Ziekte van Kahler: Kanker van het beenmerg of botkanker

De ziekte van Kahler is een vorm van botkanker of eigenlijk beenmergkanker, waarbij er tumoren van plasmacellen in het beenmerg ontstaan. De medische naam voor deze ziekte is ook wel "multiple myeloom". Wat is de Ziekte van Kahler nou precies? Wat zijn de vroege symptomen, die kunnen wijzen op deze ziekte? Hoe wordt de diagnose gesteld? Hoe ziet de behandeling van de Ziekte van Kahler er uit? Hoe ernstig is deze vorm van beenmergkanker?

Wat is de ziekte van Kahler ofwel Multipel Myeloom?

Bij de Ziekte van Kahler is er sprake van kwaadaardige woekering van plasmacellen in het beenmerg. Plasmacellen zijn normaal gesproken verantwoordelijk voor het aanmaken van immunoglobulinen, die een belangrijke rol spelen in onze afweer tegen ziekten en infecties. Plasmacellen maken anti-stoffen aan, zodat we goed beschermd blijven tegen externe indringers maar wanneer plasmacellen overactief zijn wordt er teveel van bepaalde typen antistoffen aangemaakt.

Met name bij oudere mensen kan het dan ook voorkomen dat plasmacellen in het beenmerg overactief worden en gaan woekeren, waardoor een soort van botkanker ontstaat. De Ziekte van Kahler, die ook wel Multipel Myeloom wordt genoemd, komt met name voor bij volwassenen boven de 60 of 65 jaar. Beenmergkanker komt echter ook voor bij jongere patiënten. Evenveel mannen als vrouwen ontwikkelen deze vorm van kanker, die gepaard kan gaan met een uiteenlopend scala van symptomen.

De oorzaken van beenmergkanker zijn nog niet volledig duidelijk maar er lijkt een verband te bestaan met een verlaagde werking van het immuunsysteem en er zijn ook aanwijzingen dat contact met landbouwgif en andere chemische stoffen mogelijk een oorzaak vormt van het op latere leeftijd beginnen woekeren van plasmacellen in het beenmerg.

Symptomen en verschijnselen van de ziekte van Kahler ofwel beenmergkanker

Bij mensen, die lijden aan de Ziekte van Kahler kan de ernst van de verschijnselen van persoon tot persoon verschillen. In het begin zijn er vaak helemaal geen symptomen. De woekering van cellen in het beenmerg heeft een effect op de botten maar bij sommige patiënten leidt dit tot volledige botontkalking, waardoor zelfs spontane botbreuken of inzakking van ruggenmerg wervels kan optreden. Over het geheel genomen zijn de belangrijkste symptomen van de Ziekte van Kahler de volgende:

• Pijn in de botten
• Spontane botbreuken en scheurtjes in het bot
• Terugkerende en chronische infecties
• Bloedarmoede
• Vermoeidheid
• Zwellingen bij beenderen en gewrichten
• Nierdysfunctie (door een teveel aan calcium in het bloed)

Diagnose van de Ziekte van Kahler

Met bloedonderzoek kan worden aangetoond welke antistoffen er precies in het bloed aanwezig zijn en in welke mate deze voorkomen. De urine wordt gecontroleerd op aanwezigheid van een specifiek eiwit met de naam Bence-Jones, dat door het lichaam kan worden aangemaakt, wanneer er effectief sprake is van beenmergkanker.

Dit geeft echter niet altijd uitsluitsel, wanneer een diagnose van beenmergkanker gerechtvaardigd lijkt. In veel gevallen wordt dan een beenmergpunctie gedaan, waarna plasmacellen uit het beenmerg zelf worden onderzocht in het laboratorium.

Behandeling van de ziekte van Kahler

Door het maken van foto's van de botten wordt op basis van een diagnose allereerst gekeken hoe ernstig beenderen in het lichaam zijn aangetast door de ziekte. Met chemotherapie en bestraling kan bij een groot deel van de patiënten de kanker worden teruggedrongen, hoewel volledige genezing weinig voorkomt. Beweging is heel erg goed voor patiënten met beenmergkanker. Hoewel er sprake kan zijn van erg veel pijn wordt het dan ook aanbevolen om veel te wandelen en om gerichte spieroefeningen te doen. Voor de pijn worden meestal ook sterkere pijnstillers voorgeschreven.

Transplantatie van beenmerg door een geschikte donor vormt een mogelijkheid maar ook met stamceltherapie worden nu de eerste positieve resultaten geboekt bij de behandeling van beenmergkanker. Bij deze relatief nieuwe methodiek worden gezonde stamcellen geïnjecteerd in de aangetaste gebieden van het beenmerg. Deze ontwikkelen zich tot gezonde stamcellen. Ook is er een variant waarbij eigen stamcellen eerst aan het lichaam worden onttrokken, waarna de patiënt een extra sterke chemokuur krijgt. De beschadigde cellen worden vervolgens vervangen door de ingevroren stamcellen van de patiënt, waarna volledig herstel mogelijk is.