Anesthesia dolorosa: Pijn en gevoelloosheid in aangezicht
Anesthesia dolorosa betekent letterlijk ‘pijnlijke gevoelloosheid’. Deze aandoening treedt op als gevolg van schade aan de nervus trigeminus (aangezichtszenuw). Dit kan ontstaan na een complicatie bij een operatie voor de behandeling van trigeminusneuralgie (aangezichtspijn), of door een fysiek trauma aan de aangezichtszenuw. De patiënt ervaart zowel gevoelloosheid als pijn in het aangezicht. De pijn wordt behandeld met medicatie, en ook alternatieve en aanvullende therapieën kunnen worden geprobeerd, hoewel deze doorgaans wisselend succes hebben.
Epidemiologie van anesthesie dolorosa
Anesthesia dolorosa is een zeldzame en ernstige aandoening die wordt gekarakteriseerd door een combinatie van pijn en gevoelloosheid in het aangezicht. De aandoening wordt vaak geassocieerd met schade aan de trigeminuszenuw, die verantwoordelijk is voor de sensatie in het gezicht. De prevalentie van anesthesia dolorosa is moeilijk te bepalen vanwege de zeldzaamheid van de aandoening, maar het komt vaak voor als gevolg van onjuiste of beschadigde medische ingrepen, zoals operaties aan het gezicht of het gebruik van bepaalde medische procedures, zoals zenuwblokkades.
Zeldzaamheid en prevalentie
Anesthesia dolorosa is een zeldzame aandoening, hoewel het meer voorkomt bij patiënten die eerder ingrepen aan het gezicht hebben ondergaan, zoals tandheelkundige of maxillofaciale chirurgie. De aandoening komt minder vaak voor bij mensen die geen chirurgische ingrepen hebben gehad, maar het kan ook spontaan optreden bij patiënten met trigeminusneuralgie of andere neurologische aandoeningen.
Leeftijd en geslacht
De aandoening komt vaker voor bij volwassenen van middelbare leeftijd, hoewel het ook op jongere of oudere leeftijd kan optreden. Er zijn geen grote geslachtsverschillen in de incidentie van anesthesia dolorosa, maar het wordt iets vaker gezien bij vrouwen dan bij mannen, mogelijk vanwege een verhoogd risico op trigeminusneuralgie bij vrouwen.
Mechanisme
Anesthesia dolorosa ontstaat doorgaans als gevolg van zenuwbeschadiging, meestal van de trigeminuszenuw, die verantwoordelijk is voor het gevoel in het gezicht. De aandoening kan optreden na een zenuwblokkade of chirurgische ingreep waarbij de zenuw per ongeluk wordt beschadigd, of het kan voortkomen uit de progressie van een bestaande aandoening zoals trigeminusneuralgie.
Zenuwbeschadiging
Het belangrijkste mechanisme achter anesthesia dolorosa is de beschadiging van de trigeminuszenuw, die kan optreden door trauma, compressie of onjuiste medische ingrepen. Wanneer de zenuw wordt beschadigd, kunnen signalen niet correct worden overgedragen, wat leidt tot een combinatie van pijn en gevoelloosheid in het aangetaste gebied van het gezicht.
Neuropathische pijn
Neuropathische pijn speelt een cruciale rol bij anesthesia dolorosa. Bij neuropathische pijn is er een abnormale verwerking van pijnsignalen door de zenuwen, wat resulteert in pijn in een gevoelloos of verdoofd gebied. Dit kan zich uiten in een branderige, stekende of schietende pijn in het aangezicht, vaak op een plek waar het gevoel tijdelijk of permanent is verminderd.
Oorzaken: Schade aan aangezichtszenuw
De nervus trigeminus (aangezichtszenuw) is een
hersenzenuw die verantwoordelijk is voor het gevoel in het aangezicht. Deze zenuw speelt ook een rol in de motorische functies van het aangezicht, zoals kauwen en bijten. Anesthesie dolorosa resulteert uit letsel aan de nervus trigeminus.
Chirurgische procedures
Dit letsel kan optreden tijdens een operatie voor trigeminusneuralgie, een aandoening waarbij een patiënt
aangezichtspijn met scheuten ervaart. Chirurgische procedures zoals radiofrequentie-rhizotomie, glyceroltherapie of balloncompressie kunnen allemaal leiden tot anesthesie dolorosa. Tijdens deze operaties kan het zijn dat de chirurg de vezels die verantwoordelijk zijn voor aanraking beschadigt, terwijl de vezels die pijnsignalen doorgeven intact blijven.
