Sensorineuraal gehoorverlies: Schade aan gehoorzenuw

Sensorineuraal gehoorverlies, ook bekend als perceptief gehoorverlies of sensorineurale doofheid, is een vorm van gehoorverlies die ontstaat door schade aan het binnenoor of de gehoorzenuw, die signalen van het oor naar de hersenen transporteert. Deze schade kan aanwezig zijn bij de geboorte door diverse genetische syndromen of infecties, of later in het leven ontstaan door factoren zoals blootstelling aan lawaai, bepaalde ziekten, of medicatiegebruik. Symptomen kunnen variëren van moeite met horen in lawaaierige omgevingen tot het ervaren van mompelende stemmen. Hoewel ondersteunende behandelingen beschikbaar zijn, is het gehoorverlies in de meeste gevallen permanent.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van sensorineurale doofheid
• Aangeboren
• Verworven
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen van sensorineuraal gehoorverlies
• Gehoor
• Andere tekenen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van sensorineuraal gehoorverlies
• Prognose van perceptief gehoorverlies
• Complicaties
• Communicatieproblemen
• Sociale isolatie en depressie
• Evenwichtsproblemen
• Cognitieve achteruitgang
• Tinnitus (oorsuizen)
• Veiligheidsrisico's
• Preventie van sensorineuraal gehoorverlies
• Praktische tips voor het omgaan met sensorineuraal gehoorverlies
• Laat je gehoor regelmatig controleren
• Gebruik gehoorapparaten of cochleaire implantaten
• Bescherm je gehoor tegen verdere schade
• Verhoog de contrasten in geluiden
• Zorg voor een ondersteunend communicatie-omgevingen
• Ondersteun je gehoor met therapie
• Maak gebruik van hulpmiddelen bij het luisteren
• Gebruik de juiste geneesmiddelen indien nodig
• Zorg voor je algemene gezondheid
• Misvattingen rond sensorineuraal gehoorverlies
• Sensorineuraal gehoorverlies kan alleen door ouderdom ontstaan
• Sensorineuraal gehoorverlies kan altijd volledig worden genezen
• Sensorineuraal gehoorverlies veroorzaakt altijd gehoorverlies in beide oren
• Alleen harde geluiden kunnen sensorineuraal gehoorverlies veroorzaken
• Sensorineuraal gehoorverlies komt altijd met andere symptomen zoals duizeligheid
• Sensorineuraal gehoorverlies komt altijd snel op en is plotseling
• Behandeling van sensorineuraal gehoorverlies is altijd kostbaar en niet toegankelijk

Epidemiologie

Sensorineuraal gehoorverlies is een veelvoorkomende aandoening die de werking van de gehoorzenuw of het binnenoor aantast. Het komt voor in diverse leeftijdsgroepen en kan variëren van mild tot ernstig gehoorverlies. De prevalentie van sensorineuraal gehoorverlies neemt toe met de leeftijd, maar het kan ook op jongere leeftijd voorkomen door genetische factoren, infecties, of blootstelling aan schadelijke geluiden.

Prevalentie
Sensorineuraal gehoorverlies treft wereldwijd miljoenen mensen. De prevalentie neemt aanzienlijk toe met de leeftijd: ongeveer 30% van de mensen boven de 65 jaar heeft enige mate van gehoorverlies, en bij ouderen boven de 75 jaar is dit percentage nog hoger. Bij jonge volwassenen komt sensorineuraal gehoorverlies veel minder vaak voor, maar kan het nog steeds optreden door erfelijke aandoeningen of blootstelling aan harde geluiden.

Geografische variatie
Sensorineuraal gehoorverlies komt over de hele wereld voor, maar de prevalentie kan variëren afhankelijk van geografische locatie, levensstijl en toegang tot medische zorg. In ontwikkelde landen zijn er vaak betere mogelijkheden voor vroege diagnose en behandeling, wat de prevalentie en het beloop van de aandoening kan beïnvloeden.

