Gameverslaving: een steeds groter probleem

Er bestaan verschillende vormen van verslaving. Omdat computerspellen steeds populairder zijn geworden afgelopen jaren, zijn er steeds meer mensen verslaafd aan gamen. Dit is te herkennen als iemand dwangmatig bezig is met een computerspel en haast niet meer weg te krijgen is van de computer. Het dagelijkse leven gaat eronder lijden, het heeft sociale gevolgen en uiteindelijk zal de verslaafde zijn nachtrust ervoor opofferen. Dit kan weer leiden tot een drugsverslaving om wakker te blijven. Het overkomt vooral jongeren en zij zien vaak zelf niet dat ze verslaafd zijn.

Wat een verslaving is

Verslaving vormt een groot probleem in ons land. Naar schatting is tien procent van de Nederlandse bevolking verslaafd of gebruikt overmatig. Er zijn diverse vormen van verslaving, zoals aan drugs, alcohol, medicijnen, seks, maar ook steeds meer mensen raken verslaafd aan computerspelletjes. Een verslaafde is meestal goed in staat zijn verslaving verborgen te houden voor de omgeving. Niet alleen veel daklozen en probleemjongeren hebben verslavingsproblemen, maar tegenwoordig komt het ook steeds vaker voor bij mensen uit de midden en hogere klasse uit de bevolking. Ook komt het steeds vaker voor bij mensen die succesvol zijn.

Oorzaken verslaving

Tegenwoordig hebben we het steeds drukker en worden er steeds meer eisen aan ons gesteld. Voor sommigen is de drempel naar het grijpen naar een genotsmiddel dan niet zo groot. Wat vaak begint als een drankje drinken om te ontspannen, kan al snel leiden tot afhankelijkheid. Alcohol is gemakkelijk te krijgen en hierdoor worden problemen even verdrongen en je denkt op dat moment dat het piekeren voor latere zorg is. Naast je omgeving en karakter speelt aanleg soms ook een rol. Jongeren ontvluchten hun dagelijkse zorgen vaak in het doen van computerspelletjes. Wat begint als een onschuldig spelletje, kan leiden tot grote problemen. Een gameverslaving vormt een steeds groter probleem omdat er steeds meer jongeren zijn die aan computerspelletjes doen.

Symptomen van een gameverslaving

Als je regelmatig computerspelletjes doet, hoeft dat geen probleem te vormen. Een verslaving is te herkennen aan de dwangmatige behoefte om het spel te spelen. De persoon heeft moeite om het spel te onderbreken, bijvoorbeeld als het etenstijd is. Op een gegeven moment neemt het spelen van computerspellen zo’n belangrijke plaats in, dat het sociale leven, werk of studie eronder begint te lijden. De dagelijkse werkzaamheden worden vaak afgeraffeld zodat er zo snel mogelijk weer verder gegaan kan worden met het spel. Sommigen nemen geen tijd voor persoonlijke hygiëne meer, om te eten of besteden geen tijd meer aan hun vrienden of partner. Uiteindelijk begint de nachtrust eronder te lijden om maar door te kunnen gamen. Sommige gameverslaafden gebruiken drugs om langer wakker te kunnen blijven, waar ze ook verslaafd kunnen raken. Veel jongeren hebben niet in de gaten dat ze verslaafd zijn en denken dat het wel meevalt.

Spellen die verslavingsgevoelig zijn

Games waarbij de speler één of meerdere personages heeft die ontwikkeld kunnen worden door opdrachten uit te voeren, voorwerpen te verzamelen of te vechten tegen monsters hebben een verslavende werking. Dit worden ook wel MMORPG-computerspellen genoemd, dat staat voor “Massively Multiplayer Online Role Playing Games”. Door steeds verder te spelen, krijgt het personage nieuwe vaardigheden en kunnen er steeds weer nieuwe voorwerpen, punten of wapens verzameld worden. Hierdoor wil de speler alsmaar meer tijd steken in het spel, waardoor de verslaving steeds erger wordt. Het is ook mogelijk om aan een anders soort computerspellen verslaafd te raken. De obsessieve drang om te winnen of een spel uit te spelen, kan uiteindelijk alles gaan overheersen.

Wat het met je hersenen doet

Sommigen kunnen niet meer stoppen als ze eenmaal aan het gamen zijn. Tijdens het spelen wordt het gedeelde van de hersenen dat probleemoplossend werkt intensief gebruikt. Hierbij wordt de volledige aandacht gevraagd. De stoffen in de hersenen die zorgen voor de chemische overdracht van zenuwprikkels, worden ook wel neurotransmitters genoemd. Dopamine is een neurotransmitter die hierbij een rol speelt. Het speelt een rol bij de ervaring van plezier en beloning. Het zou een rol kunnen spelen bij het ontstaan van een verslaving.

Hoe aan te pakken?

Als de echte wereld niet meer belangrijk is, problemen niet meer worden opgelost en alleen het gamen nog maar belangrijk is, dan wordt het tijd om er wat aan te doen. Het kan leiden tot grote problemen waarbij je misschien wel je baan, relatie of huis kwijtraakt. Een eerste stap is te erkennen dat er een probleem is. Het is belangrijk om professionele hulp in te schakelen, bijvoorbeeld een individuele therapie, groepstherapie, verslavingstherapie of cognitieve therapie. Vaak worden ouders of andere naaste familieleden betrokken bij de behandeling. Er wordt gekeken naar oorzaak van de verslaving en een manier om de dwangmatige behoefte om te gamen te doorbreken.

Zelf stoppen

Er zijn veel mensen die denken dat ze zelf kunnen stopen met gamen. Dat moment wordt meestal steeds naar voren geschoven omdat de verleiding tot het spelen groter is. Er wordt gedacht dat het gamen niet leidt tot problemen en dat het geen kwaad kan. Ze maken zichzelf wijs dat als het echt nodig is, dat het mogelijk is om te stoppen. Vaak zijn er al pogingen gedaan om te stoppen die niet zijn gelukt en de overtuiging dat het lukt wordt steeds minder. Ook zijn er mensen die uit schaamte geen hulp durven in te schakelen. Uitstellen van stoppen houdt de verslaving alleen maar in stand, waardoor het vaak nog moeilijker wordt om te stoppen.

Lees verder

• Herken het gedrag van een verslaafde
• Ben ik verslaafd?