Leerstoornissen: Oorzaken en soorten leerproblemen

Een leerling met leerstoornissen ondervindt aanzienlijke moeilijkheden bij het verwerven van kennis en vaardigheden. Deze problemen kunnen zich uiten in diverse gebieden, zoals begrijpend luisteren, spreken, lezen, schrijven, rekenen en aandachtvasthouding. Vaak hebben kinderen meerdere leerstoornissen tegelijkertijd en kunnen zij ook andere aandoeningen ervaren, zoals Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), wat de leerervaring nog uitdagender maakt. Speciale opvoedingsmethoden, hulpmiddelen en aanpassingen zijn essentieel om het kind te ondersteunen bij het omgaan met de leerstoornis.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van leerproblemen
• Risicofactoren
• Soorten leerstoornissen
• Auditieve verwerkingsstoornis
• Dyscalculie
• Dysgrafie
• Dyslexie
• Dyspraxie
• Visuele verwerkingsstoornis
• Risicogroepen
• Symptomen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van leerstoornissen
• Prognose
• Complicaties
• Preventie
• Praktische tips voor het omgaan met leerstoornissen
• Zorg goed voor jezelf
• Maak gebruik van hulpmiddelen en technologie
• Gebruik gestructureerde leerstrategieën
• Zoek professionele ondersteuning
• Wees geduldig en realistisch met jezelf
• Zoek een stimulerende omgeving
• Communiceer met anderen over je behoeften
• Hanteer een evenwichtig voedingspatroon
• Maak gebruik van positieve bekrachtiging
• Werk samen met anderen
• Wees flexibel met je leerdoelen
• Misvattingen rond leerstoornissen
• Leerstoornissen zijn een teken van lage intelligentie
• Kinderen met leerstoornissen zijn gewoon lui
• Leerstoornissen kunnen worden genezen
• Alle leerstoornissen zijn hetzelfde
• Leerstoornissen worden veroorzaakt door slechte opvoeding
• Medicatie kan leerstoornissen oplossen
• Volwassenen hebben geen last meer van leerstoornissen

Epidemiologie

Leerstoornissen, ofwel stoornissen in het vermogen om te leren en informatie effectief te verwerken, komen wereldwijd veel voor en zijn een belangrijke oorzaak van academische en sociale uitdagingen bij kinderen en volwassenen. De prevalentie varieert per type leerstoornis en is sterk afhankelijk van de diagnostische criteria en de populatie die wordt bestudeerd. De meest voorkomende leerstoornissen zijn dyslexie (lees- en schrijfstoornissen), dyscalculie (rekenstoornissen), en dysgrafie (schrijfstoornissen).

Prevalentie van leerstoornissen
Schattingen geven aan dat wereldwijd tussen de 5% en 15% van de kinderen een leerstoornis heeft. Dyslexie komt het meest voor, met een prevalentie van ongeveer 5 tot 10% van de kinderen. Dyscalculie en dysgrafie komen minder vaak voor, maar nog steeds in een significant aantal gevallen. De prevalentie kan variëren op basis van het land, de onderwijsomstandigheden en de beschikbare diagnostische hulpmiddelen.

Geslachtsverschillen
Onderzoeken tonen aan dat leerstoornissen vaker voorkomen bij jongens dan bij meisjes. Dit geldt vooral voor dyslexie en dyscalculie, waarbij jongens twee tot drie keer zo vaak gediagnosticeerd worden als meisjes. Er wordt aangenomen dat dit deels te maken heeft met biologische en genetische factoren, maar ook met verschillen in het onderwijssysteem en culturele verwachtingen.

Geografische variaties
De prevalentie van leerstoornissen verschilt ook geografisch, afhankelijk van factoren zoals toegang tot diagnostische zorg en onderwijsvoorzieningen. In landen met beperkte middelen kunnen leerstoornissen mogelijk minder vaak gediagnosticeerd worden, ondanks dat ze in werkelijkheid even vaak voorkomen.

Mechanisme

De exacte mechanismen die ten grondslag liggen aan leerstoornissen zijn complex en nog niet volledig begrepen. Er wordt echter aangenomen dat zowel genetische als omgevingsfactoren een rol spelen bij de ontwikkeling van leerstoornissen.