Toevallige verwondingen
Het is ook mogelijk dat anesthesie dolorosa toevallig ontstaat door een verwonding aan de nervus trigeminus. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door trauma of andere externe factoren die de zenuw beschadigen. Het letsel kan leiden tot een ongewenste gevoeligheid van de zenuw, waardoor patiënten een aanhoudende, scherpe pijn ervaren in gebieden die normaal gesproken gevoelloos zouden moeten zijn door de anesthesie.
Neuropathische veranderingen
Daarnaast kunnen neuropathische veranderingen ook bijdragen aan het ontstaan van anesthesie dolorosa. Na schade aan de zenuw kan er een abnormale prikkeloverdracht plaatsvinden, wat leidt tot chronische pijn, zelfs in de afwezigheid van een pijnlijke stimulus. Dit fenomeen kan het herstel van de zenuwfunctie compliceren en de symptomen verergeren.
Het begrijpen van deze oorzaken is cruciaal voor zorgverleners bij het diagnosticeren en behandelen van patiënten met anesthesie dolorosa.
Risicofactoren en risicogroepen
Anesthesie dolorosa kan worden beïnvloed door verschillende risicofactoren en risicogroepen die het risico op schade aan de nervus trigeminus verhogen.
Chirurgische geschiedenis
Patiënten met een voorgeschiedenis van chirurgische ingrepen aan het hoofd of de nek, met name gerelateerd aan de nervus trigeminus, lopen een verhoogd risico op anesthesie dolorosa. Procedures zoals trigeminusneuralgie-operaties zijn directe risicofactoren, vooral als deze operaties leiden tot complicaties of onvolledige zenuwherstel.
Leeftijd
De leeftijd van de patiënt kan ook een rol spelen. Oudere volwassenen zijn mogelijk kwetsbaarder voor zenuwschade door chirurgische ingrepen of andere medische aandoeningen, wat het risico op anesthesie dolorosa vergroot.
Neurologische aandoeningen
Patiënten met bestaande neurologische aandoeningen, zoals multiple sclerose of andere aandoeningen die de zenuwen aantasten, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van anesthesie dolorosa. Deze aandoeningen kunnen de zenuwgevoeligheid beïnvloeden en het herstel na letsel bemoeilijken.
Trauma of letsel aan het gezicht
Een geschiedenis van trauma aan het gezicht, zoals verkeersongevallen of sportblessures, kan ook het risico verhogen. Letsel aan de zenuw kan leiden tot een verhoogde kans op pijn en gevoelloosheid in het aangezicht, wat kan resulteren in anesthesie dolorosa.
Genetische predispositie
Hoewel minder vaak besproken, kan een genetische predispositie voor zenuwschade ook een factor zijn. Sommige patiënten hebben mogelijk een erfelijke aanleg voor neurologische aandoeningen die het risico op zenuwletsel verhogen.
Het identificeren van deze risicofactoren en risicogroepen is belangrijk voor medische professionals bij het beoordelen van patiënten en het ontwikkelen van effectieve behandelplannen.
Risicogroepen
Hoewel de aandoening relatief zeldzaam is, zijn er verschillende risicogroepen die gevoeliger zijn voor het ontwikkelen van anesthesia dolorosa. Deze groepen kunnen patiënten omvatten die al lijden aan andere neurologische aandoeningen of die medische behandelingen ondergaan die het risico op zenuwbeschadiging verhogen.
Patiënten met trigeminusneuralgie
Patiënten die al lijden aan trigeminusneuralgie hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van anesthesia dolorosa. De zenuw die verantwoordelijk is voor de pijn bij trigeminusneuralgie is vaak al beschadigd, waardoor verdere schade aan de zenuw het risico op het ontwikkelen van deze aandoening verhoogt.
Patiënten die gezichtschirurgie ondergaan
Patiënten die gezichtschirurgie ondergaan, zoals tandheelkundige ingrepen of andere procedures die de trigeminuszenuw kunnen raken, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van anesthesia dolorosa. Dit geldt vooral voor ingrepen waarbij de zenuw per ongeluk wordt beschadigd tijdens de procedure.
