Alternatieve geneeswijzen: Kinesiologie
Kinesiologie wordt gezien als de meest holistichse (totale) benaderingswijzen van gezondheid. Het is een alternatieve geneeswijzen die steeds meer bekendheid en waarde krijgt in de westerse samenleving. Het is een manier om kwalen te genezen zonder het gebruik van medicijnen of operaties. Hoe dit in zijn werk gaat wordt beschreven in de rest van het artikel.
Het ontstaan van Kinesiologie
In de zestiger jaren was er voor het eerst sprake van het gebruik van toegepaste Kinesiologie. De naam Kinesiologie werd gegeven aan de spiertest die gebruikt wordt bij Kinesiologie. Deze naam werd bedacht door de Amerikaanse chiropractor George Goodheart. De spiertesten worden nu gebruikt bij edukinesiologie.
Het uitgangspunt van Kinesiologie
Het uitgangspunt van toegepaste kinesiologie is het balans vinden tussen structurele, chemische en psychische aspecten van het leven. Deze drie aspecten zijn diep met elkaar verbonden, dit betekend wanneer er één aspect uit balans is de rest ook meegetrokken wordt. Het is dan voor die persoon onmogelijk om volledig met onze hele potentie te functioneren. George Goodheart eerste aanknopingspunt naar kinesiologie was de stand van de totale wervelkolom. De wervelkolom, waarin de vitale centrale zenuwstelsel zich bevindt, is opgebouwd uit wervels die samen de wervelkolom vormen. Daarbinnen bevindt zich weer het ruggenmerg. Het ruggenmerg en de hersenen vormen samen het centrale zenuwstelsel. Het ruggenmerg is eigenlijk de boodschapper van de opdrachten, die het binnen krijgt van de hersenen, naar de rest van het lichaam. De wervelkolom wordt aan weerszijden ondersteund door spieren, zelfs tussen de ruggenwervels zitten spieren die de wervels op hun oorspronkelijke plek houdt. De tussenwervelschijven die zich tussen de wervels bevinden houdt de wervelkolom buigzaam en soepel. Wanneer de tussenwervelschijven beschadigd raken bij verkeerde belasting kan de wervelkolom gestoord worden in zijn beweging. Het centrale zenuwstelsel loopt uit naar de rest van het lichaam door openingen in de wervels.
Belang van spieren binnen kinesiologie
Wanneer de wervelkolom enigszins geblokkeerd wordt of verplaatst is zal het centrale zenuwstelsel moeite ondervinden bij het uitvoeren van zijn taak en dit heeft weer gevolgen op het functioneren van de persoon in het dagelijks leven. Spieren houden de wervelkolom op zijn plaats, daarom is het van belang dat deze spieren een bepaalde spanning geven oftewel in balans zijn. Er moet balans zijn tussen de contractie (samentrekken) en extensie (ontspanning). Wanneer aan de ene kant een spier samentrekt zou de samenwerkende spier aan de andere kant moeten ontspannen, dit moet in balans zijn met elkaar. Toegepaste kinesiologie houdt zich dus bezig met de samenwerking tussen de spieren onderling. Het gaat hierbij om de stand van de wervelkolom te optimaliseren, want dan komen de impulsen en prikkels vanuit het centrale zenuwstelsel beter door naar het lichaam en zal de persoon beter kunnen functioneren.
Wat is onbalans en oorzaken voor onbalans
Het is duidelijk geworden dat spieren op prikkels van buitenaf reageren met mogelijk onevenwichtig gedrag in de vorm van spierverzwakking tot gevolg van een negatieve stressimpuls. De spierverzwakking is gelijk na de negatieve impuls testbaar. Wanneer deze spierverzwakking niet wordt opgeheven werken de spieren niet meer goed samen en vormt er zich een onbalans. Deze onbalans kan leiden tot een verkeerde lichaamshouding, wat weer resulteert in een slecht communicatie tussen hersenen en lichaam. Er zijn genoeg redenen te bedenken waarom spieren reageren met spierverzwakking op negatieve impulsen. Deze kunnen van psychische, structurele en chemische aard zijn. Een reden van chemische aard kan zijn slechte voeding, voeding die leidt tot allergische reactie, etc. Een reden van psychische aard kan zijn schrikken, boosheid, frustratie, stress.
Verbindingen binnen kinesiologie
Tijdens de ontwikkeling van toegepaste kinesiologie worden allerlei verbindingen gelegd tussen oosterse en westerse gezondheids- en genezingsprincipes. De belangrijkste verbinding is die tussen de accupunctuur met de Chinese meridiaanleer en de westerse kinesiologieprincipes. Kinesiologie wordt nu gezien als de meest holistische (totale) benaderingswijzen van gezondheid.
De spier, de spiertest
Het woord spiertest is inmiddels al zo vaak gebruikt, dat het tijd wordt om uit te leggen wat hiermee bedoelt wordt. Een spiertest moet men beschouwen als een manuele methode voor het meten van vitale energie in tegenstelling tot het meten van energie door bijvoorbeeld elektroacupunctuur. Elektroacupunctuur is voorbehouden aan de professionele acupuncturist, de spiertest daarentegen kan door iedereen worden uitgevoerd. Elke individuele spier heeft een oorsprong en een aanhechting. Spieren zijn altijd aangehecht aan weerszijden van een gewricht, waardoor er tijdens een contractie van de spier een buiging van bijvoorbeeld een arm of been ontstaat. Spieren werken op basis van aanspanning en ontspanning. Onder normale omstandigheden, bij harmonieus functioneren van de met elkaar samenwerkende spieren, kan een spier in contractie met het grootste gemak een druk van ongeveer een kilogram tegenhouden. Deze druk wordt door een ander persoon gegeven met de hand. Dit is echter niet het geval wanneer er een stressimpuls wordt gegegeven, waardoor de bepaalde spier uit balans raakt, aan de persoon op basis van chemische, structurele of psychische aard.
Chemische impuls: Bijvoorbeeld een voeding die een allergische reactie veroorzaakt.
Structurele impuls: Bijvoorbeeld een houdingsverandering die een blokkade in de wervelkolom geeft.
Psychische impuls: Bijvoorbeeld een verbale suggestie die weerstand of een bepaalde emotie oproept.
Wanneer onmiddellijk na de gegeven stressimpuls dezelfde druk, ongeveer één kilo, op de spier wordt uitgeoefend zal deze een duidelijke verzwakking tonen. Deze onbalans moet dan weer hersteld worden door middel van drukpunten of acupressuur. Wanneer dit hersteld is zal de spier weer weerstand kunnen geven aan die druk.
Lees verder