Genetische factoren
Er is bewijs dat genetische factoren een belangrijke rol spelen bij leerstoornissen, vooral bij dyslexie. Onderzoek heeft aangetoond dat leerstoornissen vaak in families voorkomen, wat suggereert dat genetische predisposities een invloed hebben. Verschillende genen die betrokken zijn bij hersenontwikkeling en -functie worden in verband gebracht met leerstoornissen, hoewel de precieze genetische mechanismen nog steeds onderwerp van onderzoek zijn.

Neurologische mechanismen
Hersenafwijkingen in specifieke gebieden, zoals het linker temporale gebied dat verantwoordelijk is voor taalverwerking, kunnen bijdragen aan leerstoornissen. Bij dyslexie bijvoorbeeld is er vaak sprake van een verminderde activiteit in het gebied dat betrokken is bij het herkennen van woorden en letters. Andere hersenfuncties zoals werkgeheugen, verwerkingssnelheid en visuele perceptie kunnen ook verstoord zijn bij mensen met leerstoornissen.

Omgevingsfactoren
Naast genetische factoren spelen omgevingsinvloeden ook een belangrijke rol. Kinderen die blootgesteld worden aan een minder stimulerende leeromgeving, zoals ongunstige gezinsomstandigheden of onvoldoende onderwijs, hebben mogelijk meer kans op het ontwikkelen van leerstoornissen. Vroege blootstelling aan een gebrek aan taalvaardigheid of verwaarlozing kan het risico op leerstoornissen verhogen.

Oorzaken van leerproblemen

Leerstoornissen zijn niet gerelateerd aan intelligentie, maar worden veroorzaakt door afwijkingen in de hersenen die de verwerking van informatie beïnvloeden. Deze afwijkingen zijn meestal aangeboren en kunnen worden beschouwd als neurologische verschillen. Ze worden vaak gedetecteerd tijdens de vroege ontwikkeling van een kind (aangeboren afwijkingen).

Risicofactoren

Verschillende factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van leerstoornissen, waaronder:

• de blootstelling aan omgevingsfactoren zoals loodvergiftiging
• genetische factoren die een rol spelen in de neurologische ontwikkeling
• zwangerschapscomplicaties, zoals middelenmisbruik door de moeder of prenatale blootstelling aan infecties
• Omgevingsstressoren, zoals een ongunstige thuissituatie of socio-economische uitdagingen

Soorten leerstoornissen

Auditieve verwerkingsstoornis

Een auditieve verwerkingsstoornis betreft problemen met de manier waarop de hersenen geluiden verwerken. Dit is niet het gevolg van slechthorendheid. Mensen met deze aandoening kunnen moeite hebben met:

• het onthouden van wat ze hebben gehoord
• het onderscheiden van geluiden uit achtergrondruis
• het volgen van gesproken aanwijzingen
• het herkennen van het verschil tussen soortgelijke klinkende woorden
• het leren lezen en spellen

Dyscalculie

Bij dyscalculie ondervindt een persoon aanzienlijke problemen met wiskunde, zoals het leren tellen, het herkennen van getallen, het oplossen van basiswiskundige problemen en het onthouden van vermenigvuldigingstabellen. Deze aandoening beïnvloedt de wiskundige redenering en numerieke verwerking.

Dysgrafie

Dysgrafie is een leerstoornis die het schrijven beïnvloedt, wat kan resulteren in slecht handschrift, problemen met spelling en moeilijkheden bij het verwoorden van gedachten op papier. Dit kan de academische prestaties en zelfexpressie van het kind beïnvloeden.

Dyslexie

Dyslexie betreft een leerstoornis die de taalverwerking beïnvloedt, wat het lezen en schrijven bemoeilijkt. Dyslexie kan ook problemen veroorzaken met grammatica, begrijpend lezen en mondelinge expressie. Kinderen met dyslexie hebben vaak moeite om gedachten te organiseren tijdens gesprekken en schriftelijke communicatie.

Dyspraxie

Dyspraxie beïnvloedt de motorische vaardigheden en coördinatie van een persoon. Bij jonge kinderen kan dyspraxie zich uiten in problemen zoals het vasthouden van een lepel of het strikken van veters. Naarmate ze ouder worden, kunnen ze moeite hebben met schrijven en typen. Dyspraxie kan ook gepaard gaan met spraakproblemen, overgevoeligheid voor zintuiglijke prikkels zoals fotofobie, en problemen met oogbewegingen en ruimtelijke waarneming.

