Visolie en Omega-3 vetzuren

Visolie en Omega-3 vetzurenOmega-3 vetzuren of visolie worden in het nieuws dikwijls aangeprezen als essentieel en onmisbaar. Dit blijkt niet ongegrond. De onderdelen van omega 3 vetzuren, waaronder alfa-linoleenzuur, eicosapentaeenzuur en docosahexaeenzuur blijken een positieve uitwerking te hebben op cardiovasculaire aandoeningen én reuma. Voor andere aandoeningen, zoals ADHD, zijn er wel aanwijzingen, maar nog geen harde bewijzen dat zij verbeterd kunnen worden met omega-3 vetzuren.
In 1994 werd visolie voor het eerst aangeraden als zijnde beschermend tegen hart- en vaatziekten door een comité dat zich bezig houdt met voedsel. Visolie is een olie die - hoe kan het ook anders - afkomstig is van de vis. Visolie is afkomstig uit makreel, haring, sardines, tonijn, ansjovis en zalm. In de visolie zitten diverse onderdelen die als goed voor de gezondheid gezien worden, waaronder de omega-3 vetzuren. Deze gezonde stoffen worden echter niet door de vis zelf geproduceerd, maar worden door de vis uit de voeding gehaald.

Omega-3 vetzuren

Omega-3 vetzuren zijn een groep meervoudig onverzadigde vetzuren die aanwezig zijn in visolie. Er worden drie belangrijke omega-3 vetzuren voor het menselijk lichaam onderscheiden:
[OLIST]Alfa-linoleenzuur (ALA)
Eicosapentaeenzuur (EPA)
Docosahexaeenzuur (DHA)[/OLIST]

Alfa-linoleenzuur valt als enige onder de noemer essentiële olie: het lichaam kan dit vetzuur niet zelf aanmaken, in tegenstelling tot EPA en DHA.

Cardiovasculaire aandoeningen

Uit diverse onderzoeken is gebleken dat mensen uit visetende landen een andere samenstelling hebben van de verhouding van "slecht cholesterol" en "goed cholesterol" (Zie Verhoogd cholesterolgehalte voor een nadere uitleg over cholesterol). Naar voren kwam dat deze verhouding veel gezonder en positiever was voor de mensen die op regelmatige basis vis eten. Er kwamen dan ook minder overlijdensgevallen ten gevolge van een cardiovasculaire ziekte voor.

Prikkelbare darmstoornis, astma, Cystic Fibrose en Reumatoïde artritis

Tevens is gebleken dat omega-3 vetzuren een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het voorkomen dan wel behandelen van ziekten met een zogenaamde aanleg voor ontstekingen. Voor de prikkelbare of spastische darm, astma en Cystic Fibrose is nog geen significant bewijs gevonden voor de positieve werking van de visolie. Negatieve invloeden werden echter ook niet gevonden. Voor Reumatoïde artritis is sterk bewijs gevonden dat visolie een positieve invloed kan hebben op het ziekteproces. De patiënten spreken over minder stijfheid, minder gezwollen ledematen, minder moeheid en afgenomen gebruik van traditionele medicatie.

De ontwikkeling van de hersenen en omega-3 vetzuren

Informatie over de functie van DHA in de hersenen is afkomstig van experimenten met voornamelijk apen. Ethisch gezien is onderzoek met mensen onmogelijk. Uit sectie op overleden premature baby's is echter naar voren gekomen dat tijdens de laatste drie maanden van de zwangerschap de hoeveelheid van DHA sterk toeneemt. Wanneer de moeder te weinig DHA in haar lichaam heeft, is het aan te raden extra omega-3 vetzuren in te nemen.

Mentale gezondheid

Er wordt gesuggereerd dat een verstoorde balans in omega-3 vetzuren verantwoordelijk kan zijn voor gedragsafwijkingen en mentale stoornissen. Dit zou vooral gelden voor stoornissen als ADHD, autisme en dyslexie. Kinderen met ADHD blijken een lagere hoeveelheid omega-3 vetzuren van nature te hebben. Er is echter nog geen aantoonbaar bewijs dat de oorzaak van ADHD in het tekort aan deze vetzuren gevonden kan worden.
© 2009 - 2025 Melod, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Vanaf 2021 is InfoNu gestopt met het publiceren van nieuwe artikelen. Het bestaande artikelbestand blijft beschikbaar, maar wordt niet meer geactualiseerd.
Bronnen en referenties
  • Ruxton, C. H. S., Reed, S. C., Simpson, M.J.A., Millington, K.J. (2007). The health benefits of omega-3 polyunsaturated fatty acids: a review of the evidence