Symptomen in aangezicht
Gevoelloosheid
De patiënt ervaart gevoelloosheid in het gezicht, vergelijkbaar met de gevoelloosheid na een verdovende injectie bij een tandheelkundige behandeling. De blootstelling aan koude kan de gevoelloosheid verergeren, waardoor het
gezicht als bevroren aanvoelt.
Pijn
Daarnaast heeft de patiënt constante pijn in het aangetaste gezichtsgebied. De pijn kan prikkend, brandend, trekkend of stekend zijn. Sommige patiënten beschrijven de pijn ook als scherp, stekend, schietend of met elektrische schokjes. Druk en een zwaar gevoel aan het gezicht kunnen ook deel uitmaken van de symptomen van anesthesia dolorosa. De pijn verergert vaak wanneer de patiënt inactief is. Ook
oogpijn kan optreden.
Deafferentiatiepijnsyndroom
Anesthesia dolorosa wordt beschouwd als een zogenaamd ‘deafferentiatiepijnsyndroom’. Dit betekent dat de patiënt volledig gevoelloos is in het getroffen gezichtsgebied, maar een slecht functionerend pijngevoel intact blijft.
Alarmsymptomen
Er zijn verschillende alarmsymptomen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van anesthesia dolorosa. Het herkennen van deze symptomen is van cruciaal belang om de aandoening tijdig te diagnosticeren en te behandelen.
Pijn in het verdoofde gebied
Het belangrijkste alarmsymptoom van anesthesia dolorosa is de aanwezigheid van pijn in een gebied dat gevoelloos is. Dit kan zich uiten als een branderige of stekende pijn in het aangezicht, vaak in een gebied dat normaal gesproken geen pijn zou veroorzaken vanwege de verminderde gevoeligheid.
Verlies van gevoel en gevoeligheid
Patiënten met anesthesia dolorosa ervaren vaak een gedeeltelijk of volledig verlies van gevoel in het getroffen gebied van het gezicht. Dit kan het moeilijk maken om aanraking of temperatuur te voelen, en kan leiden tot verwondingen doordat het vermogen om pijn te voelen in het aangezicht verminderd is.
Diagnose en onderzoeken
Bij de diagnose van anesthesie dolorosa speelt een grondige anamnese een cruciale rol. De patiënt informeert de arts over symptomen zoals totale verdoving in het gezicht, vaak gecombineerd met aanhoudende aangezichtspijn. De arts vraagt verder naar de medische voorgeschiedenis van de patiënt, inclusief informatie over fysiek trauma aan het gezicht of recente operaties, zoals die voor trigeminusneuralgie.
Fysiek onderzoek
Een uitgebreid lichamelijk onderzoek wordt uitgevoerd om de symptomen te evalueren en om andere mogelijke oorzaken van de klachten uit te sluiten. De arts kan specifieke tests uitvoeren om de gevoeligheid en motorische functies van de aangezichtszenuw te beoordelen. Dit helpt bij het bepalen van de mate van zenuwschade en bij het vaststellen van de diagnose.
Beeldvormingstechnieken
Afhankelijk van de symptomen kan de arts besluiten om beeldvormingstechnieken zoals een MRI of CT-scan aan te vragen. Deze onderzoeken kunnen helpen bij het visualiseren van de zenuwstructuren en het uitsluiten van andere oorzaken van de symptomen, zoals tumoren of hernia's die op de zenuw kunnen drukken.
Kwantitatieve sensorische test
Hoewel een kwantitatieve sensorische test kan worden uitgevoerd om de gevoeligheid in het getroffen gebied te meten, is deze test doorgaans niet noodzakelijk voor de diagnose. Het bevestigt de verdoofdheid in het gebied, maar de diagnose kan meestal worden gesteld op basis van de symptomen en de medische voorgeschiedenis.
De combinatie van de anamnese, lichamelijk onderzoek en eventueel aanvullende onderzoeken stelt de arts in staat om een nauwkeurige diagnose te stellen en een passend behandelplan op te stellen.