Visuele verwerkingsstoornis

Mensen met een visuele verwerkingsstoornis hebben moeite met het interpreteren van visuele informatie. Dit kan leiden tot problemen met lezen en het onderscheiden van visueel vergelijkbare objecten. Vaak hebben ze ook moeite met hand-oogcoördinatie, wat de dagelijkse activiteiten kan beïnvloeden.

Risicogroepen

Er zijn verschillende risicofactoren die de kans vergroten dat een persoon een leerstoornis ontwikkelt. Deze kunnen genetisch, omgevingsgebonden of sociaal van aard zijn.

Kinderen met een familiegeschiedenis van leerstoornissen
Patiënten met een ouder of broer of zus die een leerstoornis heeft, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een leerstoornis zelf. Dit komt mogelijk door genetische overerving, maar kan ook samenhangen met gedeelde omgevingsfactoren, zoals opvoeding en onderwijs.

Vroegtijdige omgevingsfactoren
Kinderen die op jonge leeftijd blootgesteld worden aan risicofactoren zoals slecht onderwijs, taalachterstanden of verwaarlozing hebben meer kans om leerstoornissen te ontwikkelen. Onderwijsachterstanden kunnen de hersenontwikkeling beïnvloeden, wat de leercapaciteit belemmert.

Neurobiologische aandoeningen
Kinderen die geboren worden met bepaalde neurobiologische aandoeningen, zoals ADHD of autisme spectrum stoornissen, hebben een hoger risico op het ontwikkelen van leerstoornissen. Deze aandoeningen beïnvloeden vaak het werkgeheugen, de aandacht en de motorische vaardigheden, die allemaal van invloed kunnen zijn op leervermogen.

Geslachtsverschillen in risicogroepen
Zoals eerder vermeld, komen leerstoornissen vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Dit geldt vooral voor dyslexie en dyscalculie. Onderzoek suggereert dat biologische verschillen tussen de geslachten, zoals hersenstructuur en hormonale invloeden, hieraan ten grondslag kunnen liggen.

Symptomen

Leerstoornissen kunnen diverse symptomen veroorzaken die niet altijd direct zichtbaar zijn, omdat kinderen deze soms proberen te verbergen. Mogelijke symptomen zijn:

• concentratieproblemen bij het uitvoeren van taken
• een inconsistentie in aandacht voor detail, variërend van te weinig tot te veel
• een gebrek aan motivatie voor lezen of schrijven
• een traag werktempo
• moeilijkheden bij het begrijpen van abstracte concepten
• problemen met het volgen van instructies
• moeilijkheden bij het onthouden van informatie
• problemen met sociale interactie
• storend gedrag of emotionele uitbarstingen

Alarmsymptomen

Het vroegtijdig herkennen van leerstoornissen is essentieel voor het bieden van de juiste ondersteuning en interventie. Er zijn verschillende alarmsymptomen die wijzen op een mogelijk leerprobleem.

Moeite met lezen en schrijven
Kinderen die moeite hebben met het herkennen van letters, het spellen van woorden of het begrijpen van tekst, kunnen mogelijk een lees- of schrijfstoornis (dyslexie) hebben. Dit kan zich uiten in het omdraaien van letters of moeite met het associëren van geluiden met letters.

Moeite met rekenen
Dyscalculie wordt gekarakteriseerd door problemen met het begrijpen van getallen, het uitvoeren van berekeningen of het begrijpen van wiskundige concepten. Kinderen met deze stoornis kunnen moeite hebben met eenvoudige rekensommen of het begrijpen van tijd en hoeveelheden.

Problemen met motorische vaardigheden en handschrift
Kinderen met dysgrafie hebben vaak moeite met het schrijven van woorden en zinnen. Dit kan zich uiten in onduidelijke handschrift, moeite met het vasthouden van een pen of potlood, of het onvermogen om gedachten duidelijk op papier te zetten.

Problemen met werkgeheugen en concentratie
Kinderen met leerstoornissen hebben vaak ook moeite met werkgeheugen en concentratie. Ze kunnen moeite hebben met het onthouden van instructies, het volgen van complexe taken of het uitvoeren van meerdere stappen in een taak.

Diagnose en onderzoeken

Een vroege diagnose van leerstoornissen is cruciaal voor een succesvolle behandeling. Vaak wordt de diagnose gesteld wanneer een kind op school problemen vertoont. Ouders die zich zorgen maken over de leerprestaties van hun kind, doen er goed aan om dit te bespreken met de leerkracht of een zorgverlener. De diagnose omvat doorgaans een medisch onderzoek, beoordeling van de familiegeschiedenis, en evaluaties van intelligentie en schoolprestaties. Neuropsychologisch onderzoek kan ook nuttig zijn om de aard en de ernst van de leerstoornis vast te stellen.

