Kinvergroting: Operatie (met implantaat) in afwijkende kin

Een kinvergroting is een operatie waarbij de chirurg de grootte en vorm van de kin verandert. Hierdoor verbetert het uiterlijk van de kin en de kaaklijn. Dit gebeurt ofwel met een implantaat, ofwel door het verplaatsen of omvormen van botten. Een implantaat blijft in principe levenslang zitten, tenzij er complicaties optreden. Deze operatie is relatief snel uit te voeren en heeft blijvende resultaten. Deze operatie verbetert het uiterlijk van de patiënt, maar realistische verwachtingen zijn nodig aangezien een “perfect uiterlijk” bij deze operatie niet mogelijk is.

• Synoniemen kinvergroting
• Indicatie cosmetische ingreep
• Tegenindicatie cosmetische ingreep
• Voor de operatie
• Tijdens de operatie: Chirurg plaatst implantaat of verplaatst botten in afwijkende kin
• Na de operatie: Patiënt krijgt pijnstilling
• Bijwerkingen van een kinvergroting
• Prognose kincorrectie
• Risico’s bij patiënten
• Complicaties van kinvergroting
• Preventie van complicaties bij kinvergroting

Synoniemen kinvergroting

Een kinvergroting is eveneens gekend onder deze synoniemen:

• Genioplastie
• Genioplastiek
• Genioplasty
• Mentoplastie
• Mentoplastiek
• Mentoplasty

Indicatie cosmetische ingreep

Sommige patiënten hebben door een letsel, aangeboren aandoening of syndroom een afwijkend uiterlijk waarbij het gezicht niet in evenwicht is. De kin is langer of groter ten opzichte van de neus bijvoorbeeld. De plastisch chirurg voert de kinvergrotingsoperatie uit bij patiënten met een verzonken of zwakke kin (microgenie), een puntige of vierkante kin, een prominente neus en een vlezige nek maar die een normale beet hebben.

Tegenindicatie cosmetische ingreep

De operatie gaat niet door bij patiënten die in een slechte gezondheid verkeren. Ook patiënten die aan hypertensie (medische term: verhoogde bloeddruk) lijden of hartproblemen hebben, krijgen de operatie niet. Patiënten die anticoagulantia (bloedverdunners) nemen, komen ook niet in aanmerking voor de operatie. Tot slot is de operatie niet aangewezen voor patiënten met een afwijkende kin die onredelijke verwachtingen hebben over de uitkomst van de operatie.

Voor de operatie

Voorbereidingen

De chirurg vertelt aan de patiënt welke realistische verwachtingen hij mag hebben van de operatie. De chirurg en patiënt bespreken de doelen, medische toestand, alternatieve behandelingen en aanvullende behandelingen. Soms gebruikt de chirurg een speciaal computersimulatieprogramma om schetsen te maken van wat een kinvergroting mogelijk voor de patiënt betekent. De patiënt op zijn beurt mag via onder andere tijdschriften aantonen wat zijn gewenste uiterlijk is. De patiënt stopt voorts zes weken voor de operatie met roken zodat de resultaten achteraf beter zijn. Tot slot bespreekt de patiënt het medicatiegebruik met de chirurg. Hij moet namelijk mogelijk aanpassingen doorvoeren voor de operatie.

Praktisch

Voor de operatie krijgt de patiënt een radiografisch onderzoek van het gezicht en de kin. De plastisch chirurg gebruikt deze röntgenfoto als voorbereiding op de operatie. Zo weet hij aan welke kingebieden hij moet werken. Het is daarnaast belangrijk dat de patiënt nuchter naar het ziekenhuis komt wanneer hij algemene anesthesie krijgt. Dit bespreekt hij eveneens met de chirurg. De tijdsduur van een kinvergroting hangt af van het type operatie en varieert tussen dertig minuten tot drie uur.

Tijdens de operatie: Chirurg plaatst implantaat of verplaatst botten in afwijkende kin

Implantaat rond de kin

Vlak voor de operatie gaat de patiënt met de rug op een operatietafel liggen. De patiënt krijgt ofwel een algehele anesthesie of een lokale verdoving met een kalmerend geneesmiddel waarbij hij geen pijn ervaart en wat suf is. De chirurg maakt eerst een incisie (snede) in de mond of aan de buitenkant onder de kin. Hij maakt een ruimte voor het kinbot en onder de spieren. Daarna plaatst hij hier voorzichtig het implantaat in door middel van een gesteriliseerde klem. Dit implantaat bestaat uit eigen bot en vetweefsel, of uit een siliconen implantaat. Het siliconen implantaat is beschikbaar in standaardafmetingen maar is ook eventueel op maat verkrijgbaar. De chirurg bevestigt dit implantaat aan het bot met hechtingen of schroeven. Vervolgens sluit hij de chirurgische incisie met hechtingen en brengt hij een verband aan. Als de incisie is in de mond gemaakt is, is het litteken nauwelijks te zien.