Geslachtsverschillen
Hoewel sensorineuraal gehoorverlies zowel bij mannen als vrouwen voorkomt, wordt het vaker waargenomen bij mannen, vooral in oudere leeftijdsgroepen. Dit kan gedeeltelijk worden verklaard door verschillen in beroepsomstandigheden (bijvoorbeeld langdurige blootstelling aan lawaai) en andere omgevingsfactoren.

Mechanisme

Sensorineuraal gehoorverlies ontstaat door schade aan de haarcellen in het binnenoor of de gehoorzenuw zelf. De haarcellen in het slakkenhuis (cochlea) zijn verantwoordelijk voor het omzetten van geluidsgolven in elektrische signalen die naar de hersenen worden gestuurd. Schade aan deze cellen, die niet kunnen regenereren, leidt tot permanent gehoorverlies.

Schade aan haarcellen
De meest voorkomende oorzaak van sensorineuraal gehoorverlies is schade aan de haarcellen in de cochlea, die verantwoordelijk zijn voor het detecteren van geluidsgolven. Deze schade kan optreden door veroudering (presbyacusis), blootstelling aan lawaai, genetische factoren, of bepaalde ziekten.

Aantasting van de gehoorzenuw
In sommige gevallen kan de gehoorzenuw zelf beschadigd raken, wat leidt tot gehoorverlies. Dit kan het gevolg zijn van genetische aandoeningen, infecties, tumoren, of andere neurologische aandoeningen die de zenuwfunctie verstoren.

Verlies van gehoor door veroudering (presbyacusis)
Presbyacusis is een veelvoorkomende vorm van sensorineuraal gehoorverlies die geleidelijk optreedt bij ouderen. Het is vaak het gevolg van de natuurlijke veroudering van het gehoororgaan en kan de hogere frequenties het meest aantasten, wat het moeilijk maakt om bijvoorbeeld spraak duidelijk te horen.

Oorzaken van sensorineurale doofheid

Bij sensorineuraal gehoorverlies ontstaat schade aan de gehoorzenuw in het binnenoor. Dit is de zenuw die van het oor naar de hersenen loopt. Het binnenste deel van het oor bevat kleine haarcellen (zenuwuiteinden), die geluiden in elektrische signalen omzetten. De zenuwen dragen deze signalen vervolgens over naar de hersenen. Perceptief gehoorverlies resulteert uit schade aan deze speciale cellen of aan de zenuwvezels in het binnenoor. Soms is het gehoorverlies het gevolg van schade aan de zenuw die de signalen naar de hersenen transporteert. Soms is de precieze oorzaak onbekend, maar vaak is de gehooraandoening aangeboren of verworven en zijn de oorzaken hiervan bekend.

Aangeboren

Genetische aandoeningen
Recessieve, dominante, X-gebonden of mitochondriale genetische mutaties kunnen de structuur of het metabolisme van het binnenoor aantasten. Deze genetische oorzaken kunnen leiden tot gehoorverlies dat vanaf de geboorte aanwezig is of zich later in het leven ontwikkelt. Voorbeelden van genetische aandoeningen die leiden tot sensorineuraal gehoorverlies zijn onder andere het Usher-syndroom (doofblindheid), het Stickler-syndroom (bindweefselaandoening), de ziekte van Charcot-Marie-Tooth (aantasting van perifere zenuwen), en het Muckle-Wells-syndroom (aandoening met symptomen aan huid en koorts).

Infecties
Sensorineurale doofheid kan bij de geboorte aanwezig zijn door infecties die de moeder tijdens de zwangerschap op haar baby overbrengt. Voorbeelden van dergelijke infecties zijn toxoplasmose, het cytomegalovirus, rodehond, en herpes.

Structurele afwijkingen
Wanneer de gehoorzenuwen niet goed ontwikkeld zijn of er afwijkingen aan het slakkenhuis aanwezig zijn, kan een patiënt perceptief gehoorverlies ontwikkelen. Een abnormale ontwikkeling van het binnenoor kan ook optreden bij sommige genetische syndromen, zoals het LAMM-syndroom (labyrintische aplasie, microtie en microdontie), het Pendred-syndroom, het branchio-oto-nier syndroom en het CHARGE-syndroom.

