Kraakbeenkanker: trage woekering van kraakbeencellen
Een zeer traag groeiende kankersoort is chondrosarcoom, oftewel kraakbeentumor. Het kan zowel goed- als kwaadaardig zijn, waarbij kraakbeencellen gaan woekeren. Het uit zich soms in pijn met zwelling, maar het kan ook zonder klachten voordoen. Oftewel men kan er soms langdurig mee rondlopen, voordat het wordt ontdekt. Het kan dus om een stille sluipmoordenaar gaan. Wat houdt kraakbeenkanker in en hoe wordt het behandeld?
Kraakbeenkanker
Chondrosarcoom
De woekering van kraakbeencellen leidt tot overmatige aanmaak van kraakbeenweefsel. Deze aanwas van kraakbeen komt in de meeste gevallen voor in het bekken, de schouders, bovenste deel van de ledematen en de ribben. Daarbij kan het voorkomen in het binnenste van het bot als ook aan de buitenkant. Chondrosarcoom is een traag groeiende tumor en komt als benigne en maligne voor. Daarnaast geldt dat deze kankersoort meestal weinig uitzaaiingen heeft. Slechts één op de honderd gevallen is er sprake van secundaire longkanker.
Vage klachten en zwelling
De kraakbeenvergroeiing kan soms pijn en zwelling geven, maar in veel gevallen zijn er totaal geen klachten. Daarnaast kan het onverklaarbare aandoeningen geven, oftewel er zijn klachten waar geen oorzaak voor lijkt te zijn. Denk aan vage tintelingen of zeurende pijntjes. Omdat de vergroeiing slecht valt te herkennen en de klachten minimaal zijn en kan het jaren duren voordat het wordt gediagnosticeerd. Zeker een
zwelling bij de heupen of schouders is lastig te onderzoeken, waardoor herkenning lang uitblijft. Heeft u wel onverklaarbare aanhoudende pijn met zwelling dan is het van belang om het wel te laten onderzoeken. Er is een kleine kans dat het kwaadaardige kanker betreft. Het komt geregeld voor dat één en ander bij een routine check aan het licht komt.
Hoe wordt het vastgesteld?
Indien er een vermoeden bestaat dat het om deze kankersoort gaat, dient het verder te worden onderzocht. Het houdt in dat een
bloedonderzoek wordt gedaan, tezamen met röntgenfoto's' en mogelijk een Magnetic Resonance Imaging oftewel een MRI scan. Daarnaast wordt contrastvloeistof gebruikt, zodat de maligniteit van de tumor kan worden vastgesteld. Daarbij krijgt men een goed beeld van het aangetaste weefsel, maar ook in hoeverre aders en zenuwen zijn benadeeld. Dit kan een aanwijzing zijn voor eventuele uitzaaiing. Aanvullend kan een biopt (stukje van het aangetaste weefsel) worden weggenomen voor verder onderzoek. De combinatie van de gegevens kan uitsluitsel over de aard van de tumor geven.
Mate van voorkomen
Kraakbeenkanker is relatief zeldzaam. Het komt niet bij jonge kinderen voor oftewel het kan gerelateerd zijn aan de aanmaak van geslachts- en groeihormonen. Het ontwikkelt altijd als een alleenstaande kankersoort en is dus niet het gevolg van een andere kankervariant. Omdat men er lang mee rondloopt voordat er complicaties ontstaan, wordt het pas op latere leeftijd ontdekt. Het overgrote deel van de gevallen gaat het om vijftigplussers.
Behandeling kraakbeenkanker
Is het snel ontdekt, waarbij het geen groot gebied heeft aangetast dan kan curettage worden toegepast. Oftewel de geïdentificeerde kankerplek wordt uitgeschraapt, zodat gezond bot en kraakbeen achterblijft. Is er echter sprake van een groter aangetast deel danwel gaat het om een meer ernstige variant, dan dient meer weefsel te worden verwijderd. Het gaat daarbij om het ruim wegsnijden van weefsel. Let wel dat deze kankersoort niet wordt uitgeschakeld middels een chemokuur of bestraling.
Nazorg
Na de behandeling kan men snel en goed herstellen. In de meeste gevallen zal men honderd procent gezond worden verklaard, indien het gaat om de laagste kankergraad. Bij een hogere graad heeft men tachtig procent kans om na vijf jaar nog te leven. Toch is er kans op recidive, oftewel het kan terugkomen. In dat geval zal het meestal als een meer heftige variant voordoen. Een geregelde medische check is noodzakelijk om erger uit te sluiten. Laat u daartoe door de behandelend arts informeren.
Lees verder