Compartimentsyndroom: oorzaak, symptomen en behandeling
Het compartimentsyndroom is een aandoening waarbij een compartiment (van weefsel) zodanig opzwelt dat de bloedtoevoer word verhinderd. Wanneer de bloedtoever niet tijdig herstelt word kunnen de zenuwen en spieren permanent beschadigt raken. Dit syndroom komt vooral voor in de ledematen.Het compartimentsyndroom is syndroom die optreed wanneer er een verhoogde druk is in één van de compartimenten (= spiergroep) van een ledemaat. Het is helaas ook een cyclus die zichzelf versterkt. Door de verhoogde druk zullen de haarvaatjes geen zuurstof meer krijgen, zullen zij een op hun beurt een ontstekingsreactie geven. Deze ontsteking veroorzaakt extra oedeem (vocht) die dan weer meer druk creëert. Na een tijdje worden ook de grote bloedvaten aangetast en kan het vocht en bloed niet meer weg uit het compartiment, dat zorgt voor dan weer voor een grotere druk etc.
Oorzaken
Trauma's zijn de grootste oorzaken van een compartimentsyndroom. Men ziet dit syndroom het meest als gevolg van:- Ledematen in gips
- Arm- en beenbreuken
- Bloedingen
- Brandwonden
- Verbrijzelings-trauma
- Na het herstellen van zuurstoftoevoer
Symptomen en diagnose
Symptomen van het compartimentsyndroom uiten zich vaak in vier specifieke aanwijzingen:- Bleekheid van het been of de arm
- Verlamming (vaak in later stadium)
- Ernstige pijn, meer dan word waargenomen bij een 'normale' breuk bijvoorbeeld.
- Veranderd gevoel: Tintelend of slapend ledemaat
Men kan in het vermoedelijke aangedane ledemaat de druk meten om te zien of er sprake in van het syndroom. Een hoge of verhoogde druk kan hierop wijzen.
Behandeling
Allereerst moet een eventuele gips of brace verwijderd worden. Hospitalisaie is altijd nodig bij het (acuut) compartimentsyndroom.De verdere standaard behandeling bij het compartimentsyndroom is het opensnijden van het compartiment die is aangetast. Op die manier geef je zenuwen en (slag)aders de plaats om weer opnieuw te kunnen werken. Het weefsel dat dan bloot ligt word zorgvuldig steriel afgesloten met verband en soms aangesloten een vacuümmachine. Deze operatie heet een facitomie. Men laat de zwelling vervolgens vanzelf afnemen in de volgende dagen na de operatie. Uiteindelijk is vaak nog een ingreep nodig om de huid weer te sluiten.
