Erytropoëtische protoporfyrie: Symptomen aan huid en lever
Erytropoëtische protoporfyrie (EPP) is een zeldzame erfelijke stofwisselingsziekte die resulteert uit een tekort aan het enzym ferrochelatase, wat leidt tot een abnormaal hoge protoporfyrine in de rode bloedcellen (erytrocyten), het plasma en het beenmerg. Het meest voorkomende symptoom van erytropoëtische protoporfyrie is hevige pijn bij blootstelling aan de zon en bepaalde soorten kunstlicht. Soms komen ook problemen met de lever en galblaas tot stand. De behandeling bestaat uit het vermijden van zon- en kunstlicht, bijvoorbeeld met beschermende kledij of raamfolies. Tot slot komen soms complicaties voor bij patiënten met deze levenslange stofwisselingsaandoening.- Synoniemen van erytropoëtische protoporfyrie
- Epidemiologie
- Oorzaken
- Pathologie
- Genetica
- Risicofactoren
- Genetische aanleg
- Erfelijkheid
- Symptomen
- Huid
- Galblaas en lever
- Alarmsymptomen
- Acute pijn bij blootstelling aan licht
- Ongewone huidreacties
- Symptomen van lever- of galblaasaandoeningen
- Diagnose en onderzoeken
- Beeldvorming
- Behandeling
- Vermijden van blootstelling aan licht
- Medicamenteuze behandeling
- Behandeling van leveraandoeningen
- Prognose
- Complicaties
- Huidcomplicaties
- Galblaasproblemen
- Levercomplicaties
- Preventie
- Bescherming tegen licht
- Regelmatige medische controles
- Educatie en bewustwording
- Praktische omgangstips bij erytropoëtische protoporfyrie
- Symptomenbeheer en bescherming tegen zonlicht
- Medische behandeling en monitoring van leverfunctie
- Misvattingen rond erythropoëtische protoporfyrie
- Erytropoëtische protoporfyrie is een huidziekte
- Erytropoëtische protoporfyrie wordt altijd veroorzaakt door zonlicht
- Erytropoëtische protoporfyrie kan worden genezen met zonbescherming
- Erytropoëtische protoporfyrie is een onschuldige aandoening
- Mensen met erythropoëtische protoporfyrie moeten volledig uit de zon blijven
- Erytropoëtische protoporfyrie heeft geen invloed op de algehele gezondheid
- Erytropoëtische protoporfyrie komt alleen voor bij kinderen
Synoniemen van erytropoëtische protoporfyrie
‘Erythrohepatische protoporfyrie’ en ‘protoporfyrie’ zijn twee synoniemen voor erytropoëtische protoporfyrie (EPP).Epidemiologie
Erytropoëtische protoporfyrie komt wereldwijd voor. De prevalentie bedraagt naar schatting tussen 1 op 75.000 en 1 op 200.000, maar de prevalentie van erytropoëtische protoporfyrie neemt anno september 2024 toe als gevolg van een beter begrip van de ziekte en een verbeterde diagnose. Naar schatting hebben 5.000-10.000 patiënten wereldwijd erytropoëtische protoporfyrie. Erytropoëtische protoporfyrie wordt beschouwd als de meest voorkomende vorm van porfyrie bij kinderen. Erytropoëtische protoporfyrie treft mannen en vrouwen in gelijke aantallen.Oorzaken
Pathologie
Erytropoëtische protoporfyrie is een zeldzame erfelijke stofwisselingsstoornis die zich kenmerkt door een tekort aan het enzym ferrochelatase (FECH). Vanwege abnormaal lage concentraties van dit enzym hopen zich overmatige hoeveelheden protoporfyrine op in het beenmerg, het bloedplasma en de rode bloedcellen. Protoporfyrine wordt door de lever uitgescheiden in de gal, waarna het de darm binnendringt en wordt uitgescheiden in de ontlasting. Het is niet oplosbaar in water en wordt niet uitgescheiden in de urine. Door de stofwisselingsziekte ontstaat zogenaamde fototoxiciteit (ernstige anafylactoïde reacties op licht = zonlicht en kunstlicht) en in 5% van de gevallen ook levertoxiciteit (symptomen aan de lever en galblaas).