Verworven

Sensorineuraal gehoorverlies kan zich ook later in het leven ontwikkelen, zowel bij kinderen als volwassenen. Deze verworven vorm van gehoorverlies kan veroorzaakt worden door verschillende factoren:

• Leeftijdsgebonden gehoorverlies (presbyacusis)
• Blootstelling aan luide geluiden (zoals in nachtclubs, bij vuurwapens, of machines)
• Diabetes mellitus (suikerziekte)
• Een bloedvataandoening
• Een immuunziekte
• Een jodiumtekort / hypothyreoïdie (te traag werkende schildklier)
• Een letsel of een hoofdtrauma
• Een tumor, zoals een akoestisch neuroom (goedaardige tumor in de hersenzenuw)
• Het gebruik van bepaalde medicijnen en chemicaliën (ototoxiciteit) zoals onder andere butyl nitriet, koolstofdisulfide, styreen, koolmonoxide, zware metalen (tin, lood, mangaan, kwik), hexaan, ethylbenzeen, tolueen en xyleen, trichloorethyleen, organische fosfaatpesticiden
• Infecties, zoals meningitis (hersenvliesontsteking), de bof (virale infectie met gezwollen oorspeekselklieren), roodvonk, mazelen, aids, het Ramsay Hunt-syndroom type II (herpes zoster oticus)
• De ziekte van Ménière (aandoening met duizeligheid, oorsuizen, en gehoorverlies)

Het meest voorkomende type sensorineuraal gehoorverlies is leeftijdsgebonden gehoorverlies, gevolgd door door lawaai veroorzaakt gehoorverlies (akoestisch trauma).

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die het risico op het ontwikkelen van sensorineuraal gehoorverlies verhogen. Deze factoren kunnen variëren van genetische aanleg tot omgevingsfactoren zoals geluidsoverlast.

Erfelijke factoren
Sensorineuraal gehoorverlies kan erfelijk zijn. Genetische mutaties kunnen leiden tot aangeboren of vroeg optredend gehoorverlies. Bij sommige erfelijke vormen van gehoorverlies is het verlies progressief en wordt het ernstiger naarmate de persoon ouder wordt.

Blootstelling aan lawaai
Langdurige blootstelling aan harde geluiden is een belangrijke risicofactor voor sensorineuraal gehoorverlies. Dit komt vaak voor bij mensen die in lawaaierige omgevingen werken, zoals bouwplaatsen of fabrieken, of bij muzikanten die constant aan hoge geluidsniveaus worden blootgesteld. Het gebruik van gehoorbescherming kan het risico op schade aanzienlijk verminderen.

Ziekten en aandoeningen
Bepaalde ziekten kunnen bijdragen aan het ontstaan van sensorineuraal gehoorverlies, zoals infecties (bijvoorbeeld meningitis), auto-immuunziekten, en tumoren. Ook kan diabetes het risico verhogen door de schadelijke effecten op de bloedvaten in het binnenoor.

Medicijnen
Sommige medicijnen, zoals bepaalde antibiotica (aminoglycosiden) en chemotherapeutische middelen, kunnen schadelijk zijn voor het binnenoor en leiden tot gehoorverlies. Dit effect wordt ototoxiciteit genoemd.

Risicogroepen

Sensorineuraal gehoorverlies komt voor in verschillende populaties, maar bepaalde groepen hebben een verhoogd risico.

Ouderen
De prevalentie van sensorineuraal gehoorverlies neemt toe met de leeftijd. Bij ouderen is de kans groter dat ze last krijgen van presbyacusis, een vorm van gehoorverlies die samenhangt met veroudering van het gehoororgaan.

Mensen die werken in lawaaierige omgevingen
Mensen die worden blootgesteld aan lawaai op de werkplek lopen een verhoogd risico op sensorineuraal gehoorverlies. Dit geldt met name voor beroepen in de bouw, de muziekindustrie, en de luchtvaart.