Behandeling van leerstoornissen

Kinderen met leerstoornissen krijgen vaak gespecialiseerde onderwijsbegeleiding. Leraren passen hun lesmethoden aan op de sterke punten van het kind en zoeken naar manieren om zwakke punten te compenseren. Dit kan onder andere inhouden:

• Individuele begeleiding van het kind door een gespecialiseerd leraar
• Gebruik van technologie en hulpmiddelen zoals educatieve software en spraak-naar-tekst programma's
• Aanpassingen in het klaslokaal, zoals extra tijd voor toetsen of het gebruik van visuele hulpmiddelen
• Hulp van logopedisten en andere specialisten indien nodig
• Behandeling van bijkomende aandoeningen zoals ADHD of angststoornissen

Prognose

De prognose van leerstoornissen varieert sterk, afhankelijk van de ernst van de stoornis, het tijdstip van diagnose, en de beschikbaarheid van geschikte interventies. Met de juiste ondersteuning kunnen de meeste kinderen en volwassenen met een leerstoornis succes behalen in hun academische en professionele leven.

Uitkomst bij kinderen
Bij kinderen die vroegtijdig gediagnosticeerd worden en waar op tijd interventie plaatsvindt, zoals speciale begeleiding en onderwijs, is de prognose vaak goed. Vroege interventie kan het verschil maken in de mate van succes en het ontwikkelen van zelfvertrouwen in hun leervermogen.

Uitkomst bij volwassenen
Volwassenen die pas op latere leeftijd gediagnosticeerd worden, kunnen moeite hebben met het vinden van aangepaste werkplekken of opleiding, maar met de juiste begeleiding kunnen zij hun leerstoornissen leren beheersen en blijven functioneren in hun dagelijkse leven. Vroege behandeling en steun op de werkplek kunnen de negatieve gevolgen minimaliseren.

Langetermijneffecten
Bij gebrek aan behandeling kunnen leerstoornissen langdurige effecten hebben op academisch en sociaal functioneren, zoals laag zelfbeeld, slechte schoolprestaties, en moeite met het vinden van een passende carrière. De meeste mensen met leerstoornissen kunnen echter een succesvol leven leiden met de juiste aanpassingen en ondersteuning.

Complicaties

Wanneer leerstoornissen niet adequaat worden behandeld, kunnen er verschillende complicaties optreden, die zowel academisch als sociaal van aard zijn.

Academische en professionele uitdagingen
Mensen met onbehandelde leerstoornissen kunnen moeite hebben met school en later met hun carrière. Dit kan leiden tot lage prestaties, frustratie en een verminderde motivatie om te leren.

Sociaal-emotionele gevolgen
Leerstoornissen kunnen ook sociaal-emotionele gevolgen hebben, zoals een laag zelfbeeld, depressie, en angst. Deze kunnen ontstaan door de herhaalde negatieve ervaringen met leren en het gevoel niet goed genoeg te zijn in vergelijking met leeftijdsgenoten.

Verlies van academisch vertrouwen
Onbehandelde leerstoornissen kunnen leiden tot een verlies van academisch vertrouwen, waardoor kinderen of volwassenen zich ontmoedigd kunnen voelen om aan hun opleiding of carrière te werken.

Preventie

Hoewel leerstoornissen deels genetisch bepaald zijn, zijn er verschillende manieren waarop de kans op het ontwikkelen van een leerstoornis kan worden verminderd of de effecten ervan gemilderd.

Vroege interventie
Vroege herkenning en behandeling van leerstoornissen kunnen helpen om de gevolgen ervan te minimaliseren. Dit kan door het aanbieden van extra onderwijsondersteuning, logopedie, of andere therapieën om de specifieke leerproblemen aan te pakken.

Ouderbegeleiding en opvoedingsondersteuning
Ouders kunnen ondersteund worden in hun rol als opvoeders door middel van trainingen en begeleiding in hoe zij kinderen met leerstoornissen het beste kunnen ondersteunen. Het ontwikkelen van een ondersteunende thuisomgeving is essentieel voor het succes van een kind met een leerstoornis.

