Rapunzel-syndroom: Opgesloten haarbal (bezoar) in de maag
Bij patiënten die hun haar opeten, bijvoorbeeld door de aandoening pica of trichotillomanie, ontwikkelt zich mogelijk het Rapunzel-syndroom. Hierbij ontstaat geleidelijk een opgesloten haarbal (bezoar) in de maag. Deze haarbal veroorzaakt maag- en darmklachten zoals diarree, braken, misselijkheid en een verminderde eetlust. De arts moet deze haarbal chirurgisch of via andere manieren verwijderen zodat de symptomen verminderen. Daarnaast is ook een uitgebreide psychologische behandeling en ondersteuning van de omgeving van patiënten met deze ziekte nodig. Af en toe ontstaan levensbedreigende complicaties door een vastzittende bezoar, zoals een buikvliesontsteking of een maagperforatie. De aandoening is tot slot vernoemd naar een sprookje van de gebroeders Grimm. Hierin laat de opgesloten Rapunzel haar lange haar langs een torenraam zakken, zodat een prins via dit haar naar boven kan klimmen om haar te redden.
Epidemiologie van aandoening
Bijna 70% van de patiënten met het Rapunzel-syndroom zijn vrouwen jonger dan twintig jaar. Zeer sporadisch zijn ook peuters en vijftigplussers getroffen. Vrouwen of meisjes lijden vaker dan mannen of jongens aan het Rapunzel-syndroom, omdat hun haarlokken doorgaans langer zijn en lange haren eerder in de slijmvliezen van de maag vast komen te zitten.
Oorzaken van opgesloten haarbal in maag
Het Rapunzel-syndroom is een uiterst zeldzame aandoening waarbij een patiënt haar eet dat in de war raakt en opgesloten raakt in de maag. Hierdoor ontstaat een trichobolaire (haarbal), die een lange staart heeft die zich uitstrekt tot in de dunne darm.
Risicofactoren van eten van haar
Sommige patiënten met een verstandelijke beperking en bepaalde psychiatrische aandoeningen eten hun eigen haar op (trichofagie). Deze patiënten lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van het Rapunzel-syndroom. Er zijn twee specifieke
psychiatrische aandoeningen waarbij patiënten hun haar opeten, namelijk pica en trichotillomanie.

Zwangere vrouweten eten soms niet-eetbare dingen (pica) /
Bron: PublicDomainPictures, PixabayPica
Pica komt van het Latijnse woord voor ‘ekster’ omdat deze vogel ongewone eetgewoonten heeft. Bij de aandoening hunkert een patiënt naar en het eten van niet-voedzame, niet-voedingsstoffen zoals klei, vuil, papier, zeep, doek, wol, steentjes en haar. Pica is redelijk normaal bij
baby’s of peuters omdat ze per ongeluk niet-voedingsstoffen innemen. Pica komt het vaakst als ziekte tot uiting bij kinderen, zwangere vrouwen en bij patiënten met een verstandelijke beperking, zoals een
autismespectrumstoornis.
Trichotillomanie
Patiënten met
trichotillomanie voelen zich gedwongen om hun haar uit te trekken, vaak tot op het punt van zichtbaar haarverlies. Het komt heel vaak voor dat patiënten dan spelen met de verwijderde haarlokken. Het knabbelen op de haarwortel of het in de mond happen van het haar doet deze patiënten ontspannen. Circa één op de vier patiënten met trichotillomanie ontwikkelt een haarbal in de maag door het eten van het haar.
Symptomen
Het duurt gewoonlijk zes tot twaalf maanden voordat zich een haarbal ontwikkelt in de maag. Naarmate er meer haar wordt verbruikt en niet kan worden verteerd, wordt de haarbal groter. Pas na vele jaren veroorzaakt deze haarbal effectief symptomen.
85 tot 95% van de patiënten met het Rapunzel-syndroom presenteert zich met acute epigastrische pijn (pijn boven het maaggebied), fragmentarisch haarverlies op de hoofdhuid,
buikpijn,
misselijkheid en
braken (onmiddellijk na de maaltijd). Andere symptomen van het Rapunzel-syndroom zijn een
opgeblazen maag, een
verminderde eetlust,
gewichtsverlies en
obstipatie of
diarree.
Diagnose en onderzoeken
De arts bevraagt de patiënt of ouders want hij wil weten of er een geschiedenis is van trichotillomanie en het eten van voorwerpen, zoals klei of dierenharen. Een ernstig
stinkende adem en een fragmentarisch
haarverlies bieden zijn kenmerkend bij het lichamelijk onderzoek.
Beeldvormende onderzoeken onthullen de bezoar (haarbal). De gouden standaard voor de diagnose is een
gastroscopie (
inwendig kijkonderzoek van de maag). Het is hiermee eveneens mogelijk om een
biopsie (stukje weefsel wegnemen en microscopisch laten onderzoeken) en soms is deze procedure ook inzetbaar voor het behandelen van de vastzittende bezoar.
Behandeling van bezoar
Medisch
Meestal is een operatie vereist om de haarbal in één stuk te verwijderen. Het is ook mogelijk om de haarbal op te lossen met chemicaliën, deze op te splitsen in kleinere stukjes met een laser of te verwijderen via een endoscopie (via een buisje dat door de mond en in de maag wordt geleid). Deze methoden zijn echter over het algemeen minder succesvol dan chirurgie. Zowel trichofagie als pica komen tot stand bij patiënten met een
ijzertekort. Sommige patiënten stoppen namelijk met het eten van haar of het haartrekken wanneer ze een behandeling krijgen voor ijzerdeficiëntie.
Psychologisch
Een psychologische behandeling is eveneens aanbevolen om het toekomstige dwangmatig opeten van het haar te voorkomen. Dit is vooral belangrijk voor patiënten met trichotillomanie of
stressgerelateerde pica, omdat ze mogelijk opnieuw het risico lopen om het Rapunzel-syndroom te ontwikkelen. Het betrekken van de omgeving (ouders, partner, …) bij een psychologische behandeling is belangrijk. Ze leren hierbij hun geliefde te ondersteunen zodat het gedrag gemakkelijker kan stoppen. Daarnaast kampen ze soms ook met problemen door de impact die het Rapunzel-syndroom veroorzaakt.
Complicaties van Rapunzel-syndroom
Enkele bekende complicaties door het Rapunzel-syndroom zijn:
Sporadisch komen patiënten te overlijden door het Rapunzel-syndroom.
Lees verder