Besmetting met Hepatitis B

Per jaar worden in Nederland 2.000 mensen besmet met Hepatitis B door onveilig vrijen. Hiermee staat deze SOA op de vijfde plaats in de lijst van meest voorkomende SOA binnen Nederland. Hepatitis is er in verschillende soorten. In dit artikel leest u wat Hepatitis B is, hoe u besmet kunt raken en wat de verschijnselen en gevolgen daarvan kunnen zijn. Hepatitis B is een ernstige infectieziekte, veroorzaakt door het Hepatitis B-virus, en is zeer besmettelijk.

Wat is Hepatitis B?

Hepatitis B is een ernstige infectieziekte, welke wordt veroorzaakt door het Hepatitis B-virus. Het virus veroorzaakt een ontsteking in de levercellen. De ziekte kan door middel van onveilige seks overgedragen worden en kan daarom dus een SOA zijn. De klachten zijn afhankelijk van de ernst van de ontsteking en soms blijven de klachten zelfs helemaal uit. De ziekte is zeer besmettelijk. Het irus bevindt zich in het bloed, maar ook in lichaamsstoffen, zoals sperma en vaginaal vocht. Bloed is van deze drie het meest besmettelijk. Besmettingsgevaar is mogelijk door seksueel contact, bloed-bloedcontact en bij de geboorte, wanneer de moeder met het virus besmet is.

Verschijnselen / klachten

Twee op de drie geinfecteerden heeft weinig tot geen klachten. Een op de drie geinfecteerden krijgen tussen de twee weken en zes maanden na besmetting last van de volgende klachten:

• Vermoeidheid
• Lusteloosheid
• Misselijkheid
• Buikpijn
• Jeuk
• Gewrichtspijn
• Koorts

Nadat de klachten zich hebben geuit, kan er ook geelzucht optreden. Het oogwit, en soms ook de huid, kleuren geel. De urine wordt erg donker en de ontlasting erg licht. Klachten kunnen enkele weken tot maanden aanhouden. Wanneer de klachten zijn verdwenen kun je nog wel maanden last houden van vermoeidheid. Wanneer het virus uit het lichaam verdwenen is, herstelt de lever zich vanzelf van de ontsteking en verdwijnen alle klachten. Bij volwassenen gebeurt dit in negen van de tien gevallen. In de overige gevallen heeft men last van chronische Hepatitis B.

Chronische Hepatitis B

Soms blijft de lever ontstoken en keren de klachten regelmatig terug. Wanneer dit het geval is, is er sprake van chronische Hepatitis B. In 5 tot 10 procent van alle gevallen blijft het virus nog jaren, en soms zelfs levenslang, in het lichaam aanwezig. In dat geval maakt het lichaam geen antistoffen aan om het virus onschadelijk te maken. Zo iemand noemen we een drager van Hepatitis B. Zij kunnen wel zonder klachten door het leven gaan, maar ze blijven ook wel altijd besmettelijk voor anderen.
Een chronische infectie kan blijvende gevolgen hebben, in tegenstelling tot gewone Hepatitis die op tijd behandeld wordt.
Alle chronische Hepatitis B-dragers lopen de kans op een slecht werkende lever, levercirrose (littekens op de lever) en leverkanker. Het komt voor dat het lichaamseigen afweersysteem het virus na jaren alsnog spontaan uit het lichaam verwijderd, maar dit komt maar zelden voor.

Behandeling

Door middel van een onderzoek bij een arts moet worden vastgesteld of je inderdaad besmet bent geraakt met Hepatitis B en of daar nog mogelijke klachten uit voort kunnen komen. Dit onderzoek gebeurt met behulp van een bloedtest en in sommige gevallen ook een lichamelijk onderzoek. Er zijn nog geen geneesmiddelen tegen acute Hepatitis B. Dit moet vanzelf weer over gaan, al kan dit maanden duren. Schadelijke gevolgen kunnen worden beperkt door het nemen van zoveel mogelijk rust. Het is beter geen alcohol te nuttigen of voedingsmiddelen die je slecht verdraagt, zoals vet. Medicijngebruik moet ook zoveel mogelijk beperkt blijven. Gebruik alleen de medicijnen die je arts je voorschrijft (indien mogelijk). Bij chronische Hepatitis B kan de arts een behandeling met een medicijn voorschrijven. Bij 45 procent van deze gevallen verdwijnen dan de klachten.

Voorkomen van besmetting

• Vrij altijd veilig.
• Je kunt je laten inenten tegen Hepatitis B. Je krijgt drie injecties, welke je in 95 procent van alle gevallen beschermen.
• Voorkom contact met het bloed van anderen. Denk hierbij ook aan bijvoorbeeld scheermesjes of pincetten.
• Wanneer je naalden of spuiten gebruikt, gebruik dan nooit die van een ander, maar altijd een schone nieuwe.
• Indien je een medisch beroep beoefent, voorkom dan altijd prikincidenten e.d.

Antistof tegen Hepatitis B

Wanneer je bent blootgesteld aan het Hepatitis B-virus, kun je antistoffen toegedient krijgen. Dit kan alleen binnen een tijd van 48 uur na mogelijke besmetting, zoals bij een prikincident of het scheuren van een condoom. Na de geboorte krijgt een baby van een geinfecteerde moeder direct antistoffen toegedient, met een inenting tegen Hepatitis B. Ook als de vader van de baby een drager van het virus is, wordt er aangeraden de baby in te enten tegen het virus. Toedienen van antistoffen is in dat geval niet nodig.

Seks en Hepatitis

Hepatitis B is overdraagbaar via seks. Het is daarom belangrijk altijd veilig te vrijen. Indien je besmet bent en een vaste partner hebt, kan de partner zich laten inenten tegen het virus. De inenting tegen Hepatitis B wordt in de meeste gevallen voor partners, gezinsleden en huisgenoten van de drager volledig vergoedt door het ziekenfonds. Pas een half jaar na een onderzoek kan worden vastgesteld of je inderdaad bent besmet met Hepatitis. Gebruik gedurende dit half jaar altijd een condoom, ook bij orale seks. Normale sociale contacten brengen geen risico's op besmetting met zich mee. Ook zoenen is veilig, maar alleen als er geen koortslip aanwezig is of open wondjes in de mond.

Wanneer de test uitwijst dat je inderdaad besmet bent geraakt met het Hepatitis B-virus, is het in sommige gevallen noodzakelijk de mensen te informeren waar je seks mee hebt gehad of die je op welke andere wijze ook geinfecteerd zou kunnen hebben in het afgelopen jaar. Je arts kan je vertellen of dit nodig is, of niet.

Geelzucht

Hepatitis wordt ook wel geelzucht genoemd. Geelzucht is een gevolg van een ontstoken lever en wil dus niet zeggen dat Hepatitis de veroorzaker van de geelzucht is. Geelzucht kan ook door andere ontstekingen in de lever veroorzaakt worden. Geelzucht kan dus wel als gevolg van Hepatitis optreden, maar wijst niet per definitie op een Hepatitis-infectie.