Ontsteking van het strotklepje/Epiglottitis

De ontsteking van het strotklepje is een zeldzame aandoening die vooral voorkomt bij kinderen tussen de één en zes jaar oud. Het strotklepje is een klein deeltje weefsel dat er voor zorgt dat er geen eten in de luchtpijp terecht komt. Bij een ontsteking zet het strotklepje uit waardoor de toegang tot de luchtpijp kan worden afgesloten. Deze levensgevaarlijke aandoening staat ook wel bekend als epiglottitis.

Symptomen

• Hoge koorts
• Zware keelpijn
• Slikproblemen
• Speeksel druipt uit mond
• Ademhaling gaat snel en krampachtig
• Heesheid
• Bij baby’s een grommend geluid bij het inademen

Wanneer de luchtpijp lange tijd geblokkeerd blijft, kan het patiëntje te maken krijgen met grote ademhalingsproblemen. Bij een tekort aan zuurstof worden de lippen, tong en de huid blauw. Een patiëntje met epiglottitis zal het liefst rechtop willen zitten. Daarbij wordt de kin omhoog geheven, om zoveel mogelijk zuurstof binnen te kunnen krijgen. Een ontstoken strotklepje is levensbedreigend, omdat het patiëntje kan stikken.

Oorzaak

De ontsteking aan het strotklepje ontstaat in de meeste gevallen na een infectie met de bacterie haemophilus influenzae B. De meeste kinderen krijgen tegenwoordig een inenting tegen deze bacterie waardoor epiglottitis zeldzaam is geworden. Het strotklepje kan echter ontstoken worden door tal van andere bacteriën en virussen. In de meeste gevallen zijn kinderen het slachtoffer, maar deze aandoening kan iedereen treffen. Bij volwassenen ligt streptokokken vaak ten grondslag aan de ontsteking.

Diagnose

Bij een verdenking van epiglottitis is het belangrijk dat er van de keel wordt afgebleven. Doordat het patiëntje al in ernstige ademnood verkeert kan elke verkeerde beweging fataal aflopen. Ook een tongspatel in de mond steken is geen goed idee als er sprake kan zijn van een ontstoken strotklepje. De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de bekende symptomen. Het onderzoek wordt vaak gedaan op de operatiekamer of op de intensive care, zodat er ten allen tijde kan worden ingegrepen om de luchtwegen vrij te maken.

Verschil met pseudokroep

De benauwdheid die epiglottitis veroorzaakt moet niet verward worden met pseudokroep. Dat laatste is een ontsteking aan de bovenste luchtwegen. Pseudokroep is veel minder ernstig en wordt door een virus veroorzaakt. In tegenstelling tot een ontstoken strotklepje leidt pseudokroep bijna nooit tot levensbedreigende toestanden.

Behandeling

Bij een ontstoken strotklepje is het belangrijk het patiëntje zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te krijgen. Als een kind blauw aanloopt, niet meer kan slikken of goed kan ademhalen is het belangrijk onmiddellijk de huisarts te bellen. Bij levensbedreigende toestanden moet direct 112 worden gebeld. Bij epiglottitis volgt altijd een ziekenhuisopname, vaak op de intensive care. Het patiëntje krijgt een buis in de luchtwegen om er voor te zorgen dat hij of zij zuurstof binnenkrijgt. Via een infuus krijgt de zieke vocht, voedingsstoffen en antibiotica toegediend. Ook worden medicijnen gegeven om het verder opzetten van het strotklepje te bestrijden. Vaak is beademing noodzakelijk.

Prognose

Als er bij een patiëntje met een ontstoken strotklepje tijdig wordt ingegrepen dan volgt een voorspoedig herstel. Binnen twee à drie dagen kan de buis uit de luchtpijp worden verwijderd. De meeste zieken herstellen binnen een week van epiglottitis. Soms blijft er een abces achter op het strotklepje. Dat is meestal het geval als het strotklepje niet geneest. Abcessen moeten chirurgisch worden verwijderd.