Toegang tot passend onderwijs
Het aanbieden van onderwijs dat is aangepast aan de behoeften van kinderen met leerstoornissen is essentieel. Dit kan onder meer bestaan uit kleinere klassen, extra tijd voor opdrachten, en hulpmiddelen zoals audioboeken of spraakherkenningstechnologie.

Praktische tips voor het omgaan met leerstoornissen

Zorg goed voor jezelf

Het omgaan met een leerstoornis kan uitdagingen met zich meebrengen, maar het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Leerstoornissen kunnen invloed hebben op je vermogen om te lezen, schrijven of rekenen, maar dit betekent niet dat je minder intelligent bent. Het begint met het accepteren van je leerstoornis en het erkennen van je sterke punten. Zorg voor een gezond dieet, voldoende slaap en regelmatige lichaamsbeweging om zowel je geestelijke als fysieke welzijn te ondersteunen.

Maak gebruik van hulpmiddelen en technologie

Er zijn veel hulpmiddelen en technologieën beschikbaar die je kunnen helpen bij het omgaan met een leerstoornis. Lees- en schrijfhulpmiddelen, zoals tekst-naar-spraaksoftware of spellingscorrectie-apps, kunnen je ondersteunen bij het verwerken van teksten. Voor wiskundige problemen zijn er apps die je stapsgewijs door berekeningen begeleiden. Het gebruik van visuele hulpmiddelen, zoals grafieken, schema’s en kleuren, kan ook nuttig zijn om informatie beter te organiseren en te onthouden.

Gebruik gestructureerde leerstrategieën

Wanneer je met een leerstoornis te maken hebt, kan het handig zijn om gestructureerde leerstrategieën te gebruiken. Maak een gedetailleerde planning van je leeractiviteiten en werk stap voor stap door het materiaal. Het opdelen van taken in kleinere delen maakt het gemakkelijker om te focussen en te voorkomen dat je overweldigd raakt. Probeer bovendien herhaling en actieve herziening, waarbij je regelmatig terugkomt op eerder geleerde stof.

Zoek professionele ondersteuning

Professionele hulp, zoals logopedie, psychologische begeleiding of gespecialiseerde tutoren, kan van grote waarde zijn bij het omgaan met een leerstoornis. Een logopedist kan bijvoorbeeld helpen bij taal- of leesproblemen, terwijl een psycholoog kan ondersteunen bij de emotionele gevolgen van een leerstoornis. Speciale bijles van een leraar met ervaring in leerstoornissen kan je helpen om je leerstrategieën verder te ontwikkelen.

Wees geduldig en realistisch met jezelf

Het is belangrijk om geduldig en realistisch met jezelf te zijn. Leerstoornissen kunnen het leerproces vertragen, maar dit betekent niet dat je niet succesvol kunt zijn. Het is normaal om obstakels tegen te komen, maar blijf doorzetten en vier kleine overwinningen. Geef jezelf de tijd om te leren en zoek steun van anderen wanneer je dat nodig hebt.

Zoek een stimulerende omgeving

Een rustige en georganiseerde leeromgeving kan je helpen om je beter te concentreren en afleidingen te minimaliseren. Zorg ervoor dat je werkplek goed verlicht is en dat er zo min mogelijk afleiding is, zoals lawaai of rommel. Het kan ook nuttig zijn om te werken in korte, gefocuste sessies met regelmatige pauzes om je energie en concentratie op peil te houden.

Communiceer met anderen over je behoeften

Het kan nuttig zijn om je leerstoornis bespreekbaar te maken bij leraren, familieleden of collega’s, zodat zij begrijpen waar je tegenaan loopt en hoe ze je kunnen ondersteunen. Dit kan helpen om misverstanden te voorkomen en ervoor zorgen dat je de nodige hulpmiddelen en aanpassingen krijgt. Bijvoorbeeld, het verlengen van de tijd voor examens of het aanbieden van extra begeleiding kan je helpen om je potentieel optimaal te benutten.

Hanteer een evenwichtig voedingspatroon

Je voedingspatroon speelt een belangrijke rol in je algehele welzijn en kan helpen om je concentratie en geheugen te verbeteren. Kies voor een evenwichtig voedingspatroon met veel groenten, fruit, volle granen en eiwitten om je energieniveau stabiel te houden. Vermijd overmatige suiker- of cafeïneconsumptie, omdat deze je concentratie kunnen verstoren. Omega-3-vetzuren, te vinden in vette vis, kunnen ook gunstig zijn voor de hersenfunctie.

