Dioxine in levensmiddelen

Dioxine is zeer giftig. Zo is het wel duizend keer giftiger dan cyaankali. Bovendien bestaat er geen antimiddel voor dioxine. Bij dioxinevergiftiging kunnen dus alleen de symptomen worden behandeld. Omdat dioxine wordt opgeslagen in vetweefsel kan het jarenlang in het lichaam verblijven.

Wat is dioxine?

Dioxine is een verzamelnaam van meer dan 50 verschillende chemische stoffen. Dioxinen ontstaan ongewild, zoals bij verbrandingsprocessen met chloor en koolstofverbindingen. Ook bij chemische productieprocessen met chloor kan dioxine ontstaan. Dioxine wordt onder meer gebruikt gebruikt in onkruid- en insectenverdelgers. Negentig tot vijfennegentig procent van de dioxinebelasting komt via het voedsel in het menselijk lichaam, voornamelijk door de consumptie van vlees, zuivel en eieren.

Dioxine in ontbladeringsmiddelen

Dioxine was overigens ook een bestanddeel van het plantengif dat de Amerikanen onder de naam "Agent Orange " in de Vietnamoorlog als ontbladeringsmiddel inzetten. Zowel de Vietnamese als de Amerikaanse militairen werden op langere termijn getroffen door ernstige gezondheidsklachten als gevolg van het gebruik van het gif.

De symptomen van dioxinevergiftiging

De symptomen van een acute dioxinevergiftiging omvatten ernstige aandoeningen van de huid, de luchtwegen, de schildklier en het spijsverteringskanaal. Ook aandoeningen aan het immuunsysteem en ernstige leverfunctiestoornissen zijn typisch. Bij dieren zijn ernstige kankerverwekkende eigenschappen van sommige van deze stoffen aangetoond. Het grote gevaar van dioxinen is dat ze zich ophopen in onze vetcellen en dus maar heel langzaam worden afgebroken.

Hoe gevaarlijk is dioxine?

Kortdurende consumptie bijvoorbeeld van met dioxine besmette eieren, leidt noch tot acute noch tot chronische vergiftiging. Ook het risico op kanker zal er in dat geval niet door toenemen. Maar dioxines vormen wel een risico op lange termijn omdat ze zich ophopen in het menselijk vetweefsel. Dioxine wordt door sommigen beschouwd als een tikkende tijdbom in het lichaam, niet altijd met duidelijke gevolgen. Dioxine verandert het eiwitpatroon van de cellen, wat kan leiden tot de vorming van een tumor. Zelfs leverschade is mogelijk. Zichtbare effecten zoals het zogenaamde chlooracne, treden pas op bij een enorm zware belasting, bijvoorbeeld wanneer hulpverleners bij chemierampen met grote hoeveelheden ervan in contact komen. Dioxine is overal.

Hoe lang blijft dioxine in het lichaam aanwezig?

Dioxines bezitten een zeer lange halfwaardetijd. Dat wil zeggen, dat het jaren of zelfs decennia kan duren, voordat het lichaam de chemische substantie weer kwijt is, en dat is zuiver hypothetisch aangezien iedereen elke dag wel met een kleine hoeveelheid dioxine in contact komt, bijvoorbeeld via onze levensmiddelen. De ongeveer 200 verschillende dioxinesoorten en hun chemisch verwante stoffen hebben een verschillende tijdsspanne nodig voordat ze zijn afgebroken.

Waar slaat dioxine zich bij voorkeur op?

Producten met een hoog vetgehalte zijn bijzonder kwetsbaar, omdat dioxine zich voornamelijk opslaat in vetweefsel. Bij varkens bevat de zwoerd (buitenste speklaag) meer dioxine dan het spiervlees, eierdooier meer dan eiwit. Vette vis zoals paling, zalm of makreel en de lever van verschillende dieren, worden ook beschouwd als kwetsbaar voor een hoge dioxinebesmetting. Zelfs groenten kunnen dioxines bevatten. Op plantaardige voedingsmiddelen zoals sla kan de dioxine zich als een soort van film afzetten. Maar 90 tot 95 procent van de dioxine is afkomstig uit dierlijk voedsel, twee derde daarvan uit vlees- en zuivelproducten.