Aambeien chirurgisch verwijderen bij pijn of jeuk

Aambeien zijn gezwollen en ontstoken aderen in of rondom de anus en het einde van de dikke darm. Ze kunnen ontstaan door factoren zoals hard drukken bij de stoelgang of langdurig zitten op het toilet, wat vaak voorkomt tijdens een vergevorderde zwangerschap. Aambeien veroorzaken meestal weinig problemen, al kan er af en toe bloed bij de ontlasting zichtbaar zijn. Vaak verdwijnen de klachten door het aanpassen van de levensstijl. Bij minder dan 10% van de patiënten met aambeien is echter een chirurgische ingreep noodzakelijk om de aambeien te verwijderen. Dit wordt in medische termen een hemorroïdectomie genoemd. Diverse operatietechnieken zijn beschikbaar, afhankelijk van de locatie en ernst van de symptomen, alsook de gezondheidstoestand van de patiënt.

• Indicaties voor hemorroïdectomie: Pijn en jeuk
• Voor de operatie
• Tijdens de operatie: Diverse operatietechnieken
• Na de operatie: Mogelijke pijn en herstel
• Prognose
• Risico’s van chirurgische verwijdering van aambeien
• Preventie van aambeien

Indicaties voor hemorroïdectomie: Pijn en jeuk

Veel gevallen van aambeien (gezwollen aderen in de anus met rectale bloedingen) kunnen worden verholpen door een aanpassing van de levensstijl. Dit houdt in dat men acht tot tien glazen water per dag drinkt en een vezelrijke voeding consumeert. Het gebruik van een vezelsupplement kan constipatie helpen voorkomen. Hard persen tijdens de stoelgang moet worden vermeden. Wanneer aambeien echter ernstig bloeden, sterk gezwollen zijn, hard aanvoelen, jeuken of pijnlijk zijn, kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn. Dit geldt ook voor bloedstolsels (getromboseerde aambeien), een verdikte anus bij inwendige aambeien, en bij klachten zoals vegen in de onderbroek. De arts kan deze symptomen identificeren via een proctoscopie. Soms is ook een colonoscopie nodig om andere oorzaken uit te sluiten.

Voor de operatie

Voorbereidingen

Voordat de operatie plaatsvindt, bespreekt de arts met de patiënt het gebruik van medicatie, waaronder supplementen, vitaminen, en kruiden. Mogelijk moet de patiënt enkele dagen voor de operatie stoppen met bepaalde middelen, maar dit gebeurt altijd in overleg met de arts. Ook moet de patiënt eventuele allergieën melden, zodat hier rekening mee kan worden gehouden tijdens de operatie.

Praktisch

De operatie wordt meestal poliklinisch uitgevoerd, wat betekent dat de patiënt na de ingreep naar huis kan gaan. In zeldzame gevallen kan een overnachting in het ziekenhuis nodig zijn. De patiënt moet nuchter naar het ziekenhuis komen, maar kan eventuele medicatie innemen met een klein slokje water.

Verdoving

De patiënt krijgt meestal een lokale verdoving, zodat hij wakker blijft maar geen pijn ervaart. In sommige gevallen kan echter algemene anesthesie noodzakelijk zijn, afhankelijk van de aard en complexiteit van de ingreep. Bij algemene anesthesie ontvangt de patiënt via een intraveneuze injectie een verdovingsmiddel, waardoor hij slaapt en geen pijn voelt.

Tijdens de operatie: Diverse operatietechnieken

Verschillende chirurgische technieken kunnen worden gebruikt om aambeien te verwijderen. De keuze van techniek hangt af van de locatie en ernst van de symptomen, alsook de algemene gezondheid van de patiënt.

Rubberband ligatie

Bij deze techniek plaatst de chirurg een kleine rubberen band rond de basis van de aambei, waardoor de bloedstroom wordt afgesloten en de aambei verschrompelt. Vaak zijn twee of meer sessies nodig, met een tussenperiode van ongeveer twee maanden. Rubberband ligatie is niet aanbevolen voor patiënten die bloedverdunners gebruiken, vanwege het verhoogde risico op bloedingen.

