behandeling kan iemand er weer bovenop helpen. De kosten van een dergelijke behandeling zijn echter hoog en worden niet altijd vergoed. Dit komt omdat de burn-out niet is opgenomen in de classificatie van psychische stoornissen DSM-5 en verzekeraars de kosten van de behandeling daarom niet hoeven te vergoeden aan werkgevers. Het komt echter wel voor dat ggz-instellingen een burn-out anders labelen om maar voor vergoeding van het behandeltraject in aanmerking te komen.

Burn-out: behandeling en vergoeding kosten

• Over de burn-out
• Hoe wordt een burn-out behandeld?
• Vergoeding van de kosten van een burn-out-behandeling

Over de burn-out

De burn-out is door de jaren heen een bekende term geworden. Vraag een willekeurig persoon naar een definitie van de burn-out en de kans is groot dat je een antwoord krijgt in de trant van 'iemand die de stress van zijn of haar werk niet meer aan kan en als gevolg daarvan instort'. Iemand die ooit met een burn-out te maken heeft gehad - zelf of bij iemand in de directe omgeving - weet echter dat het meer is dan dat. Vaak wordt de burn-out gedefinieerde als verkerende in een toestand waarbij de patiënt emotioneel en fysiek uitgeput is geraakt en weinig tot niets meer kan presteren. De term als zodanig is in de jaren 70 bedacht door twee Amerikaanse psychotherapeuten die in hun praktijk veel patiënten kregen met dergelijke klachten. Belangrijk in de definitie van de term zoals psychotherapeut Christina Maslach deze heeft geformuleerd, is dat er sprake is van een drietal met elkaar samenhangende verschijnselen of symptomen:

• Uitputting of extreme vermoeidheid
• Cynisme in de zin van afstand hebben tot het werk en/of collega's
• Het hebben van een lager zelfbeeld van de eigen competenties

Maslach Burnout Inventory (MBI)

Precies deze drie symptomen vormen de basis van de sinds midden jaren 80 veel gebruikte Maslach Burnout Inventory (MBI) voor het vaststellen van een burn-out. Stress - in het werk, het privéleven of beide - is de belangrijkste uitlokkende factor voor een burn-out. Daarbij is bovendien vastgesteld dat mensen die van zichzelf erg perfectionistisch zijn ingesteld, een grote mate van verantwoordelijkheidsgevoel dragen of erg sensitief zijn een groter risico lopen om met een burn-out te maken te krijgen.

Iets anders dan een depressie

Een burn-out moet niet verward worden met een depressie. Waar een depressie geschaard wordt onder de stemmingsstoornissen zien deskundigen een burn-out meer als een energiegerelateerde stoornis. Bovendien wordt bij een burn-out geen link gevonden met de neurotransmitter serotonine, wat bij een depressie wel het geval is.

Hoe wordt een burn-out behandeld?

Wanneer iemand een burn-out heeft dan is ingrijpen noodzakelijk. Stug doorgaan met werken - wat vaak al te lang is doorgegaan - heeft in dat geval geen zin en kan alleen maar leiden tot verergering van de klachten. Om te herstellen van een burn-out kan men therapie volgen. Vaak gaat dit om kortdurende therapie met een duur van twaalf tot vijftien weken. Dit kan ambulant of in een gespecialiseerd centrum waar men dagelijks intensieve therapie gericht op herstel volgt. In de therapie wordt allereerst gezocht naar de oorzaak van het probleem en wordt een inventarisatie gemaakt van de risicofactoren, die per persoon verschillen. Daarna worden de problemen aangepakt en wordt men aangeleerd hoe om te gaan met de problemen die tot de burn-out geleid hebben. Waar in het verleden nog wel werd geadviseerd om een paar maanden in alle rust thuis te blijven is dit idee anno 2020 achterhaald. Bij veel mensen bleek dit namelijk te leiden tot volledig en blijvend uitvallen en dat terwijl een burn-out niet gezien wordt als een grond voor arbeidsongeschiktheid. Niet zelden leidt het volgen van een behandeling van een burn-out tot de conclusie dat het maken van een carrière-switch raadzaam is.

Vergoeding van de kosten van een burn-out-behandeling

De kosten voor een volledig behandeltraject van een werknemer met een burn-out liggen gemiddeld rond de € 60.000 euro. Dit werd door ArboNed becijferd in 2016. Veel bedrijven zijn verzekerd tegen het uitvallen van personeel door gezondheidsproblemen, waaronder psychische klachten. Zij kunnen daardoor aanspraak maken op een vergoeding van de voor het behandeltraject gemaakte kosten door de verzekeraar. Problematisch bij de vergoeding van de kosten voor een behandeling van een burn-out is echter dat de burn-out als zodanig niet is opgenomen in de classificatie van psychische stoornissen DSM-5, zoals een depressie of een angststoornis dat bijvoorbeeld wel is. Om die reden wordt nog weleens door ggz-instellingen gepoogd om een burn-out onder een andere noemer te scharen zodat het behandeltraject wel vergoed wordt. Niet zelden kan ook wel verdedigd worden dat het bijvoorbeeld gaat om een ongedifferentieerde somatoforme stoornis, een aandoening die wel in de DSM-5 is opgenomen.

In 2018 werd ggz-aanbieder HSK Groep nog zwaar beboet door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) vanwege het onterecht anders labellen van werknemers met een burn-out om zo voor vergoeding van het behandeltraject in aanmerking te komen. Omdat het de ggz-instelling is die de diagnose stelt treft de werkgever hierin geen blaam en heeft dit voor de werkgever dan ook geen financiële consequenties. Het toont echt wel aan dat het voor werkgevers de moeite loont om op zoek te gaan naar een behandelaar die bereidwillig is om patiënten met een burn-out een diagnose te geven die een vergoeding door de verzekeraar rechtvaardigt.