Wát zijn mineralen en spoorelementen?
Naast delfstoffen zijn het ook essentiële voedingsstoffen voor het menselijk lichaam. Net zoals bij vitamines kan het lichaam niet juist functioneren bij een tekort aan mineralen en spoorelementen.
Mineralen en spoorelementen
Wat zijn mineralen en spoorelementen?
Mineralen en spoorelementen zijn
voedingsstoffen die, net als
vitamines, essentieel zijn voor het goed kunnen functioneren van het lichaam. Zelf kan het lichaam geen mineralen en spoorelementen aanmaken.
Nog niet van alle mineralen en spoorelementen is het bewezen dat zij essentieel zijn voor het lichaam. De hieronder genoemde mineralen en spoorelementen hebben allemaal tenminste één functie die van essentieel belang is voor het menselijk lichaam:
De mineralen die essentieel zijn voor ons lichaam, zijn:
- Calcium
- Chloride
- Fosfor
- Kalium
- Magnesium
- Natrium
De spoorelementen die essentieel zijn voor ons lichaam, zijn:
- IJzer
- Jodium
- Fluoride
- Zink
- Koper
- Chroom
- Selenium
- Mangaan
- Molybdeen
Van de rest van de mineralen wordt er nog onderzocht of ze daadwerkelijk noodzakelijk zijn voor het menselijk lichaam.
Verschil tussen vitamines en mineralen/ spoorelementen
Het belangrijkste verschil tussen vitamines en mineralen/ spoorelementen, is dat vitamines van oorsprong in de levende natuur te vinden is. Het zijn dus organische stoffen. Mineralen en spoorelementen zijn daarentegen anorganische stoffen en komen dus van origine uit de dode natuur. Zoals eerder gezegd zijn mineralen en spoorelementen delfstoffen. Deze worden door planten en water uit aarde opgenomen. Pas hierna kunnen dieren en mensen ze binnen krijgen door het eten van planten en dieren of het drinken van water.
Verschil tussen mineralen en spoorelementen
In principe zijn mineralen en spoorelementen hetzelfde. Spoorelementen zijn mineralen waarvan we maar zeer kleine hoeveelheid nodig hebben.
Zo vallen ze te verdelen onder twee groepen:
Macro-elementen (oftewel de mineralen) – hiervan hebben we per mineraal ruim boven de 100 milligram per dag nodig.
Micro-elementen (de spoorelementen) – hiervan hebben we per spoorelement minder dan 100 milligram per dag nodig.
Hoeveel hebben we nodig?
Ook van mineralen en spoorelementen is er een ADH (Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid) en AI (Adequate inneming) vastgesteld.
- De AI is een schatting van hoeveel iemand minimaal nodig heeft van een bepaalde voedingsstof, zonder dat er een tekort ontstaat met negatieve effecten als gevolg.
- De ADH houdt in hoeveel een mens gemiddeld per dag van een bepaalde voedingsstof nodig heeft om zijn/ haar lichaam goed te laten functioneren. Om er voor te zorgen dat vrijwel niemand te kort krijgt, is er in de ADH een ruime marge ingebouwd. Voor de meesten van ons is de ADH dus meer als genoeg en valt deze gemakkelijk uit onze dagelijkse voedsel te behalen. Zolang je dus gezond en gevarieerd eet, krijg je voldoende mineralen en spoorelementen binnen.
De mens kan zelf geen mineralen en spoorelementen aanmaken. We moeten ze dus uit onze voedsel verkrijgen. Gezien we van mineralen en spoorelementen maar kleine aantallen nodig hebben, krijgen we van de meeste vooral teveel binnen. Deze worden vervolgens door het lichaam uitgescheiden.
Tekort
Echter in uitzonderlijke gevallen kan het voorkomen dat je toch je dagelijkse behoefte niet uit je voedsel kan verkrijgen. Hiervoor kun je een aanvulling gebruiken in de vorm van een preparaat. Zo kan je bijvoorbeeld extra mineralen via losse supplementen innemen of producten kiezen met een bepaalde mineraal toegevoegd. Mensen die extra mineralen nodig kúnnen hebben, zijn onder andere sporters, ouderen, (zwangere) vrouwen en kinderen. Ook bij ziekte kan er een tekort ontstaan aan mineralen of spoorelementen.
Een lange tijd een ernstig tekort aan een bepaalde mineraal of spoorelement kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen. Duidelijke symptomen van tekorten zijn bijvoorbeeld een slechte weerstand tegen infecties, huidproblemen en een verminderde groei.
Teveel
Ook kan je te veel mineralen en spoorelementen binnen krijgen. Dit heeft mogelijke functiestoornissen als gevolg. Ook kan het de opname van andere essentiële voedingsstoffen belemmeren. Een teveel aan mineralen of spoorelementen wordt vaak veroorzaakt door een te hoge dosis aan supplementen. Supplementen kunnen namelijk niet afgebroken worden door het lichaam en worden dus opgehoopt in het lichaam. Ook een teveel aan ijzer (ook in biologische vorm) heeft schadelijke effecten. Bij een lange tijd een te veel aan ijzer worden er namelijk vrije radicale gevormd. Vrije radicalen bevorderen bijvoorbeeld het verouderingsproces en veroorzaken onder andere kanker en hart- en vaatziekten.