De geneeskracht van witte krodde

Witte krodde is een eenjarige plant en kun je in heel Europa, grote delen van Azië, enkele plaatsen in Noord-Afrika en Japan tegenkomen. In Noord-Amerika is de plant geïntroduceerd. Het groeit vooral aan de rand van akkers, in wegbermen en in pas omgewoelde stukken land. Het is een plantje dat witte bloemetjes krijgt en zo´n 10 tot 50 centimeter hoog kan worden. Witte krodde is een eetbare plant maar hij smaakt wat bitter. Om de bitterheid eraf te krijgen kun je het kort koken. Ook kun je de blaadjes alleen plukken voordat de plant gaat bloeien; dan smaken ze een stuk minder bitter. Witte krodde bloeit in mei en juni. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Eetbaarheid witte krodde
• Herderstasjeverwarring
• Is witte krodde onkruid?
• Naamgeving
• Traditioneel gebruik
• Inhoudsstoffen witte krodde
• Witte krodde bij wonden

Eetbaarheid witte krodde

Van de zaden van witte krodde kan een salade-olie worden gemaakt. Witte kroddezaden kunnen eveneens zo worden gegeten. De blaadjes zijn eetbaar maar bitter en ruiken volgens de meesten naar ui of knoflook. Sommige mensen geven er de voorkeur aan ze eerst te koken. Wanneer je de blaadjes voor de bloei oogst zijn ze een stuk minder bitter. Ze smaken een beetje naar mosterd, waar ze ook familie van zijn. Je kunt de blaadjes en zaadjes goed door een soep of salade doen. Verder kun je wat fijngehakte blaadjes over een gebakken uitsmijter sprenkelen. Het zaadje kan worden gebruikt als kiemgroente. Je moet de kiemen zelf kweken want er zijn geen winkels die witte kroddekiemen verkopen. De zaden kun je gebruiken om een olie van te maken en ze zijn daarnaast in pastavorm een mosterdsubstituut. In Duitsland wordt witte krodde in een kruidenboter gedaan in plaats van zijn naaste familielid de tuinkers.

Herderstasjeverwarring

Leken kunnen witte krodde verwarren met herderstasje. Op de Nederlandse Wikipedia-site staat dat witte krodde hartvormige zaadjes heeft. Dat is een misverstand; het heeft ronde zaadjes met een kleine inkeping. De plant die erop lijkt en daadwerkelijk hartvormige zaadjes heeft, is het herderstasje. Deze planten hebben beide platte zaadjes en behoren tot dezelfde familie der kruisbloemigen.

Is witte krodde onkruid?

Witte krodde is voor boeren een lastig te verwijderen kruid omdat het diepe wortels heeft. Men zou het ook niet moeten verwijderen maar moeten oogsten, omdat het eetbaar is en medicinale eigenschappen heeft. In feite is het een contradictie om een eetbare plant die op boerenland groeit aan te zien voor ´lastig onkruid´. Het is een oogstbare en nuttige plant. In plaats daarvan bestrijden boeren het met herbiciden, alleen door zijn diep liggende wortels gaat de plant niet helemaal dood en schiet het snel weer op nadat de bovengronds groeiende plant door de herbiciden is aangetast.

Naamgeving

Academici, internationale wetenschappers en bedrijfsonderzoekers hanteren Latijnse plantennamen zodat ze zeker weten over welke plant ze het hebben. De Latijnse naam in de wetenschap gebruikt wordt voor deze plant is Thlaspi arvense. Thlaspi komt van thlaco wat ´kneuzen´ of ´plat drukken´ beduidt. Dat slaat op de platgevormde zaadhulzen. Arvense is een verwijzing naar de vindlocatie van deze plant: langs akkerranden. In het Nederlands zeggen we naast witte krodde ook wel boerenmosterd, boerenkers, dubbeltjeskruid, stuivertjesblad, lepeltjes, tasjeskruid, tasjes, taskruid, stinktasjes visjeskruid, visselkruid of wisselkruid tegen deze plant. De zaadjes zijn enigszins rond; ze lijken op een munstuk, vandaar de associatie met geld. De Nederlandse naam krodde komt hoogstwaarschijnlijk van het Oudnederlandse woord ´krode´ wat ´lastig´ betekent. Het zou een verwijzing kunnen zijn naar het feit dat dit plantje graag opduikt in akkers, waardoor het voor boeren als lastig betiteld wordt. De namen vissel-, visjes en wisselkruid komen van het feit dat dit kruid als kaaskruid werd gebruikt; men deed het van oudsher door kaas. Een vissel of vistel is de ouderwetse naam voor een ´kaasvorm, alwaar men het kruid in deed. De Duitse naam is Acker-Hellerkraut of Pfennigkraut en in het Engels noemt men het pennycress.

Traditioneel gebruik

In de traditionele geneeskunde wordt het zaad van witte krodde ingezet als bloedreinigend middel en als middel bij reumatische aandoeningen zoals artrose en artritis. Het is een vochtafdrijvend middel. In Tibet, waar men vooral de jonge delen gebruikt, wendt men het aan als verkoelend of koortswerend middel. Van oudsher wordt in verschillende volksgeneeswijzen witte krodde gezien als ontstekingsremmend medicijn. Etterende longen, darminfectie, blindedarmontsteking en vaginale ontstekingen kunnen ermee behandeld worden. Behalve de genoemde geneeskrachtige werkingen is de plant ook slijmoplossend en leverbeschermend. Uitblijvende menstruatie, naweepijn, karbonkels en blinde- en dikkedarmontsteking zijn aandoeningen die ermee behandeld kunnen worden.

Inhoudsstoffen witte krodde

Witte krodde is een wilde, medicinale groente met een grote rijkdom aan fytonutriënten. Deze bijzondere geneesplant is waarschijnlijk de plant met de grootste proteïnegehalte. Het is een uitstekende vegetarische bron van proteïnen. In honderd gram van deze plant zit maar liefst 54.2 gram proteïnen. Dat maakt dit plantje tot een uitmuntende vleesvervanger. Verder bevat het de mineralen calcium, fosfor, ijzer, magnesium, natrium, kalium en zink. Het plantje beschikt over de vitaminen A, B2, B6 en C. Verder bevat het twee bijzonder fytoalexinen in de vorm van wasalexine A en arvelexine welke prima antioxidanten zijn. Ook zitten er de mosterdglycosiden sinigrine en glucocaparine in. Overigens smaakt het plantje vrij sterk en zal vrijwel niemand er 100 gram op een dag van kunnen eten, maar dat hoeft ook niet. Het is gewoon een gezonde aanvulling op andere groenten en kruiden.

Witte krodde bij wonden

Staphylococcus en streptococcus zijn bacteriesoorten die ziekten kunnen veroorzaken. Een overgroei van deze bacteriën kan met witte krodde succesvol bestreden worden. Deze bacteriebestrijdende werking kan niet alleen in- maar ook uitwendig worden gebruik bij de behandeling van wonden. Wanneer je in de vrije natuur een bloedende wond hebt opgelopen zou je deze kunnen afdekken met bladeren van de witte krodde.