Behandeling van anesthesia dolorosa

Medicijnen verlichten mogelijk de pijn /
Bron: Stevepb, PixabayProfessionele medische behandeling
Een effectieve behandeling voor anesthesia dolorosa bestaat momenteel niet. De arts zal echter een multidisciplinaire benadering toepassen om de pijn te beheersen. Deze behandeling kan medicatie omvatten, zoals anticonvulsiva,
antidepressiva, spierverslappers,
topische anesthetica of zalven, anesthesie-injecties (zenuwblokkades) of
opioïden (krachtige
pijnstillers). Psychologische ondersteuning kan ook nuttig zijn voor veel patiënten. Chirurgie is doorgaans geen optie bij anesthesia dolorosa.
Alternatieve therapie
Daarnaast zijn er complementaire en alternatieve therapieën beschikbaar die bij sommige patiënten de pijn kunnen verminderen. Deze behandelingen omvatten acupunctuur, homeopathie, hoog-cervicale chiropractie, voedingstherapie, warme en koude kompressen, biofeedback en TENS (
transcutane elektrische zenuwstimulatie). Het is raadzaam dat de patiënt deze behandelingen eerst met de arts bespreekt.
Prognose van pijnaandoening
De prognose voor anesthesie dolorosa varieert afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de onderliggende oorzaak van de aandoening en de behandelingsmethoden die worden toegepast. Over het algemeen hebben multidisciplinaire behandelingen een gematigd succes.
Behandelopties
Behandelingen kunnen bestaan uit medicatie, fysiotherapie, en in sommige gevallen, chirurgische ingrepen. Patiënten kunnen profiteren van pijnstillers, antidepressiva of anticonvulsiva die specifiek gericht zijn op zenuwpijn. Fysiotherapie kan helpen om de functionaliteit van het aangezicht te verbeteren en de symptomen te verlichten.
Succes van behandelingen
De effectiviteit van de behandeling kan variëren; sommige patiënten ervaren significante verlichting van de symptomen, terwijl anderen mogelijk een beperkte respons hebben op de therapie. Het succes hangt vaak af van de tijdigheid van de diagnose en de mate van zenuwschade.
Langdurige effecten
Sommige patiënten kunnen aanhoudende symptomen ervaren, zelfs na behandeling. De duur en intensiteit van de symptomen kunnen fluctueren, en sommige patiënten kunnen terugvallen in hun klachten. Regelmatige controles met zorgverleners zijn belangrijk om de voortgang te volgen en de behandeling indien nodig aan te passen.
Levenskwaliteit
Hoewel de aandoening uitdagend kan zijn, kunnen veel patiënten met de juiste behandelingen en ondersteuning een acceptabel niveau van levenskwaliteit bereiken. Het is essentieel om een persoonlijk behandelplan te ontwikkelen dat is afgestemd op de specifieke behoeften van de patiënt.
Complicaties van anesthesia dolorosa
Potentiële complicaties van anesthesia dolorosa omvatten:
Chronische pijn
Chronische pijn die niet goed onder controle kan worden gehouden, kan leiden tot langdurige invaliditeit. Patiënten kunnen blijven lijden aan aanhoudende pijn die hun dagelijkse leven beïnvloedt en hen belemmert in hun activiteiten.
Kwaliteit van leven
Verminderde kwaliteit van leven door voortdurende pijn en gevoelloosheid in het gezicht is een veelvoorkomende complicatie. De constante aanwezigheid van symptomen kan patiënten dwingen hun routines aan te passen en sociale interacties te beperken.
Psychologische effecten
Psychologische effecten zoals angst, depressie en verminderd emotioneel welzijn kunnen ontstaan door de impact van de aandoening op het dagelijks functioneren. Patiënten kunnen worstelen met gevoelens van hopeloosheid of frustratie door de chronische aard van de pijn.
Verstoringen in het dagelijks leven
Mogelijke verstoring van sociale en werkgerelateerde activiteiten als gevolg van de chronische pijn en gevoelloosheid kan aanzienlijke gevolgen hebben voor het sociale leven en de professionele carrière van de patiënt. De onvoorspelbaarheid van de symptomen kan patiënten beletten om zich volledig aan activiteiten deel te nemen, wat leidt tot isolatie.
Deze complicaties onderstrepen het belang van tijdige en effectieve behandeling en ondersteuning voor patiënten die lijden aan anesthesia dolorosa.