Mensen met een familiegeschiedenis van gehoorverlies
Mensen met een familiegeschiedenis van gehoorverlies, vooral in de jonge volwassenheid, lopen een verhoogd risico op erfelijk sensorineuraal gehoorverlies.

Symptomen van sensorineuraal gehoorverlies

Gehoor

Patiënten met sensorineuraal gehoorverlies ervaren vaak moeilijkheden bij het horen van bepaalde geluiden, vooral in omgevingen met veel achtergrondgeluid. Ze kunnen moeite hebben met het volgen van gesprekken, vooral wanneer meerdere mensen tegelijk praten. Vaak worden hogere tonen, zoals de klanken van de letters ‘s’ of ‘th’, moeilijk te onderscheiden. Mannenstemmen zijn doorgaans gemakkelijker te verstaan dan vrouwenstemmen, en soms lijken andere stemmen mompelend of gedempt.

Andere tekenen

Naast gehoorproblemen kunnen patiënten ook andere symptomen ervaren, zoals evenwichtsproblemen of duizeligheid. Deze symptomen komen vaak voor bij aandoeningen zoals de ziekte van Ménière of een akoestisch neuroom. Daarnaast kunnen patiënten last hebben van tinnitus (oorsuizen), waarbij ze constant of intermitterend geluiden in hun oren horen, zoals ruisen of piepen.

Alarmsymptomen

Er zijn verschillende alarmsymptomen die kunnen wijzen op sensorineuraal gehoorverlies. Deze symptomen kunnen variëren afhankelijk van de oorzaak van het gehoorverlies en kunnen soms plotseling optreden.

Gehoorverlies
Het meest voor de hand liggende symptoom van sensorineuraal gehoorverlies is een verminderd vermogen om geluiden te horen. Dit kan beginnen als een geleidelijk verlies van hoge tonen en kan later ernstiger worden, waardoor spraak moeilijk te begrijpen is.

Moeite met het begrijpen van spraak
Patiënten met sensorineuraal gehoorverlies kunnen moeite hebben met het verstaan van gesprekken, vooral in drukke omgevingen of wanneer mensen zacht spreken. Dit kan leiden tot misverstanden en communicatieproblemen.

Tinnitus
Tinnitus, of het horen van geluiden zoals ruis, piepen of zoemen, kan een bijkomend symptoom zijn van sensorineuraal gehoorverlies. Dit kan zowel in stilte als in omgevingen met weinig geluid optreden.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van sensorineuraal gehoorverlies wordt gesteld door middel van een uitgebreide medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en verschillende audiometrische tests. Omdat het binnenoor niet direct toegankelijk is, maakt de arts gebruik van beeldvormende technieken zoals een MRI-scan om structurele afwijkingen of tumoren op te sporen. Daarnaast kunnen onderzoeken zoals otoscopie (inspectie van het oor) en tympanometrie (beoordeling van de middenoorfunctie) worden uitgevoerd om andere oorzaken van gehoorverlies uit te sluiten.

Behandeling van sensorineuraal gehoorverlies

Anno augustus 2024 is er nog steeds geen genezing voor sensorineuraal gehoorverlies, maar verschillende ondersteunende behandelingen kunnen het gehoor verbeteren of de communicatie vergemakkelijken. Gehoorapparaten, telefoonversterkers en andere hulpmiddelen kunnen nuttig zijn voor mensen met mild tot matig gehoorverlies. Bij ernstiger gevallen kan een cochleair implantaat worden overwogen, waarbij een operatie nodig is om een elektronisch apparaat in het binnenoor te plaatsen. Dit implantaat versterkt geluiden, maar herstelt het natuurlijke gehoor niet volledig. Patiënten kunnen ook baat hebben bij spraakafzien (liplezen) en het leren van gebarentaal om de communicatie te verbeteren.