Botten verplaatsen

Deze operatie kent een tijdsduur tussen de één en drie uur. Veelal gebeurt de operatie in combinatie met een neuscorrectie, gebitscorrectie of een gezichtsliposuctie. Bij een gezichtsliposuctie verwijdert de chirurg vet onder de kin en de hals. De patiënt krijgt voor de kinvergrotingsoperatie een algemene anesthesie waardoor hij slaapt en volledig pijnvrij is. Eerst maakt de chirurg een incisie in de mond langs het onderste tandvlees. Dit geeft de chirurg toegang tot het kinbot. De chirurg maakt gebruik van een botzaag of beitel om een tweede incisie door het kaakbot te maken. Hij verplaatst het kaakbot en maakt het vast met draden of schroeft het vast. Vervolgens sluit hij de incisie met hechtingen. Bij deze operatie heeft de patiënt geen littekens omdat de operatie is uitgevoerd in de mond.

Na de operatie: Patiënt krijgt pijnstilling

De patiënt heeft mogelijk wat ongemak en pijn waarvoor hij pijnstillers krijgt. De meeste patiënten hervatten lichte activiteiten op de dag van de operatie, en binnen de zeven tot tien dagen mag hij alle activiteiten weer uitvoeren. Hij eet gedurende enkele dagen vloeibare of zachte voeding. De patiënt mag binnen een week na de operatie het verband verwijderen. Hij draagt ’s nachts nog wel een brace gedurende vier tot zes weken.

Bijwerkingen van een kinvergroting

De patiënt heeft gedurende ongeveer één week een strak gevoel rond de kin. De kin is verder gevoelloos wat tot maximaal drie maanden aanhoudt. De meeste zwelling verdwijnt binnen de zes weken, afhankelijk van het type operatie dat is uitgevoerd.

Prognose kincorrectie

Bij een incisie die gemaakt werd onder de kin, is het litteken vaak niet merkbaar. De meeste implantaten blijven levenslang zitten. Af en toe absorberen de lichaamseigen implantaten, waarvoor een nieuwe operatie vereist is. Het uiteindelijke resultaat is zichtbaar nadat de zwelling is verdwenen. Dit is veelal na drie tot vier maanden.

Risico’s bij patiënten

Aan een kinvergroting zijn enkele risico’s verbonden. Zo zijn blauwe plekken, bloedproppen, gevoelloosheid of andere veranderingen in gevoel aan de huid, niet-weggaande pijn, schade aan de tanden, migratie (verplaatsing) van het implantaat en zwelling mogelijk. Daarnaast treedt soms een infectie op waardoor de chirurg het implantaat weer moet verwijderen. Af en toe is schade aan de gezichtszenuwen en spieren mogelijk.

Hoewel de meeste patiënten tevreden zijn over het resultaat, ontstaan soms slechte cosmetische resultaten waardoor een nieuwe operatie nodig is. Dit gebeurt bij littekens, oneffenheden in het gezicht, onregelmatige vorm van de huid, niet goed genezende wonden en vocht dat zich onder de huid verzamelt. Roken vertraagt eveneens het herstelproces. Ook is het belangrijk dat de patiënt voldoende vocht inneemt en dehydratatie (uitdroging) vermijdt om het herstel te versnellen.

Complicaties van kinvergroting

Potentiële complicaties van een kinvergroting omvatten:

• Infecties die mogelijk extra chirurgische ingrepen vereisen.
• Bloeding of hematomen (blauwe plekken) die verdere medische behandeling kunnen nodig hebben.
• Migratie of verplaatsing van het implantaat, wat kan leiden tot ongelijke resultaten en mogelijk een correctieve operatie vereist.
• Zenuwschade, wat kan resulteren in aanhoudende gevoelloosheid of veranderingen in gevoel aan de kin en het gezicht.
• Onregelmatigheden in de huid of littekenvorming, die de esthetische resultaten kunnen beïnvloeden en mogelijk aanvullende ingrepen vereisen.

Preventie van complicaties bij kinvergroting

Hoewel niet alle complicaties volledig kunnen worden voorkomen, kunnen de volgende maatregelen helpen om het risico te verminderen:

• Zorgvuldige selectie van de chirurg en het uitvoeren van een grondige preoperatieve evaluatie om de gezondheidstoestand te beoordelen en risico's te minimaliseren.
• Volgen van de postoperatieve instructies nauwkeurig, inclusief het gebruik van voorgeschreven medicijnen en het naleven van hygiënemaatregelen om infecties te voorkomen.
• Vermijden van activiteiten die druk of trauma op de behandelde gebieden kunnen uitoefenen, zoals intensieve fysieke activiteiten of sporten tijdens de herstelperiode.
• Regelmatige controleafspraken met de chirurg om eventuele vroegtijdige tekenen van complicaties te identificeren en te behandelen.
• Niet roken en voldoende hydratatie om het genezingsproces te bevorderen en het risico op vertraagd herstel te minimaliseren.