Preventie van anesthesia dolorosa
Hoewel het niet altijd mogelijk is om anesthesia dolorosa volledig te voorkomen, kunnen de volgende maatregelen helpen het risico te verminderen:
Zorgvuldige planning van operaties
Zorgvuldige planning en uitvoering van operaties die de nervus trigeminus betreffen, met aandacht voor het minimaliseren van schade aan de zenuwvezels, is cruciaal. Het is belangrijk dat chirurgen zich bewust zijn van de anatomie van de zenuw en de technieken die kunnen helpen om deze te beschermen tijdens chirurgische ingrepen.
Regelmatige evaluaties
Regelmatige evaluaties door een specialist kunnen helpen om eventuele complicaties tijdens de behandeling van trigeminusneuralgie te identificeren en te beheersen. Dit kan inhouden dat patiënten regelmatig worden gecontroleerd op symptomen en dat hun behandelplannen indien nodig worden aangepast.
Postoperatieve zorg
Postoperatieve zorg en opvolging zijn essentieel om vroegtijdig tekenen van mogelijke complicaties te detecteren. Dit kan helpen bij het snel aanpakken van problemen voordat ze verergeren en het risico op anesthesia dolorosa verhogen.
Risico’s en voordelen bespreken
Overleg met de arts over de risico’s en voordelen van behandelingen voor trigeminusneuralgie is belangrijk om weloverwogen beslissingen te nemen over de te volgen therapieën. Patiënten moeten goed geïnformeerd zijn over hun opties, zodat ze samen met hun arts de beste keuze kunnen maken.
Multidisciplinaire behandelstrategieën
Integratie van multidisciplinaire behandelstrategieën kan helpen om de impact van de aandoening te minimaliseren, inclusief pijnmanagement en psychologische ondersteuning. Dit kan ervoor zorgen dat patiënten een meer holistische aanpak krijgen, die hen helpt om beter met hun symptomen om te gaan en hun kwaliteit van leven te verbeteren.
Deze preventieve maatregelen kunnen bijdragen aan een betere uitkomst voor patiënten die risico lopen op anesthesia dolorosa.
Praktische tips voor het leven met anesthesie dolorosa
Anesthesie dolorosa is een aandoening die kan optreden na een zenuwblokkade, waarbij je een aanhoudend gevoel van pijn ervaart in het gebied dat normaal gesproken gevoelloos zou moeten zijn. Dit kan leiden tot ernstige ongemakken en pijn, wat de dagelijkse activiteiten kan verstoren. Het omgaan met deze aandoening vereist zorgvuldige aandacht voor de pijnbestrijding en aanpassingen in je dagelijkse routine.
Raadpleeg je arts voor pijnbestrijding
Een belangrijke stap in het omgaan met anesthesie dolorosa is het verkrijgen van effectieve pijnbestrijding. Bespreek met je arts welke behandelingsopties beschikbaar zijn, zoals medicatie of
verdoving om de pijn te verlichten. In sommige gevallen kunnen geneesmiddelen zoals anticonvulsiva of antidepressiva worden voorgeschreven om zenuwpijn te verminderen. Het is belangrijk om samen met je arts een pijnmanagementplan te ontwikkelen dat het beste bij jouw situatie past.
Gebruik alternatieve pijnbestrijdingstechnieken
Naast medicatie kunnen er andere technieken zijn die je kunnen helpen de pijn te beheersen. Denk hierbij aan ontspanningstechnieken zoals meditatie, diepe ademhaling of
ontspanningsoefeningen, die je kunnen helpen om de pijn te verlichten en te ontspannen. Fysiotherapie kan ook nuttig zijn om de pijn te verminderen en de mobiliteit te verbeteren. Door verschillende technieken te combineren, kun je de impact van de pijn op je dagelijks leven verminderen.
Het onderhouden van een gezond en evenwichtig
voedingspatroon kan bijdragen aan het algehele welzijn en kan helpen om ontstekingen in het lichaam te verminderen, wat op zijn beurt de pijn kan verlichten. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan omega-3 vetzuren, zoals vette vis en noten, kunnen ontstekingsremmende eigenschappen hebben. Het handhaven van een gezond gewicht is ook belangrijk, omdat overgewicht extra druk kan uitoefenen op je zenuwen en spieren, wat de pijn kan verergeren.
Zorg voor voldoende slaap
Voldoende
slaap is cruciaal voor je herstel en het verminderen van pijn. Tijdens de slaap heeft je lichaam de kans om te herstellen en ontstekingen te verminderen. Het is belangrijk om een comfortabele slaaphouding te vinden die de druk op de zenuwen vermindert. Probeer een ondersteunend kussen te gebruiken om je nek en rug in een neutrale positie te houden, wat kan helpen de pijn te verminderen.