Prognose van perceptief gehoorverlies

De prognose van sensorineuraal gehoorverlies is afhankelijk van de ernst van de schade aan de haarcellen of de gehoorzenuw. In veel gevallen is gehoorverlies permanent en kan het niet volledig worden hersteld.

Zonder behandeling
Zonder behandeling kan sensorineuraal gehoorverlies leiden tot progressief verlies van het gehoor. Patiënten kunnen moeite hebben met communicatie, wat hun kwaliteit van leven kan beïnvloeden.

Met behandeling
Hoewel sensorineuraal gehoorverlies niet kan worden genezen, kunnen behandelingen zoals hoortoestellen en cochleaire implantaten de symptomen verlichten en de communicatie verbeteren.

Complicaties

Sensorineuraal gehoorverlies kan leiden tot een aantal complicaties die de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk beïnvloeden:

Communicatieproblemen

Patiënten kunnen moeite hebben om gesprekken te volgen, vooral in situaties met achtergrondgeluid of wanneer meerdere mensen tegelijk praten. Dit kan leiden tot misverstanden, frustratie, en sociale isolatie.

Sociale isolatie en depressie

Gehoorverlies kan leiden tot gevoelens van eenzaamheid en isolatie, omdat communicatie moeilijker wordt. Dit kan op zijn beurt bijdragen aan de ontwikkeling van depressie en angst.

Evenwichtsproblemen

Aangezien het binnenoor ook verantwoordelijk is voor het evenwicht, kunnen sommige patiënten last krijgen van duizeligheid of evenwichtsproblemen. Dit verhoogt het risico op vallen en verwondingen, vooral bij ouderen.

Cognitieve achteruitgang

Er zijn aanwijzingen dat gehoorverlies geassocieerd is met een verhoogd risico op cognitieve achteruitgang en dementie. Dit kan te wijten zijn aan de verminderde stimulatie van de hersenen door het verlies van auditieve input.

Tinnitus (oorsuizen)

Veel patiënten met sensorineuraal gehoorverlies ervaren ook tinnitus, een aandoening waarbij ze constant of intermitterend geluiden horen zoals ruisen, piepen of zoemen. Dit kan bijzonder storend en stressvol zijn.

Veiligheidsrisico's

Het verminderd gehoorvermogen kan leiden tot een verhoogd risico op ongevallen, omdat patiënten mogelijk waarschuwingssignalen zoals claxons, sirenes of andere gevaarlijke geluiden niet horen.

Preventie van sensorineuraal gehoorverlies

Het is mogelijk om het risico op sensorineuraal gehoorverlies te verminderen door bepaalde voorzorgsmaatregelen te nemen:

• Bescherming tegen lawaai: Vermijd blootstelling aan harde geluiden of gebruik gehoorbescherming in lawaaierige omgevingen, zoals oordopjes of geluiddempende koptelefoons.
• Vermijd ototoxische stoffen: Beperk het gebruik van ototoxische medicijnen en chemicaliën, zoals bepaalde antibiotica en chemotherapeutische middelen, die schadelijk kunnen zijn voor het gehoor.
• Vaccinaties en preventie van infecties: Zorg ervoor dat je gevaccineerd bent tegen ziekten zoals meningitis, die gehoorverlies kunnen veroorzaken. Behandel infecties tijdig om complicaties te voorkomen.
• Veiligheid bij hoofdtrauma: Bescherm het hoofd bij risicovolle activiteiten om hoofdtrauma's te voorkomen, die kunnen leiden tot gehoorverlies.
• Regelmatige controle van de gehoorgezondheid: Laat regelmatig je gehoor testen, vooral als je risico loopt door leeftijd, beroep, of medische voorgeschiedenis.

Praktische tips voor het omgaan met sensorineuraal gehoorverlies

Laat je gehoor regelmatig controleren

Sensorineuraal gehoorverlies kan geleidelijk optreden, dus het is belangrijk om regelmatig je gehoor te laten controleren, vooral als je merkt dat je moeite hebt met horen in drukke omgevingen of bij het luisteren naar specifieke tonen. Vroege detectie kan helpen bij het vinden van de juiste behandelingsopties en het optimaliseren van je luisterervaring.