Genetica
De stofwisselingsziekte is meestal het gevolg van mutaties (wijzigingen) van het ferrochelatasegen (FECH) of minder vaak van het delta-aminolevulinezuursynthase-2-gen (ALAS2). Wanneer het resultaat van een ALAS2-mutatie, staat de aandoening bekend als ‘X-gebonden protoporfyrie (XLP)’, omdat dat gen op het X-chromosoom aanwezig is. Erytropoëtische protoporfyrie vertoont zowel recessieve als dominante overervingspatronen.
Risicofactoren
Er zijn enkele risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van erytropoëtische protoporfyrie kunnen verhogen:Genetische aanleg
Individuen met een familiegeschiedenis van erytropoëtische protoporfyrie hebben een verhoogd risico om zelf de aandoening te ontwikkelen. De erfelijke aard van de ziekte betekent dat genetische factoren een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling ervan.
Erfelijkheid
De overervingspatronen van erytropoëtische protoporfyrie kunnen zowel autosomaal recessief als X-gebonden zijn, wat betekent dat de genetische aanleg kan worden doorgegeven via beide ouders.
Symptomen
Ernstigere symptomen van erytropoëtische protoporfyrie presenteren zich meestal in de kindertijd. Als de erytropoëtische protoporfyrie niet zo ernstig is, vertonen de meeste patiënten symptomen bij het begin van de puberteit wanneer de mannelijke en vrouwelijke hormoonspiegels stijgen tijdens de seksuele ontwikkeling.Huid
De tekenen van erytropoëtische protoporfyrie ontstaan door blootstelling aan de zon (ook al zit de patiënt achter glas) alsook bepaalde soorten kunstlicht zoals fluorescentielampen (fototoxiciteit). Een patiënt ervaart acute lichtgevoeligheid van de huid. Vooral de aan de zon blootgestelde gebieden zijn getroffen zoals het gezicht, de bovenste oppervlakken van de armen, de handen, de voeten en de blootgestelde beengebieden. Een paar minuten blootstelling aan de zon veroorzaakt tintelingen, jeuk, roodheid, zwelling en (brandende) pijn. Langdurige blootstelling aan de zon leidt tot tweedegraads brandwonden, oedeem (zwelling) van handen, het gezicht en de voeten, zelden met blaarvorming en petechiën (kleine, rode, vlakke puntbloedingen op de huid). Een huidverdikking verschijnt soms na verloop van tijd. Na herhaalde blootstelling ontstaat korstvorming, hypopigmentatie (lichtere huidverkleuring), hyperpigmentatie (donkerdere huidverkleuring) en littekens op de huid.
Galblaas en lever
Bij sommige patiënten is de galstroom door de galblaas en galwegen onderbroken (cholestase), waardoor galstenen (cholelithiasis) ontstaan. Deze stenen leiden op hun beurt tot een obstructie (verstopping) en/of ontsteking van de galblaas (cholecystitis). In zeldzame gevallen ontwikkelen patiënten leverschade die in zeer ernstige gevallen resulteert in leverfalen waarvoor een levertransplantatie nodig is.
Alarmsymptomen
Alarmsymptomen van erytropoëtische protoporfyrie kunnen onder andere zijn:Acute pijn bij blootstelling aan licht
Patiënten kunnen ernstige pijn ervaren na zelfs korte blootstelling aan zonlicht of kunstlicht, wat kan wijzen op een acute verergering van de aandoening.
Ongewone huidreacties
Verschijning van ernstige huiduitslag, blaren of langdurige huidveranderingen na blootstelling aan licht kan een teken zijn van ernstige fototoxiciteit.
Symptomen van lever- of galblaasaandoeningen
Bij patiënten met symptomen van galblaas- of leverproblemen, zoals pijn in de bovenbuik, jeuk, of verkleurde urine en ontlasting, is verdere evaluatie nodig.
Diagnose en onderzoeken
De arts luistert naar de symptomen van de patiënt die acuut lichtgevoelig is aan de huid. Een ontlastingsonderzoek onthult verhoogde niveaus van protoporfyrine. Verder bevestigt een bloedonderzoek een overmaat aan vrij protoporfyrine in erytrocyten (rode bloedcellen). Een genetisch onderzoek bevestigt de diagnose van de stofwisselingsaandoening. Een leverbiopsie onthult tot slot een mogelijke leveraandoening in de meest ernstige gevallen van de aandoening.Beeldvorming
Beeldvorming kan worden uitgevoerd om eventuele galstenen of tekenen van galblaas- of leverontsteking te identificeren. Dit kan onder andere een echografie van de buik of een CT-scan omvatten.
