Borstvergroting: de behandeling

Bij een borstvergroting wordt de vorm van de (vrouwelijke) borsten aangepast, gewoonlijk met behulp van siliconen-implantaten of met implantaten van fysiologisch zout.

De implantaten

Siliconen implantaten

Er bestaan veel misverstanden over het gebruik van siliconen implantaten. Ze zouden slecht zijn voor de gezondheid, maar dit is nooit aangetoond. Een voordeel van siliconen implantaten is bovendien dat artsen er al sinds de jaren 60 mee werken, en er dus zeer vertrouwd mee zijn.

Er bestaan twee soorten siliconen implantaten, namelijk harde en zachte. De harde implantaten zijn gevuld met een soort gelei-achtige substantie, terwijl de zachte zijn gevuld met een vloeistof. Beide soorten implantaten hebben hun voordelen en nadelen. Harde implantaten behouden over het algemeen hun vorm beter, en bij een eventueel scheurtje lekt er niet zoveel vloeistof in het lichaam. Zachte implantaten voelen iets natuurlijker aan, en de kans op rimpelvorming is ook kleiner dan bij harde implantaten. Bovendien is voor een zacht implantaat een kleinere incissie nodig, waardoor er ook een minder groot litteken over zal blijven.

Implantaten met fysiologisch zout

Het grote voordeel van een borstimplantaat met fysiologisch zout is dat wanneer een implantaat gaat lekken, de stoffen veel makkelijker door het lichaam opgenomen kunnen worden. Implantaten met fysiologisch zout hebben wel een siliconen omhulsel.

De operatie

Voor de operatie zal de chirurg het operatiepatroon op het lichaam tekenen, waarna de patiënt onder narcose wordt gebracht. Tijdens de operatie wordt er een incissie gemaakt in de oksel, onder de borst, of naast de tepel. Via die incissie zal de arts de implantaten aanbrengen.

Er zijn verschillende plekken waar het implantaat aangebracht kan worden. Als het implantaat tussen de borstklier en de borstspier wordt geplaatst, heeft de patiënt minder last van pijn na de operatie. Het nadeel van deze plaats is, dat de implantaten beter zichtbaar zijn. Als het implantaat achter de borstspier wordt geplaatst, is het resultaat natuurlijker. Het nadeel van deze plaats is, dat de patiënt langer last heeft van pijn. Bovendien slijten de implantaten op deze plaats sneller, vanwege de druk van de borstspier.

De operatie duurt meestal één tot twee uur.

De risico's van een borstvergroting

• De standaard risico's van een narcose
• De wond kan gaan ontsteken, dit kan betekenen dat je een groot litteken aan de operatie overhoud
• Verandering in de gevoeligheid van de tepels (meestal is dit tijdelijk, maar het kan ook blijvend zijn)
• De prothese kan kapot gaan (dit moet ten allen tijde vervangen worden)