Homeopathie: Rubella (rode hond), bof

Rodehond of rubella is bij kinderen een ongevaarljke ziekte. Voor zwangere vrouwen is het echter wel uiterst gevaarlijk. Als zij in de eerste drie maanden van de zwangerschap met rodehond in aanraking komen, hebben ze 50 procent kans een kind met ernstige afwijkingen ter wereld te brengen. Daarbij kan het gaan om blindheid, dooffieid, hartafwijkingen, open gehemelte en psychische aandoeningen.

Rodehond

Rodehond wordt ook wel de driedaagse mazelen genoemd. Het duurt korter en heeft minder hevige symptomen dan de ‘gewone’ mazelen, die meestal zeven tot tien dagen duurt. De incubatietijd loopt uiteen van veertien tot eenentwintig dagen. Hoewel de symptomen maar drie dagen te zien zijn, vormen kinderen met rodehond een besmettingsgevaar voor anderen van zeven dagen voor het uitbreken van de huiduitslag tot aan vijf dagen daarna.

Bij een duidelijk geval van rodehond wordt het kind in lichte mate ziek, heeft lichte koorts en wat neusafscheiding, ongeveer vierentwintig tot zesendertig uur voordat de huiduitslag ontstaat. De lymfeklieren beginnen pijnlijk te zwellen en wel vooral die aan de achterzijde van hoofd en nek en achter de oren. Die zwelling duurt zes of zeven dagen, ook al is de uitslag reeds verdwenen. De uitslag bestaat uit heel kleine, nauwelijks verhoogde vlekjes die het eerst in het gezicht verschijnen en zich daarna over de rest van het lichaam verspreiden. Dat gebeurt binnen vierentwintig uur, en grote delen van het lichaam worden rood. De uitslag bereikt de onderbenen op de derde dag, het moment waarop de uitslag in het gezicht vermindert.
De hiervoor genoemde symptomen duiden op de klassieke vorm van rodehond. Veel kinderen hebben echter veel lichtere symptomen. Vaak is er geen huiduitslag te zien en zijn de symptomen moeilijk te onderscheiden van die van een kou of andere virale infectie. Soms doen de gewrichten pijn, hoewel dat meer bij volwassenen voorkomt.

Behandeling

Kinderen met rodehond zijn zelden erg ziek. Ze hoeven dan ook niet in bed te blijven en mogen bij mooi weer best naar buiten, hoewel ze absoluut uit de buurt van zwangere vrouwen moeten blijven; om het zekere voor het onzekere te nemen is het daarom beter om ze niet in de buurt van jonge vrouwen te laten komen van wie niet bekend is of ze zwanger zijn.

Homeopathische geneesmiddelen

Van de volgende homeopathische geneesmiddelen is gebleken dat ze het meest effect hebben bij de behandeling van kinderen met rodehond: Aconitum, Belladonna, Ferrum phos. en Pulsatilla..

De bof

De bof is een vrij besmettelijke virusziekte met een incubatietijd van veertien tot eenentwintig dagen. Tot de typische symptomen horen de zwelling van de oorspeekselklieren, die juist onder en voor de oorlel liggen, koorts die uiteen kan lopen van 38 °C tot 40 °C, gebrek aan eetlust en hoofdpijn. Ook andere speekselklieren onder de kaken worden soms door de ziekte aangetast. Kinderen zijn besmette- lijk van één dag voorafgaande aan het begin van de symptomen totdat de zwelling van de speekselklieren volledig is verdwenen. Bij volwassenen kan de bof ook andere klieren aantasten, zoals de eierstokken, de testikels of de alvleesklier, maar steriliteit als gevolg daarvan komt zelden voor.

Bijna de helft van alle kinderen met de bof krijgt te maken met subklinische infecties waarbij geen of slechts lichte symptomen te zien zijn. Door de antistoffen in het bloed te bepalen kan men vaststellen of het kind door zo’n subklinische infectie al immuun is geworden.

Encefalitis (hersenweefselontsteking), een virusinfectie van hersenweefsel, is een bij tijd en wijle voorkomende complicatie van de bof. Aangezien die aandoening van ernstige aard kan zijn, is het vooral van belang te letten op de symptomen die vermeld staan in ‘Niet voor zelfmedicatie’.

Behandeling

Bedrust is niet verplicht aangezien de bof een lichte aandoening is. De zieke moet echter wel uit de buurt van volwassenen blijven die de ziekte niet hebben gehad. Scherpe dranken (limonade, sinaasappelsap) en gekruide etenswaren dienen vermeden te worden omdat deze de speekselproductie bevorderen en de pijn doen toenemen.