Wees voorzichtig met fysieke activiteiten
Bij anesthesie dolorosa is het belangrijk om fysieke activiteiten met zorg aan te pakken. Hoewel beweging essentieel is om de algehele gezondheid te behouden, kan overmatige belasting van de aangedane zenuwen de pijn verergeren. Overleg met je arts of fysiotherapeut om een passend oefenprogramma op te stellen dat je kan helpen zonder je zenuw verder te belasten. Vermijd zware tillen of plotselinge bewegingen die de pijn kunnen versterken.
Misvattingen rond anesthesia dolorosa
Anesthesia dolorosa is een zeldzame, maar zeer pijnlijke aandoening die optreedt na een anesthesie. Het ontstaat wanneer een zenuw beschadigd is tijdens de verdoving, wat leidt tot chronische pijn, vaak gecombineerd met gevoelloosheid. Er bestaan verschillende misvattingen over deze aandoening, de oorzaken en de behandelmethoden.
Anesthesia dolorosa komt alleen voor bij mensen die onder narcose gaan
Veel mensen denken dat anesthesia dolorosa alleen optreedt na een volledige verdoving tijdens een operatie, maar het kan ook ontstaan na lokale verdovingen. De schade aan de zenuw kan optreden bij elke vorm van anesthesie, vooral als de verdoving te dicht bij een zenuw wordt toegediend, zoals bij een
verdoving voor een kleine ingreep.
De symptomen van anesthesia dolorosa zijn altijd direct merkbaar
In sommige gevallen zijn de symptomen van anesthesia dolorosa onmiddellijk na de ingreep merkbaar, maar in andere gevallen kan de pijn geleidelijk opkomen. De beschadigde zenuw kan aanvankelijk gevoelloos aanvoelen, maar na verloop van tijd kan de pijn toenemen. Het kan zelfs maanden duren voordat de symptomen volledig tot uiting komen.
Anesthesia dolorosa wordt altijd veroorzaakt door medische fouten
Hoewel anesthesia dolorosa een gevolg kan zijn van een fout in het toedienen van de anesthesie, is dat niet altijd het geval. Sommige mensen kunnen van nature meer vatbaar zijn voor zenuwbeschadiging, vooral als ze al een onderliggende aandoening hebben, zoals
suikerziekte, die de zenuwen kan verzwakken.
Er is niets te doen aan anesthesia dolorosa
Hoewel de aandoening vaak moeilijk te behandelen is, zijn er verschillende behandelingen die kunnen helpen bij het verlichten van de pijn. Dit kan onder meer bestaan uit pijnmedicatie, zoals
medicijnen, en fysiotherapie om de zenuwfunctie te verbeteren. In sommige gevallen kunnen chirurgie of
radiotherapie nodig zijn om de zenuw te herstellen.
Alle pijn na een verdoving is gelijk aan anesthesia dolorosa
Niet elke pijn die optreedt na een anesthesie is te wijten aan anesthesia dolorosa. Veel voorkomende post-operatieve pijnen kunnen simpelweg het gevolg zijn van de ingreep zelf en verdwijnen na verloop van tijd. Het is belangrijk om te onderscheiden tussen tijdelijke pijn en de ernstigere, chronische pijn die gepaard gaat met anesthesia dolorosa.
De diagnose van anesthesia dolorosa is snel te stellen
Het stellen van de diagnose van anesthesia dolorosa kan soms lang duren, omdat de symptomen in eerste instantie subtiel kunnen zijn. Artsen moeten vaak verschillende tests uitvoeren, zoals een
beeldvormend onderzoek, om de mate van zenuwbeschadiging vast te stellen. Bovendien kunnen andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen, zoals een
huidaandoening of zenuwontstekingen, de diagnose bemoeilijken.
Anesthesia dolorosa is altijd onomkeerbaar
Hoewel anesthesia dolorosa een langdurige aandoening kan zijn, is het niet altijd onomkeerbaar. In sommige gevallen kan de zenuw zichzelf herstellen met de juiste behandeling. Dit proces kan tijd kosten, maar er is een mogelijkheid op herstel, vooral als de aandoening in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd en behandeld.
Lees verder