Gebruik gehoorapparaten of cochleaire implantaten

Afhankelijk van de ernst van het gehoorverlies, kan het dragen van een gehoorapparaat of het overwegen van een cochleair implantaat helpen om het gehoor te verbeteren. Gehoorapparaten versterken geluiden, terwijl cochleaire implantaten direct de gehoorzenuw stimuleren bij ernstig gehoorverlies. Raadpleeg een arts of audioloog om de beste oplossing voor jouw situatie te vinden.

Bescherm je gehoor tegen verdere schade

Sensorineuraal gehoorverlies kan verergeren door blootstelling aan harde geluiden, zoals bij concerten, schietgeweld of het langdurig gebruiken van oordopjes op hoge volumes. Het dragen van gehoorbescherming, zoals oordoppen of gehoorkappen, kan verdere schade helpen voorkomen.

Verhoog de contrasten in geluiden

Wanneer je moeite hebt met het horen van bepaalde geluiden, kan het nuttig zijn om omgevingen aan te passen door het contrast te verhogen. Dit kan betekenen dat je je tv of telefoon instelt op hogere volumes, gebruik maakt van ondertitels of visuele signalen toevoegt om geluiden te ondersteunen, bijvoorbeeld met een trilsignaal bij alarmen.

Zorg voor een ondersteunend communicatie-omgevingen

In sociale situaties kun je vragen of mensen duidelijker spreken of de omgeving aanpassen om achtergrondgeluiden te minimaliseren. Gebruik gebaren of schrijf dingen op om communicatie gemakkelijker te maken. Het kan ook helpen om bij een afspraak in een rustige ruimte te zitten om het gehoor gemakkelijker te maken.

Ondersteun je gehoor met therapie

Logopedie of audiologische therapieën kunnen je helpen om beter om te gaan met gehoorverlies, vooral als je moeite hebt met het verstaan van spraak of andere geluiden. Deze therapieën kunnen oefeningen en technieken omvatten om je communicatievaardigheden te verbeteren.

Maak gebruik van hulpmiddelen bij het luisteren

Naast gehoorapparaten, zijn er ook andere hulpmiddelen beschikbaar, zoals telefoons met versterkt geluid of apps die het geluid kunnen omzetten in tekst. Er zijn diverse technologische hulpmiddelen die je kunnen helpen in het dagelijks leven, dus bespreek deze met je arts of audioloog.

Gebruik de juiste geneesmiddelen indien nodig

Sommige gevallen van sensorineuraal gehoorverlies kunnen door medicatie worden beïnvloed. In bepaalde gevallen kunnen geneesmiddelen worden voorgeschreven om de symptomen te verlichten of verdere schade aan de gehoorzenuw te beperken. Bespreek altijd met je arts of medicijnen geschikt zijn voor jouw situatie en volg de voorgeschreven behandeling nauwkeurig.

Zorg voor je algemene gezondheid

Gehoorverlies kan beïnvloed worden door verschillende factoren, zoals veroudering, diabetes, of hoge bloeddruk. Zorg ervoor dat je een evenwichtig voedingspatroon volgt, regelmatig beweegt en je algehele gezondheid goed in de gaten houdt om het risico op verdere achteruitgang van het gehoor te verkleinen.

Misvattingen rond sensorineuraal gehoorverlies

Sensorineuraal gehoorverlies kan alleen door ouderdom ontstaan

Veel mensen denken dat sensorineuraal gehoorverlies alleen voorkomt bij ouderen, maar dat is niet waar. Hoewel leeftijd een belangrijke risicofactor is, kan sensorineuraal gehoorverlies op elke leeftijd optreden. Het kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals een langdurige blootstelling aan harde geluiden, infecties of zelfs genetische predisposities. Dit soort gehoorverlies is vaak permanent en komt voor als gevolg van schade aan de gehoorzenuw of het binnenoor, wat niet afhankelijk is van de leeftijd.