Maak gebruik van positieve bekrachtiging

Positieve bekrachtiging is een krachtige manier om motivatie en zelfvertrouwen op te bouwen. Beloningen voor het behalen van doelen of het succesvol afronden van een taak kunnen je aanmoedigen om door te gaan, ook wanneer het moeilijk is. Denk hierbij aan het geven van complimenten voor je inspanningen of het plannen van een leuke activiteit nadat je een leerdoel hebt behaald.

Werk samen met anderen

Het kan nuttig zijn om samen te werken met anderen, zoals klasgenoten, vrienden of familieleden, die je kunnen helpen bij het leren of bij het vinden van oplossingen voor bepaalde uitdagingen. Het delen van ideeën en het krijgen van feedback van anderen kan nieuwe inzichten bieden en je helpen om obstakels te overwinnen. Je hoeft het niet alleen te doen; het werken in teamverband kan zowel sociale steun bieden als je leerproces verbeteren.

Wees flexibel met je leerdoelen

Wees flexibel met je verwachtingen en leerdoelen. Als je merkt dat een bepaalde benadering of strategie niet werkt, aarzel dan niet om nieuwe methoden uit te proberen. De manier waarop je leert is persoonlijk, dus zoek naar wat voor jou het beste werkt. Het is belangrijk om met een open geest te blijven leren en je aanpak aan te passen wanneer dat nodig is.

Misvattingen rond leerstoornissen

Leerstoornissen zijn complexe neurobiologische aandoeningen die het leervermogen beïnvloeden. Er bestaan veel misverstanden over deze stoornissen, wat kan leiden tot verkeerde aannames en inadequate ondersteuning.

Leerstoornissen zijn een teken van lage intelligentie

Leerstoornissen hebben niets te maken met intelligentie. Patiënten met dyslexie, dyscalculie of dysgrafie kunnen een gemiddeld of zelfs bovengemiddeld IQ hebben. De moeilijkheden ontstaan door specifieke neurologische verschillen in de verwerking van informatie in de hersenen.

Kinderen met leerstoornissen zijn gewoon lui

Veel mensen denken dat kinderen met leerstoornissen zich gewoon niet genoeg inspannen, maar in werkelijkheid moeten ze vaak harder werken dan hun leeftijdsgenoten. De stoornis zorgt ervoor dat bepaalde leerprocessen minder vanzelfsprekend verlopen, wat extra inspanning en ondersteuning vereist.

Leerstoornissen kunnen worden genezen

Er bestaat geen genezing voor leerstoornissen. Ze zijn een levenslange uitdaging, maar met de juiste ondersteuning en strategieën kunnen patiënten leren omgaan met hun moeilijkheden en succes behalen in hun studie en werk.

Alle leerstoornissen zijn hetzelfde

Er zijn verschillende soorten leerstoornissen, en elk heeft unieke kenmerken. Dyslexie heeft bijvoorbeeld betrekking op lezen en schrijven, terwijl dyscalculie betrekking heeft op rekenen. Elke stoornis vereist een andere benadering en ondersteuning.

Leerstoornissen worden veroorzaakt door slechte opvoeding

Een veelvoorkomende misvatting is dat leerstoornissen voortkomen uit een gebrek aan discipline of slechte opvoeding. In werkelijkheid hebben deze stoornissen een neurologische basis en zijn ze niet het gevolg van externe factoren zoals opvoedingsstijl of motivatie.

Medicatie kan leerstoornissen oplossen

Hoewel medicatie in sommige gevallen kan helpen bij bijkomende problemen zoals psychische stoornissen of aandachtsproblemen, is het geen oplossing voor leerstoornissen zelf. Behandelingen richten zich meestal op aanpassingen, educatieve therapie en specifieke leermethoden.

Volwassenen hebben geen last meer van leerstoornissen

Leerstoornissen verdwijnen niet met de leeftijd. Volwassenen met leerstoornissen kunnen nog steeds moeilijkheden ondervinden, vooral in werksituaties waar lezen, schrijven of rekenen vereist is. Gelukkig kunnen ze met aangepaste strategieën en hulpmiddelen effectief functioneren.

Lees verder

• Dyscalculie: Rekenkundige leerstoornis bij kind
• Dysgrafie: Leerstoornis - Problemen met schrijven & motoriek
• Dyslexie: Leerstoornis - Moeite met lezen en spellen