Homeopathische geneesmiddelen

Belladonna is het meest voorgeschreven middel voor de behandeling van de bof. Zoals in zoveel gevallen van Belladonna voorkomt, treedt de ziekte snel en hevig aan de dag. De oorspeekselklieren zijn warm en rood (ze kunnen zelfs purper worden) en zijn overgevoelig voor aanraken. Er kan een brandende pijn in de keel ontstaan met in de klieren stekende pijnen die snel opkomen en afzakken. Soms trekt de keel krampachtig samen, met name wanneer het kind drinkt of slikt. Ook het gezicht wordt langzaam steeds roder. Belladonnakinderen zijn vaak nogal in de war en ijlen soms een beetje. Het komt bij deze kinderen ook voor dat de zwelling van de oorspeekselklieren plotseling verdwijnt en wordt gevolgd door een kloppen- de hoofdpijn en in toenemende mate ijlen.

Kinderen die Phytolacca nodig hebben, lijden aan een ontsteking van de oorspeekselklieren en soms ook van de klieren in de onder- kaak. De klieren voelen hard aan, als een steen, en het kind heeft vaak een gevoel van druk en spanning eromheen. Vaak gaat het om pijnscheuten die door het oor schieten als het kind slikt. De keel voelt droog en rauw aan en het kost heel veel moeite te slikken, met name als het om iets warms gaat. Het gezicht en de huid zijn vaak bleek en hebben dus niet de voor Belladonna kenmerkende rode kleur. Phytolacca-symptOmen zijn bij een kind erger bij koud en vochtig weer, ‘s nachts en in een warm bed.

Pulsatilla kan als een waardevol middel worden beschouwd in de latere fasen van de bof. Als de bof langer aanhoudt, het kind huilerig is en geen dorst heeft, frisse lucht wil en er slechter aan toe is als het warmer wordt, kunt u Pulsatilla ter behandeling in overweging nemen. Pulsatilla is ook een van de eerste medicijnen die u bij volwassen bofpatiënten kunt voorschrijven als er complicaties ontstaan betreffende de borsten, de eierstokken of de testikels. Pulsatilla-kinderen hebben meestal een droge mond en een wat dikke tong. De meeste symptomen verergeren ‘s nachts en nadat het kind is gaan liggen.
Net als bij de Phytolacca-kinderen horen bij de symptomen van de Mercurius-kinderen ook gezwollen klieren in de onderkaak en opgezette oorspeekselklieren. Enkele andere kenmerkende symptomen bij Mercurius-kinderen zijn overmatig zweten, een vieze smaak op de tong, vieze adem en grote speekselproductie. Ze zweten met name ‘s nachts erg veel. De ontstoken klieren voelen hard aan en zijn erg gevoelig.

Pilocarpinum is een ander belangrijk medicijn dat in overweging genomen kan worden. Twee bekende Engelse homeopaten, dr. Tyler en dr. Burnett, beschouwen dit als het beste middel om bij de bof te gebruiken. Er zijn echter maar weinig specifieke symptomen die in deze richting wijzen behalve overdadig zweten, erge dorst als gevolg van dat zweten, veel speekselvorming en algehele verzwakking. Hoewel er nooit maar één specifiek middel voor een ziekte bestaat, beschouwen dr. Tyler en dr. Burnett Pilocarpinum toch als ‘zo goed als’ het meest specifieke medicijn voor de bof.

Tot de homeopathische middelen waarmee u kinderen met de bof ook kunt behandelen horen: Aconitum, te gebruiken in het vroegste stadium als er plotselinge koorts ontstaat, gepaard met grote onrust en veel dorst. De symptomen verergeren in warme ruimten en worden beter in de open lucht. Rhus tox. is bruikbaar wanneer de zwelling aan de linkerkant het grootst is; als de ledematen vooral ‘s nachts, tijdens het rusten en bij het begin van bewegingen pijn doen, maar minder pijnlijk worden als het kind voortdurend in beweging blijft; als extreme rillerigheid en gevoeligheid voor kou en een droge, branderige dorst optreden. Heel vaak hebben deze kinderen zweertjes op de lippen.

Bryonia is te gebruiken bij kinderen die erg prikkelbaar zijn, bij wie de geringste beweging al pijn veroorzaakt; zelfs het draaien van het hoofd brengt in zo’n geval al pijn teweeg. Ze hebben ook droge lippen en veel dorst en willen het liefst koud water.