Sensorineuraal gehoorverlies kan altijd volledig worden genezen

Er bestaat een misvatting dat sensorineuraal gehoorverlies altijd kan worden genezen. Helaas is dit vaak niet het geval. Bij dit type gehoorverlies is er sprake van schade aan de zenuwcellen in het binnenoor of de gehoorzenuw, wat meestal niet te herstellen is. In sommige gevallen kan een gehoorapparaat of cochleaire implantaten helpen de gehoorfunctie te verbeteren, maar de schade zelf kan niet altijd ongedaan worden gemaakt. Behandeling richt zich dan voornamelijk op het verbeteren van de kwaliteit van het gehoor.

Sensorineuraal gehoorverlies veroorzaakt altijd gehoorverlies in beide oren

Sensorineuraal gehoorverlies is niet altijd bilateraal, wat betekent dat het niet noodzakelijk in beide oren voorkomt. Het kan slechts één oor aantasten, afhankelijk van de oorzaak. Bijvoorbeeld, een plotselinge infectie of een trauma aan een specifiek oor kan leiden tot gehoorverlies aan slechts één kant. In sommige gevallen kan het gehoorverlies asymmetrisch zijn, wat betekent dat de ernst van het verlies per oor verschilt.

Alleen harde geluiden kunnen sensorineuraal gehoorverlies veroorzaken

Hoewel blootstelling aan harde geluiden een veelvoorkomende oorzaak is van sensorineuraal gehoorverlies, zijn er ook andere factoren die de gehoorzenuw kunnen beschadigen. Beharing in het oor, het nemen van bepaalde medicatie zoals ototoxische middelen, en zelfs genetische aandoeningen kunnen bijdragen aan gehoorverlies. Het is belangrijk te begrijpen dat gehoorverlies niet altijd het gevolg is van lawaai, maar ook door andere gezondheidsomstandigheden kan worden veroorzaakt.

Sensorineuraal gehoorverlies komt altijd met andere symptomen zoals duizeligheid

Hoewel duizeligheid en andere symptomen soms kunnen optreden bij sensorineuraal gehoorverlies, is dit niet altijd het geval. Het verlies van gehoor kan zich in eerste instantie alleen manifesteren als een vermindering van het gehoor, zonder bijkomende symptomen zoals duizeligheid of tinnitus. Het is mogelijk om sensorineuraal gehoorverlies te ervaren zonder andere evenwichts- of vestibulaire problemen. Het is belangrijk om alert te zijn op het verlies van gehoor, zelfs als er geen andere symptomen aanwezig zijn.

Sensorineuraal gehoorverlies komt altijd snel op en is plotseling

Hoewel sensorineuraal gehoorverlies in sommige gevallen snel kan optreden, bijvoorbeeld door een plotselinge infectie of trauma, is het vaker een geleidelijk proces. Dit betekent dat gehoorverlies zich langzaam kan ontwikkelen over een lange periode, vooral wanneer het wordt veroorzaakt door blootstelling aan constante harde geluiden of veroudering. Het verlies kan subtiel zijn en pas na verloop van tijd merkbaar worden, waardoor mensen soms niet realiseren dat ze gehoorverlies ervaren totdat het aanzienlijk is.

Behandeling van sensorineuraal gehoorverlies is altijd kostbaar en niet toegankelijk

Veel mensen denken dat de behandeling van sensorineuraal gehoorverlies alleen beschikbaar is voor diegenen die veel geld hebben, maar dat is niet altijd het geval. Er zijn verschillende opties voor behandeling, zoals gehoorapparaten en, in sommige gevallen, cochleaire implantaten, die voor veel mensen betaalbaar zijn via verzekeringen of zorgprogramma's. Het is belangrijk om te begrijpen dat, hoewel sommige behandelingen kostbaar kunnen zijn, er vaak ook betaalbare alternatieven bestaan om de kwaliteit van het gehoor te verbeteren.

Lees verder

• Perceptief en geleidend gehoorverlies: Oorzaken en symptomen