Huidveroudering: welke factoren spelen een rol?
Huidveroudering is velen van ons een doorn in het oog. Huidverjonging klinkt ons beter in de oren. Om huidveroudering binnen de perken te houden is het nuttig om te lezen welke factoren een belangrijke rol spelen bij huidveroudering. Zo heb je intrinsieke veroudering van de huid en extrinsieke veroudering van de huid.
Huidveroudering: intrinsieke veroudering
De
intrinsieke huidveroudering is de achteruitgang in vorm en functie als gevolg van
veranderingen die in de genen zijn vastgelegd. Deze veranderingen zijn onvermijdelijk. Dit is dus de
biologische veroudering die vooraf is geprogrammeerd.
Omgevingsfactoren spelen geen rol bij intrinsieke huidveroudering.
Vrije zuurstofradicalen zouden ook een rol spelen bij deze vorm van huidveroudering. Een vrije zuurstofradicaal is een agressieve molecuul die het
DNA kan beschadigen. Dus vrije zuurstofradicalen kunnen
verouderingsprocessen bevorderen. Daarentegen wordt DNA beschermt tegen vrije radicalen door
anti-oxidanten. Intrinsieke huidveroudering is het beste te beoordelen op plekken die nauwelijks aan zonlicht zijn blootgesteld.
Huidveroudering: extrinsieke veroudering
Extrinsieke huidveroudering bestaat door een jjarelnelange opstapelende inwerkende veranderingen als gevolg van omgevingsfactoren. De huid vormt de grens met de buitenwereld en wordt meer dan de andere organen blootgesteld aan factoren uit de omgeving. De huid is gevoeliger voor extrinsieke veroudering dan voor intrinsieke veroudering. De belangrijkste facor is de invloed van
chronische belasting met ultraviolette straling door het zonlicht. Dit kun je ook zien aan mensen die de zon aanbidden en die graag onder de zonnebank liggen: hun huid ziet er veelal ouder uit dan hun leeftijd zou veronderstellen. Ook
roken zorgt voor huidveroudering. Tot het veertigste leeftijdsjaar valt het nog mee, maar na het veerstigste levensjaar maakt de rokershuid een versnelling in veroudering. Wanneer een roker ongeveer 50 jaar is kan hij/zij er zo'n 7 jaar ouder uitzien. Verder spelen
zwaartekracht, toxische stoffen (denk ook aan de voeding) en klimatologische omstandigheden zoals hitte en wind, een rol bij versnelde huidveroudering. Bij extrinsieke huidveroudering bestaat er meer kans op kwaadaardige veranderingen en
vroegtijdige veroudering. Extrinsieke huidveroudering zie je vooral aan de delen van de huid die veelvuldig aan zonlicht zijn blootgesteld zoals: handen, gezicht, nek, decolleté.
Huidveroudering: de kenmerkende veranderingen
- De huid verandert in dikte (wordt dunner)
- De huid verandert in vorm en samenstelling (rimpels, hangwangen, hangende mondhoeken, neus-mondplooi)
- De huid verandert in functie (minder talg- en zweetproduktie, slechtere wondgenezing, huidkanker)
- De huid verandert in kleur (pignmentvlekken bijvoorbeeld).
Functies van de huid
- de huid vormt een barrière
- de huid weert water en lichaamsvreemde stoffen af
- de huid beschermt tegen ultraviolette stralen
- de huid beschermt tegen infecties en verwondingen
- de huid reguleert de lichaamstemperatuur
- de huid produceert vitamine D
- de huid heeft een zintuigfunctie (pijn, temperatuur, tast)
- de huid voorziet in een vetreserve
Meer artikelen over huidverzorging en huidveroudering: