Ziekte van Reiter

Ziekte van Reiter, de symptomen, diagnose en behandeling. Een andere benaming voor deze ziekte is reactieve artritis of soms wel de soldatenziekte, waarbij wordt verwezen naar de eerste wereldoorlog. Deze ziekte wordt soms verward met de ziekte van Bechterew, waar veel klachten hetzelfde zijn. Veelal zien we ontstekingen aan de gewrichten, maar ook ontstekingen aan de urinebuis en aan het oog komen voor. Het is niet altijd even makkelijk om de diagnose ziekte van Reiter te stellen.

Ziekte van Reiter

De ziekte van Reiter, ook wel het syndroom van Reiter genoemd, is vernoemd naar de Duitse bacterioloog H. Reiter die in 1969 overleed. In 1916 beschreef deze bacterioloog een ziekteverschijnsel dat veel leek op gonorroe (gonorrhoe) maar waarbij de veroorzakende bacterie niet werd aangetroffen. De ziekte werd toentertijd ook wel de soldatenziekte genoemd omdat het veel voorkwam onder soldaten tijdens de eerste wereldoorlog. Sindsdien is er steeds meer onderzoek gedaan naar deze ziekte en is men nu voldoende bekend met de ziekte van Reiter.

Oorzaak

De ziekte van Reiter is een reumatische gewrichtsaandoening en valt dus onder de benaming reuma. Reuma is een verzamelnaam voor chronische aandoeningen aan gewrichten, spieren en pezen. De ziekte van Reiter is hier één van en omvat verschillende ontstekingsprocessen in het lichaam. De oorzaak voor deze ziekte is een micro-organisme, vaak Campylobacter jejuni. Deze bacterie komt voornamelijk voor in vleesproducten en kipproducten. Ook in rauwe melk wordt deze bacterie veelvuldig gevonden. De bacterie is verantwoordelijk voor veel darmziekten en kan soms ook de ziekte van Reiter veroorzaken. Een andere veroorzaker is de bacterie Chlamydia trachomatis die we voornamelijk kennen van de geslachtsziekte chlamydia. Deze bacterie wordt overgedragen tijdens het vrijen. Salmonella is ook een belangrijke veroorzaker en kennen we vooral van besmettingen via eieren of kippenvlees.

De ziekte van Reiter komt vaker voor bij mensen die een darminfectie of een infectie aan de urinewegen hebben gehad. Blijkbaar heeft de veroorzakende bacterie de kans gekregen dieper het lichaam binnen te dringen. Daarnaast komt de ziekte van Reiter vaker voor binnen één familie, waardoor er soms sprake is van erfelijke aanleg.

Symptomen

De ziekte komt vaak in aanvallen voor waarbij er duidelijke symptomen en klachten zijn. De symptomen kunnen tijdelijk zijn en weer weg gaan, maar kunnen ook in alle hevigheid weer terug keren. Een aanval duurt enkele weken tot enkele maanden. Het meest komt gewrichtsontsteking voor, ook wel artritis genoemd. Vooral de gewrichten in de handen, ellebogen en knie zijn vaak ontstoken. Elders in het lichaam komen ook ontstekingen aan de gewrichten voor. Pijn laag in de rug is een verschijnsel dat vaker voorkomt. Ook kan er pijn aan de voeten ontstaan, met name de hiel (hak) van de voet. Het is dus niet zo dat de ontsteking zich specifiek op één plek bevindt. Pijn aan de gewrichten en verlies van functie zijn belangrijke kenmerken. Daarnaast komt vaak een ontsteking van de urinebuis voor. De klachten bestaan uit pijn bij het plassen en/of een branderig gevoel. Soms is plassen niet mogelijk door de pijn. Hierdoor kunnen er andere ontstekingen ontstaan zoals aan de blaas. Soms zit er bloed bij de urine.

Nog een symptoom is een ontsteking aan het bindvlies van het oog. Dit wordt ook wel conjuctivitis genoemd. Bij een bindvliesontsteking is het oog rood en doet pijn. Vaak komt er ook pus uit het oog. Meestal ontstaan er ook rode vlekken die sterk aan psoriasis of een andere huidziekte doen denken. Bij vrouwen komt een ontsteking van de baarmoederhals vaker voor. De ziekte van Reiter doet sterk denken aan de ziekte van Bechterew. De klachten zijn vaak hetzelfde. De symptomen komen niet allemaal gelijktijdig voor. Vaak wisselen de symptomen elkaar af waardoor het moeilijk is een diagnose te stellen.

Behandeling

Deze ziekte komt soms eenmalig voor of in meerdere aanvallen en kan dan spontaan verdwijnen, Hoe vaker de aanvallen terug komen, hoe groter de kans dat deze ziekte chronisch wordt. Wanneer ze eenmaal chronisch is, blijven de aanvallen steeds langer aanwezig. De behandeling is mede afhankelijk van de oorzaak. Bij een infectie door een bacterie zal antibiotica toegediend worden. Virussen zijn ongevoelig voor antibiotica. Wanneer de ziekte van Reiter chronisch is, zal de behandeling veelal bestaan uit het verlichten van de klachten. Zo kunnen diverse medicijnen gericht op het remmen van de ontsteking en pijnverlichting, maar ook bewegingstherapie helpen. Vaak is het lastig voor artsen om de ziekte van Reiter te herkennen. Dit komt omdat niet alle symptomen gelijktijdig voorkomen en vaak lijkt de ziekte verdwenen te zijn maar sluimert dan onopgemerkt door. Ook worden er niet altijd ontstekingen in het bloed aangetroffen.