Hemorroïdpexie

Hemorroïdpexie is een procedure waarbij de aambei wordt vastgehecht en de bloedstroom wordt geblokkeerd, wat leidt tot krimping van de aambei. Deze techniek wordt meestal toegepast bij verzakte, inwendige aambeien. Patiënten herstellen doorgaans sneller van deze ingreep dan van een volledige hemorroïdectomie.

Hemorroïdectomie

Bij een hemorroïdectomie verwijdert de chirurg de aambeien met een scalpel, en gebruikt soms hechtingen om de wond te sluiten. Deze techniek wordt toegepast bij grote uitwendige aambeien en bij inwendige aambeien die ernstig zijn uitgezakt.

Sclerotherapie

Sclerotherapie houdt in dat een chemische stof wordt geïnjecteerd in het bloedvat van de aambei, waardoor deze verschrompelt. Deze techniek veroorzaakt meestal weinig pijn en wordt vaak gebruikt voor kleine, inwendige aambeien. Sclerotherapie is doorgaans zeer effectief.

Coagulatietherapie

Coagulatietherapie omvat het verbranden van de aambei met behulp van een laser, extreme kou, of infrarood licht, vaak in combinatie met een anoscopie. Deze methode veroorzaakt meestal weinig ongemak en pijn.

Na de operatie: Mogelijke pijn en herstel

De patiënt kan doorgaans op dezelfde dag na de operatie naar huis. Bij algemene anesthesie kan de patiënt nog enkele uren in de ontwaakzaal verblijven. Het is belangrijk dat een begeleider de patiënt naar huis brengt. Na de operatie kan de patiënt aanzienlijke pijn ervaren. Pijnstillers kunnen helpen bij het verlichten van deze pijn, en zitbaden kunnen ook nuttig zijn.

Prognose

De meeste patiënten herstellen uitstekend na een hemorroïdectomie. Binnen twee weken zijn de meeste patiënten volledig hersteld, hoewel dit kan variëren afhankelijk van de ernst en locatie van de ingreep. Na de operatie ontvangt de patiënt leefstijladviezen om terugkeer van de aambeien te voorkomen. Dit kan onder andere het gebruik van laxeermiddelen (om obstipatie te voorkomen), gewichtsverlies, voldoende lichaamsbeweging, vezelrijke voeding, en rustig toiletgebruik omvatten.

Risico’s van chirurgische verwijdering van aambeien

Mogelijke risico’s en complicaties van een hemorroïdectomie zijn onder andere bloedingen, infecties en plasproblemen door de pijn. Soms kan een kleine hoeveelheid ontlasting vrijkomen. Op de lange termijn komen dergelijke problemen zelden voor, maar het is belangrijk om eventuele zorgen tijdig met de arts te bespreken.

Preventie van aambeien

Het voorkomen van aambeien kan vaak worden bereikt door een gezonde levensstijl te handhaven. Dit omvat:

Vezelrijke voeding

Een dieet rijk aan vezels helpt om de stoelgang soepel te houden en constipatie te voorkomen. Voedingsmiddelen zoals fruit, groenten, volkorenproducten en peulvruchten zijn goede bronnen van vezels.

Voldoende hydratatie

Dagelijks voldoende water drinken ondersteunt een gezonde spijsvertering en helpt om de stoelgang regelmatig te houden.

Regelmatige lichaamsbeweging

Voldoende beweging helpt de darmfunctie te bevorderen en vermindert de kans op constipatie.

Vermijden van langdurig zitten

Langdurig zitten kan druk op de aderen in de anus vergroten. Regelmatig opstaan en bewegen kan helpen om dit risico te verminderen.

Correcte toiletgewoonten

Vermijd hard persen tijdens de stoelgang en gebruik geen irriterende toiletpapier. Een rustgevende en comfortabele toiletomgeving kan bijdragen aan een gezonde stoelgang.

Lees verder

• Aambeien: Gezwollen aderen in anus met rectale bloedingen
• Anusbultjes (anale knobbeltjes): Oorzaken en symptomen
• Anale jeuk: Oorzaken van jeukende anus (pruritus ani)