Behandeling
De behandeling van erytropoëtische protoporfyrie richt zich op het verminderen van symptomen en het voorkomen van complicaties:Vermijden van blootstelling aan licht
Patiënten moeten de blootstelling aan direct zonlicht en kunstlicht vermijden. Dit kan door het dragen van beschermende kleding, zonnebrandcrème, en door het gebruik van speciale raamfolies die UV-licht blokkeren.
Medicamenteuze behandeling
In sommige gevallen kunnen medicamenteuze behandelingen zoals bloedtransfusies of andere ondersteunende therapieën worden overwogen om symptomen te verlichten of complicaties te beheersen.
Behandeling van leveraandoeningen
Bij patiënten met ernstige leveraandoeningen kan een levertransplantatie noodzakelijk zijn. Dit is echter zeldzaam en wordt alleen overwogen bij ernstige gevallen van leverfalen.
Prognose
De prognose van erytropoëtische protoporfyrie varieert afhankelijk van de ernst van de symptomen en de effectiviteit van de behandelingen. Patiënten die de blootstelling aan licht goed kunnen vermijden en de ziekte goed kunnen beheren, hebben vaak een redelijk goede kwaliteit van leven. Het risico op levercomplicaties kan variëren, maar is zeldzaam in vergelijking met de huidcomplicaties.Complicaties
Complicaties van erytropoëtische protoporfyrie kunnen onder andere zijn:Huidcomplicaties
Herhaaldelijke huidblessures door blootstelling aan licht kunnen leiden tot blijvende huidveranderingen zoals littekens en pigmentatieproblemen.
Galblaasproblemen
Galstenen en galblaasontstekingen kunnen optreden bij patiënten met ernstige vormen van de aandoening en kunnen een operatie vereisen.
Levercomplicaties
In zeer zeldzame gevallen kan erytropoëtische protoporfyrie leiden tot ernstige leverproblemen die een levertransplantatie vereisen.
Preventie
Preventieve maatregelen voor erytropoëtische protoporfyrie omvatten:Bescherming tegen licht
Het dragen van beschermende kleding en het gebruiken van UV-werende raamfolies kan helpen bij het voorkomen van symptomen en het verminderen van het risico op huidcomplicaties.
Regelmatige medische controles
Patiënten moeten regelmatig medische controles ondergaan om mogelijke complicaties tijdig te identificeren en te behandelen.
Educatie en bewustwording
Educatie over de aandoening en bewustwording van de risico’s van blootstelling aan licht kunnen patiënten helpen bij het effectief beheren van hun aandoening.
Praktische omgangstips bij erytropoëtische protoporfyrie
Symptomenbeheer en bescherming tegen zonlicht
Erytropoëtische protoporfyrie is een zeldzame aandoening die leidt tot overgevoeligheid voor zonlicht en andere vormen van ultraviolet licht, wat kan resulteren in pijnlijke huidreacties. Het is van cruciaal belang om patiënten te beschermen tegen direct zonlicht en hen aan te moedigen om altijd beschermende kleding, zoals hoeden, lange mouwen en zonnebrandcrème, te dragen.Daarnaast kan het nuttig zijn om te adviseren om de blootstelling aan fel licht te minimaliseren, vooral gedurende de uren van de dag waarin de zon het sterkst is. Patiënten kunnen ook baat hebben bij het installeren van speciale raamfolies in huis of auto om schadelijke UV-stralen buiten te houden.
Medische behandeling en monitoring van leverfunctie
De aandoening kan ook leiden tot schade aan de lever, waardoor regelmatige controles van de leverfunctie essentieel zijn. Het is belangrijk om te letten op symptomen zoals vermoeidheid, geelzucht of buikpijn, die kunnen wijzen op levercomplicaties. In sommige gevallen kunnen medicijnen of behandelingen nodig zijn om de symptomen te beheersen en verdere schade aan de lever te voorkomen.Gezonde voeding en voldoende hydratatie kunnen bijdragen aan het behoud van de algehele gezondheid. Een diëtist kan helpen om een geschikt voedingspatroon te ontwikkelen dat de belasting van de lever vermindert en de huidgezondheid ondersteunt.
